Kars Şüregel’de Yerleşen Topluluklar

Öz Araştırma sahamız olan Şüregel/Şirak Anadolu’nun doğudan giriş kapısı durumunda olması sebebiyle önemlidir. Doğudan gelen toplulukların ilk uğrak yerlerinden biridir. Bundan dolayı birçok millet buraya egemen olmak için savaşlar yapmışlardır. Farklı milletlerin bu egemen olma mücadelesinde yerli halkın tercih süreci yaşadıklarına şahit olmaktayız. Bu da hanedan kavgalarını beraberinde getirmiştir. Bölgenin bu konumundan dolayı ehemmiyeti artmaktadır. Dolayısıyla Türk tarihi açısından da çok önemlidir. Çalışmamız da Şüregel’in eskiçağ ve ortaçağ tarihi boyunca gelip yerleşen ya da ge- çip giden toplulukların menşeleri ve etkileri incelenip, bölgenin tarihi misyonunun önemi dikkate alınacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Şüregel, Eriaki krallığı, Anı

PDF

___

Kitap Adontz, N. (1946). Histoire ancienne de l’Armenie. Paris.

Ansimof, S. (1926). Kafkas Klavuzu, (Çev. Sadık Binbaşı). İstanbul.

Belazuri, (1987). Fütûhu’l-Buldân. Çev. M. Fayda. Ankara: KTBY.

Brosset, M. (2003). Gürcistan Tarihi. Çev. Hrand D. Andreasyan, (Notlar ve Yayına haz. Erdoğan Merçil), Ankara: Türk Tarih Kurumu.

Ceylan, A., (2001). Sarıkamış Tarihi ve Arkeolojik Araştırmalar. Erzurum: AÜ Fen-Ede- biyat Fak. Yay.

Devellioğlu, F. (1970). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. İstanbul: Aydın Kitapevi.

Grousset, R. (2005). Başlangıcından 1071’e Ermenilerin Tarihi. Çev. H. D. Andreasyan, İstanbul: Aras Yay.

Herodotos, (1973). Historia. Çev. E. Erhat, M. Ökmen. İstanbul.

Khorenats’i, M. (1980). History of the Armenians. Çev. Robert W. Thomson,London,

England: Harvard University Cambridge. Kırzıoğlu, M.F. (1953). Kars Tarihi, İstanbul: Işık Matbaası.

Kurkjian, V. M. (1958). A History of Armenia. Armenian General Benevolent Union of America.

Orkun, H. N. (1994). Eski Türk Yazıtları. Ankara: Türk Dil Kurumu.

Ptolemaios, (1901). The Geography. Trans. Lacus Curtius. London.

Sandalgian, J. (1917). Histoire Documentaire de l’Arménie des Âges du Paganisme. Roma.

Seyidov, M. (1983). Qarabağ ve Arsaq Sözünün Etimoloji Tehlili, Azerbaycan Filolojiya Meseleleri. Bakı.

Strabon. (1960–1961). The Geography of Strabo. Trans. H.L. Jones. London.

Toumanoff, C. (1963). Studies In Christian Caucasian History. Washington: Georgetown University Pres. Basılmamış Tezler

Belli, O. (1977). Urartular Çağında Van Bölgesi Yol Şebekesi. (Basılmamış Doktora Tezi). İstanbul.

Bingöl, A. (2003). En Eski Çağlardan Urartu’nun Yıkılışına Kadar Kars ve Çevresi. (Ba- sılmamış Doktora Tezi). Erzurum.

Payne, (1995). Urartu Yazılı Belgeler Katalogu. (Basılmamış Y. Lisans Tezi), İstanbul. Editörlü Kitap

Evliya Çelebi. (2005). Seyahatname. Haz. Z. Kurşun, S. A. Kahraman, Y. Dağlı, İstanbul: Yapı Kredi Yay.

Streck, M. (1997). “Ermeniyye”, İA, (IV, 317). Eskişehir.

Togan, Z. V. (1997). “Allan”, İA, (I, 276–378). Eskişehir. Akademik Dergiler

Dinçol, A. M, (1992). “Die Urartaische Inschrift aus Hanak”, Hittite and other Anatolian and Near Eastern Studies in Honor of Sedat Alp. Ankara.

Konukçu, E. (2003). “Anı Artık Ören Yeri”, Ermeni Araştırmaları 1. Türkiye Kongresi

Bildirileri, I, (489–501). Ankara. Tarhan, T. (1983). “The Structure of the Urartian State”, An Ar IX, Ankara. Online Kitap

Kirakos, G. (1986). History of Armenians. Trans. Robert Bedrosian, New York. http:// rbedrosian.com/phaint.htm, 12.06.2007

P’awstos, B. (1981). History of the Armenians. Trans. Robert Bedrosian. http://rbedrosian.com/phaint.htm, 12.06.2007