DOSTUM, İŞ ARKADAŞIM MUHAN [BALİ] AĞABEYİM

Öz geleceklerini söyledi. Sevindik; çok sevindim, artık kendisini yaz aylarında da olsa sık sık görebilecektim. Onun ağzından, yeri geldiğinde yerine oturttuğu anılarını, anılarını süsleyen güzel fıkraları, dizeleri dinleyebilecektim. Yaz ortaları ya da sonuydu, emekli olduğunu söyledi. İstanbul’a geldiklerinde buluşaçaktık… Ne kadar sevinmiştim; anlatamam…