ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÇOCUKLUK ÇAĞI ÖRSELENME YAŞANTILARI, TOPLUMSAL CİNSİYET ALGILARI, ŞİDDET EĞİLİMLERİ VE ŞİDDETLE KARŞILAŞMA DURUMLARI

Şiddet bireylerin toplumsal cinsiyet algıları ile şekillenmekte, toplumsal cinsiyet eşitsizliğine dayalı olarak varlığını sürdürmekte, normal bir davranış, iletişim ve ilişki biçimi olarak kabul görebilmektedir. Çocukluk çağında başlayan şiddet görme ve şiddet uygulama tutum ve davranışları yetişkinlik dönemine taşınmaktadır. Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin çocukluk çağı örselenme yaşantılarını, toplumsal cinsiyet algılarını, şiddet eğilimlerini ve şiddetle karşılaşma durumlarını incelemektir. Tanımlayıcı olarak yapılan araştırmanın evrenini, bir üniversitenin örgün öğretim programlarına kayıtlı öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmada örneklem yöntemi kullanılmamış, evrenin tümüne elektronik ortamdan anket bağlantısı ile ulaşılmıştır. 5038 öğrenci ankete katılmış, anketleri tam olarak yanıtlayan 2356 öğrenciden elde edilen veriler değerlendirmeye alınmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan Soru Formu ile Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği, Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ölçeği ve Şiddet Eğilimi Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın her aşamasında etik ilkelere sadık kalınmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerin çocukluk dönemlerinde fiziksel (%20.2) , psikolojik (%37.8) cinsel (%9.4), toplumsal (%17.1) ve ekonomik (%14.6) şiddet yaşadığı, %25.3’ünün şiddetle karşılaştığında hiçbir tepki göstermediği, %40’ının yaşadıkları şiddet nedeni ile özgüvenlerini kaybettikleri, %32.6’sının öfkelendiğinde kendisini kontrol edemediğini ifade ettiği belirlenmiştir. Öğrencilerin Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği puan ortalaması 73.528.9, Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ölçeği puan ortalaması 52.9811.5, Şiddet Eğilimi Ölçeği puan ortalaması ise 39.259.2 olarak bulunmuştur. Öğrencilerin şiddet türleri ile karşılaştıkları, çocukluk dönemi örselenme durumlarının, toplumsal cinsiyet algılarının ve şiddet eğilimlerinin orta düzeyde olduğu ve bu değişkenler arasında anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. 

Childhood Abuse Experences, Gender Perceptıons, Violence Tendencıes and Violenit Situations of Universıty Students

Violence is shaped by the gender perceptions of the individual and continues to exist on the basis of gender inequality and may be regarded as a normal behavior, communication and relationship form. Violence and violence attitudes and behaviors that started in childhood are carried to adulthood period. The aim of this study is to examine the experiences of university students' childhood abuse, gender perceptions, violence tendencies and violent situations. The population of the research made as a descriptor was created at a University student enrolled in the curriculums organized. The sampling method was not used in the research, and the questionnaire was sent from the electronic environment to the entire universe. 5038 students participated in the survey and the data from 2356 students who answered the questionnaires in full were evaluated. Gender Perception Scale, Childhood Trauma Scale and Violence Tendency Scale and Questionnaire prepared by researchers were used as data collection tools. Ethical principles were applied in all phases of the study. he students who participated in the study were found to have physical (20.2%), psychological (37.8%), sexual (9.4%), social (17.1%) and economic (14.6%) violence during their childhood. It was stated that 25.3% of the students did not show any reaction when they were violent, 40.0% of the students lost self-confidence due to the violence they experienced and 32.6% of the students could not control themselves when they were angry. The average score of stude This study concluded that the students encountered with the types of violence, childhood traumatic situations, gender perceptions and violence tendencies were moderate and that a significant relationship was determined between these variables. 

___

  • Altınova, HH.; Duyan, V. (2013). “Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(2), s.9-22. Bostancı, N.; Albayrak, B.; Bakoğlu, İ. vd. (2006). “Üniversite Öğrencilerinde Çocukluk Çağı Travmalarının Depresif Belirtileri Üzerine Etkisi. New Symposium Journal. 44(2), s. 189-95. Bozkurt, ÖD.; Daşıkan, Z.; Kavlak, O.; Şirin, A. (2013). “Ebelik Öğrencilerinin Gebelikte Şiddet Konusundaki Bilgi, Görüş ve Mesleki Tutumlarının Belirlenmesi”. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi 2(2), s.99-107. Çetinkaya, SK.(2013). “Üniversite Öğrencilerinin Şiddet Eğilimlerinin ve Toplumsal Cinsiyet Rollerine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi”. Nesne, 1(2), s. 21-43. Dedeoğlu, M.; Yayla, D.; Karaşahin, M. (2008). Öğrencilerin Şiddet Algısı. TC Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. Demirel, S.; Kısa, S.; Kocaöz, S.; Vefikuluçay, D.; Taşkın, L.; Eroğlu, K.; Akın, A.(2004). “Üniversite Yaşamı Öğrencilerin Toplumsal Cinsiyet Bakış Açısındaki Gelenekselliğini Etkiliyor mu?” Hacettepe Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi. Ankara. Dökmen, Z. (2014), Toplumsal Cinsiyet, Sosyal Psikolojik Açıklamalar. Ankara: Remzi Kitabevi. Evren, H.; Tokuç, B.; Erkuklu, G. (2011). “Trakya Üniversitesi Öğrencilerinde Şiddet Davranışları ve Algılanan Sağlık İlişkisi”. Balkan Med J, 28, s.380- 4. Giray, H.; Keskinoğlu, P.; Sönmez, Y.; Meseri, R.; Karakuş, NE.; Yücetin, N, vd.(2005). “Gebelikte Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Etkileyen Etmenler” STED 14(10), s.217-20. Gökkaya, V. (2009). “Türkiye’de Şiddetin Kadın Sağlığına Etkileri”. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(2), s.167-179. Haskan, Ö.; Yıldırım, İ. (2012). “Şiddet Eğilimi Ölçeği’nin Geliştirilmesi” Eğitim ve Bilim, 37(163), s.165-177.