Bu çalışma, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi (Cilt XX, Sayı 58 (Mart 2004)’nde yayınlanmış olan “Tehcir Olayı’nın Propaganda Sürecindeki Doruk Noktası: Talat Paşa Davası” adlı makalenin devamı niteliğindedir. Dolayısıyla burada Talat Paşa Davası ve bunun dünya basınına yansıması tekrar değerlendirilmemiştir. Bu çalışmada “Talat Paşa Davası” kararına o günlerde Berlin’de yaşayan İttihatçılar ve Müslüman grupların, teşkilatlı ya da ferdi olarak ortaya koydukları tepkiler ele alınmıştır. Ayrıca Alman Hükümeti’nin bu tepkiler karşısındaki tavrı da irdelenmiştir. Bu amaçla bir taraftan Berlin’de yaşayan Mısır, Azerbaycan, Hindistan, İran, Tatar, Arap ve Türk temsilcilerinin Alman Devlet başkanına yazmış oldukları mektup ve bu mektuba Alman hükümetinin verdiği cevap değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Aynı zamanda “Talat Paşa Davası” kararının adaletsizliğini savunan Emir Sekip Arslan Bey ile Dr. Rıfat Mansur’un hazırlamış olduğu broşürler ile Alman Dışişleri Bakanlığı Arşivi (PA-AA)’nden temin edilen belgeler değerlendirilmiştir. Bütün bunların sonucunda ‘Talat Paşa Davası” kararının anlaşılmasına ve “Ermeni Meselesi” konusundaki araştırmalara katkıda bulunulmaya çalışılmıştır

This work is a continuation of the article named “climax of departation matter during the process of propaganda: Talat Pahsa Matter” which was published in the joumal of Atatürk research çenter.(Binding XX, Number 58 (March 2004). So, the aim of this study is not to investigate the life adventure of Talat Pahsa from İstanbul to Berlin or “Talat Pahsa Matter” and the decision of it or the reflection of this matter to the world press. The aim of this study is to examine the organized or personal reaction of the members of the committee for Union and Progress and the Müslim groups who were living in Berlin those days, for the ‘Talat Pahsa Matter” determination and to examine the treatmant of German goverment.To these reactionsin this way, the study will contribute to the “Talat Pahsa Matter” determinatİon’s to be understood.and Armenian questİon. For this aim, we have examined the letter that was written to German President by the representatives of Egypt, Azerbaijanı, India, Tater, Arab and Turkey and the response of German Goverment to this letter, on the other hand we have examined the studies of Emir Sekip Arsland and Dr.Rıfat Mansur who defend the injustice of Talat Pahsa Matter” determination in the brochures that they have prepered. In this manner, the documents that we have provided from the German Ministry of Foreign Affairs archives (PA-AA) are evaluated as the main resources and the cited studies related to the cases as primary and secondary resources.