Osmanlı İmparatorluğu’nu harbe sürekleyen olayları şöyle özetleyebiliriz: İtilâf Devletleri, Osmanlı İmparatorluğu’nu tarafsız tutmaya çalışmış fakat ittifaka yanaşmamışlardı. Çünkü her birinin Türkiye üzerinde başka başka emelleri vardı. Rusya Boğazlara resmen egemen olmak, ayrıca Doğu Anadolu’yu elde ederek İskenderun’a inmek istiyordu. İngiltere Basra Körfezini, Şattülarap’ı, Hindistan’ın bir parçası olarak kabul ediyor, Hint yolu ve Süveyş Kanalı’nın güvenliği bakımından da Filistin’e el atmak istiyordu. Fransa, Suriye ve Kilikya’ya göz koymuştu. Kesin sonuç yeri olan Avrupa Cephesinin aleyhine, Osmanlı İmparatorluğu’nun çeşitli yerlerinde, cepheler açmak zorunda kaldı. Türkler tarafından Boğazların kapatılması, Rusya’yı her türlü müttefik yardımından yoksun bıraktı. Bu nedenle kesin sonucun elde edilmesi gecikti. Bu gecikme Rusya’nın içten çökmesine sebep olmakla kalmadı, müttefiklerine de pahalıya mal oldu.

We can summarize the events that continued the war of the Ottoman Empire as follows: The Allied Powers tried to keep the Ottoman Empire neutral but did not approach the alliance. Each other because they had other ambitions on Turkey. Russia wanted to officially rule the Straits, and to get to Eastern Anatolia by landing in Iskenderun. Britain accepted the Persian Gulf as a part of the Sattularap, India, and wanted to seize Palestine for the safety of the Indian road and the Suez Canal. France had an eye on Syria and Cilicia. It had to open fronts in various parts of the Ottoman Empire against the European Front, which was the final conclusion. The closure of the Straits by the Turks deprived Russia of all kinds of allied aid. Therefore, the final result was delayed. This delay did not only cause Russia to collapse, but it also cost its allies.