Öz Özet: Temel girdileri işgücü, ve fiziki sermaye olan neoklasik büyümemodeline (Solow-Swan) göre, azalan verimler yasası gereği gelişmiş ülkeler zamanladurgun duruma girmekle ve gelişmekte olan ülkeler onian yakalamaktadır. Oysapratikte, gelişmiş ekonomiler daha istikrarlıdırlar ve büyümeye devam etmektedirler.İçsel büyüme modelleri teori ile praîik arasındaki bu çelişkiyi bilgi, teknolojikgelişme, beşeri sermaye, işbölümü ve uzmanlaşma. Ölçek ekonomiler, dışsalhklar veyayılma etkilerini içselleştirerek aşmışlardır. İçsel büyümenin kaynaklarınıntanıtıldığı bu çalışmada, beşeri sermayenin büyümeye katkısı, Türkiye 1963-2001örneğinde, en küçük kareler yöntemiyle test edilmiş ve pozitif katkı bulunmuştur. Abstract: Developed countries get into steady state and developingcountries catch up by the time according to the diminishing returns based on the neoclassicalgrowth models of which main inputs are labor and physical capital. Inreality developed countries are more stable on the one hand and go on developing onthe other hand. The endogenous growth models have solved this paradox betweentheory and practice endogenizing the knowledge, technological change, humancapital, division of labor, scale economies, externalities and diffusion effects. In thisstudy, in which resources of endogenous growth is introduced, the contribution ofhuman capital to growth has been tested forTtirkey for the 1963-2001 period. Usingordinary least squares method, we found that human capital has positivelycontributed to growth.