Yerel Siyasette Temsil Sorununu Aşma Stratejisi Olarak Kadın Siyasetçilerin Medyayı Kullanma Biçimleri (Erzurum Örneği) / Local Representation in Politics as a Strategy to Overcome the Problem of Women Politicians Using Forms of Media (Example of Erzurum)

Öz: Medya, geniş kitlelere ulaşmak ve temsil kabiliyeti sunmak noktasında her zaman

Anahtar Kelimeler:

Medya, Kadın, Siyaset, Erzurum, Adalet ve Kalkınma Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi

Media has always been an indispensable tool to reach a vast audience and to provide the ability of representation. But the ability of representation of media has not been developed independent of existing perceptions. In this context political use of media shows parallelism with existing societal sexual perceptions and a world in which women are presented poor with their physical and sexual characteristics and male-dominated language is dominant.The conceptual framework of the study is how the position of women in local politics, the troubles they encounter, their priorities in service procurement, the relation of their local needs with social gender mainstreaming resolved in media. In the light of this framework, on the purpose of eliminating the perception of women in politics and determining the media use strategies to overcome the representation issue, this study will examine the style of the media use of Erzurum Political Parties’ Women’s Branch which plays a dominant role in local politics.

Keywords:

Media, Women, Policy, Erzurum, Justice and Development Party, Repubican People’s Party,

PDF

___

Aziz, A. (2011). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.

Boyd-Barrett, O., Braham, P. (Eds.) (1995). Media, Knowledge and Power. London: Routledge.

Bektaş, A. (2007). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayınları.

Burke, P., Briggs, A. (2011). Medyanın Toplumsal Tarihi. İstanbul: Kırmızı Yayınları.

Çadır, M. (2011). Kadının Siyasal Yaşama Katılımında Siyasi Parti Kadın Kollarının Rolü: TBMM’de Grubu Bulunan Siyasi Partiler Bağlamında Ankara İli Örneği. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.

Çobanoğlu, Ş. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim. İstanbul: Fide Yayınları

Girgin, A. (2003). Yazılı Basında Haber ve Habercilik Etiği. İstanbul: İnkılap Kitabevi. Kabasakal, S. (2007). Türkiye’de Kadının Siyasal Karar Alma Süreçlerine Katılımı: Celal Bayar Üniversitesinde Örnek Bir Uygulama (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi.

Karahan Uslu, Z. (Eylül-Ekim 1996). “Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri”. Yeni Türkiye Dergisi, Sayı: 11.

Kellner, D. (2011). “Barack Obama ve Ünlü Gösterisi” Seçim Kampanyalarında Geleneksel Medya, İnternet ve Sosyal Medyanın Kullanımı. İçinde, (Ed. Yusuf Devran). İstanbul: Başlık Yayın Grubu.

Kentel, F. (Ekim 1991). “Demokrasi, Kamuoyu ve Siyasal İletişime Dair”. Birikim Dergisi, Sayı:30, ss. 39-44.

“Kitle İletişim Araçlarının Siyasal İktisadı”. Edward Herman’la Bir Görüşme, www.halksahnesi.org, 01.12.2012

Lazar, J. (2007). İletişim Bilimi. (Çev. Cengiz Anık). Ankara: Vadi Yayınları.

Özkan, A. (2004). Siyasal İletişim. İstanbul: Nesil Yayınları.

Taş, O., Şahım, T. Z. (1996). Reklamcılık ve Siyasal Reklamcılık. İstanbul: Aydoğdu Ofset. Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara: Dost Kitapevi.

Tokgöz, O. (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitapevi.