Bilim ve Teknoloji Çağında İnsan Olma Sorumluluğu (Etik Bilinç) / Human-Being Responsibilty (Ethic Conscience) in the Era of Science and Technology

Öz: Günümüzde bilimsel-teknolojik gelişmelerin baş döndürücü bir hıza ulaşması,

Anahtar Kelimeler:

Etik bilinç, sorumluluk, ontolojik anlam kaybı, insani değerler

The dazzling pace of scientific and technological developments has made human beings subject to many problems such as nuclear hazard and environmental problems and resulted in a loss of his ontological meaning and value, and also led him to question whether science and technology had two opposite faces because the above mentioned developments failed to make human beings more humane, more civilized and happier; human beings could not achieve a life standard in line with his value and meaning; and human and nature have been destroyed by human himself. This study, pointing to the human-being responsibility of human as the producer and driver of scientific and technological developments, underlines the necessity and need to make scientific and technological developments in conformity with human values and social goals and to act in accordance with ethic conscience

Keywords:

Ethic Conscience, Responsibility, Loss of Ontological Value, Human Values,

PDF

___

Aydın, A. (1998). Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Başaran, İ. E. (1996). Eğitim Yönetimi (5. Basım). Ankara:Yargıcı Matbaası.
Baykal, Ö. (2006). 1980 Sonrası Türkiyede Kamusal Eğitim Harcamalarının Analizi (1980-2003) (Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bursalıoğlu, Z. (2011). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış (16. basım). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çelik, V. (2002). Okul Kültürü ve Yönetimi (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Dursun, F. (2006). Birleştirilmiş Sınıflarda Eğitim Sorunları ve Çözüm Önerileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, (2), 33-57.
İzci, E., Duran, H. ve Taşar, H. (2010). Birleştirilmiş Sınıflarda Öğretimin Sınıf Öğretmeni Adaylarının Algılarına Göre ve Birleştirilmiş Sınıflarda Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 1935.
Kadivar, P., Nejad, S. N. ve Emamzade, Z. M. (2005). Effectiveness of Multi-Grade Classes: Cooperative Learning as a Key Element of Success. World Academy of Science, Engineering and Technology, (8).
Kaya, K., Taşdemirci, E. (2005). Birleştirilmiş Sınıflar İle Bağımsız Sınıflarda İlk Okuma Yazma Öğretiminde Karşılaşılan Sorunların Karşılaştırmalı İncelemesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 1-26.
Kazu, İ. Y., Aslan, S. (2011). Birleştirilmiş Sınıf Uygulamasına Karşılaştırmalı Bir Bakış: Vietnam, Peru, Sri Lanka ve Kolombiya Örnekleri. International On- line Journal of Educational Sciences, 3(3), 1081-1108.
Kılınç, D., Abay, S. (2009). Birleştirilmiş Sınıf Uygulamasında Öğretmenlerin Öğrenme-Öğretme Sürecinde Karşılaştığı Problemlere İlişkin Görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 623-654.
Kocabaş, İ., Yirci, R. (2011). Öğretmen ve Yönetici Yetiştirmede Mentorluk. Ankara: Anı Yayıncılık.
Lingam, G. I. (2012). Preparing Teachers For Rural Schools:An Empirical Evidence From a Fiji Case. Greener Journal of Educational Research, 2(2), 1-12.
Little, A. W. (2004). Learning and Teaching in Multigrade Settings Paper Prepared For the UNESCO. EFA Monitoring Report.
MEB. (2001). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Rehberlik ve Teftiş Yönergesi.
MEB. (2012). Milli Eğitim İstatistikleri. Örgün Eğitim 2011-2012. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı .
MEB. (2012). Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığının 07/09/2012 Tarihli 151 Sayılı, Birleştirilmiş Sınıflar Haftalık Ders Programları Kararı. Özdemir, S. (Ed.) (2010). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Özden, Y. (2005). Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Sağ, R., Sezer, R. (2012). Birleştirilmiş Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Eğitim İhtiyaçları. Elementary Education Online, 11(2), 491-503.
Sağ, R., Savaş, B. ve Sezer, R. (2009). Burdurdaki Birleştirilmiş Sınıf Öğretmenlerinin Özellikleri, Sorunları ve İhtiyaçları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 37-56.
Şahin, A. E. (2003). Birleştirilmiş Sınıflar Uygulamasına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (25), 166-175.
TÜİK. (2011). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları 2011. http://www.tuik.gov. tr/PreHaberBultenleri.do?id=10736. adresinden 06 Haziran 2004 tarihinde indirilmiştir.
Unuesco. (2001). A Handbook for teachers of multi-grade calsses. France: UNESCO.
Unuesco. (1995). Multigrade teaching in primary schools. Bangkok: Unesco Principal Regional Office For Asia and The Pacific.
Yıldız, M., Köksal, K. (2009). Birleştirilmiş Sınıf Uygulamasına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 1-14.