1915 yılında Ermeni olaylarının önlenemez bir boyuta gelmesi ile Osmanlı Hükûmeti, Ermenileri savaş bölgelerinden uzaklaştırmak için Tehcir Kanunu çıkartmıştır. Tehcir Kanunu İstanbul, İzmir, Kütahya, Balıkesir gibi güvenli yerlerde bulunan Ermenilere uygulanmamıştır. Ayrıca Tehcir bölgelerinde de güvenilir, sanatkâr ve ticaret erbabı olan ve kadın, kimsesiz çocuk ve yaşlı Ermeniler göç ettirilmemiştir. Müslüman komşularının sakladıkları Ermeniler de tehcire tabi tutulmamıştır. 1918’de Tehcir edilen Ermenilerin memleketlerine geri dönmeleri için kanun çıkarılmıştır. Bundan sonra da eski yerlerine dönen Ermeniler olmuştur. 1927 yılında yapılan nüfus sayımında din ve milliyet istatistikleri de yapılmıştır. Bu sayıma göre Türkiye’de yaşayan Ermenilerin sayısı takriben 140 000’dır. Bu tarihten sonra da Ermeniler ülke dışına göç etmeye devam etmişlerdir.

By the time Armenian events could not been prevented, Ottoman Government passed the Deportation Law for Armenian citizens in 1915. The Deportation was not applied for Armenians in some provinces, İstanbul, İzmir, Kütahya, Balıkesir ect. Furthermore, Some Armenians who were trustworthy, craftsmen, merchants, homeless children, women and old Armenians were not deported in deportation districts. Some Armenians were hidden by some Muslims in their houses. Ottoman Government passed a law to return to home for Armenians in 1918. So some Armenians returned to their home. The religines and nations were counted the statistical information as for religians and nations was obtained thruyh the census of 1927. According to this census, There were approximately 140.000 Armenians. After 1927, Armenian people contiuned emigrating emigration from Turkey to other countries.