ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE KİNDARLIK DUYGUDURUMU İLE YAŞAM DOYUMU ARASINDAKİ İLİŞKİ

Bu çalışma üniversite öğrencilerinin kindarlık duygudurumları ile yaşam doyumları arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 320’si kadın ve 200’ü erkek olmak üzere toplam 520 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışma iki adımda gerçekleştirilmiştir. İlk adımda bireylerdeki kindarlık duygudurumunu ölçmek amaçlı ‘Kindarlık Duygudurumu Ölçeği’nin geliştirme çalışması düzenlenmiştir. Bu amaçla ilgili literatürü ve alan çalışanların görüşlerini kapsayan bir madde havuzu oluşturulmuştur. Oluşturulan maddeler 335 üniveriste öğrencisine uygulanmış ve Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ile analiz edilmiştir. AFA sonucunda dört alt boyuttan oluşan bir yapı elde edilmiştir. Bu dört boyutlu yapı daha sonra 350 öğrenciye uygulanmış ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ile analiz edilmiştir. DFA sonucunda elde edilen uyum iyiliği değerlerinin beklenen aralıkta olduğu sonucuna varılmıştır. Geliştirilen ölçeğin geçerlik ve güvenirliğini test etmek için, iç tutarlılık katsayısı, testi yarılama güvenirliği, kapsam geçerliği, test tekrar test geçerliği, ölçek bağıntılı geçerlik analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda geliştirilen ‘Kindarlık Duygudurumu Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırmanın ikinci adımında kindarlık duygudurumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişki incelenmiştir. Veri toplama araçları olarak Kindarlık Duygudurumu Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin normallik incelemesi sonrasında Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, Çok Yönlü Varyans Analizi teknikleri kullanılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin kindarlık duygudurumları ve yaşam doyumları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Bununla birlikte kindarlık duygudurumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişki öğrencilerin cinsiyetlerine göre anlamlı olarak değişmektedir. Bu araştırmadan elde edilen bulgular alan yazın doğrultusunda yorumlanmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Kindarlık, Kindarlık Duygudurumu, Yaşam Doyumu

THE RELATIONSHIP BETWEEN GRUDGE MOOD AND LIFE SATISFACION IN UNIVERSITY STUDENTS

The aim of this study is to investigate the relationship between grudge mood in university students and their satisfaction with life. The study group consisted of a total of 520 university students, 320 of whom were female and 200 of whom were male. The study was carried out in two steps. In the first step, a development study was carried out to measure the grudge mood in individuals using the ‘Grudge Mood Scale." For this purpose, a item pool was created with the views of relevant literature and field workers. The created items were appilied to 335 university students and analyzed with Exploratory Factor Analysis. According to the Exploratory Factor Analysis, the scale consists of four sub-dimensions. This four-dimensional structure it was applied to 350 students and analyzed by Confirmatory Factor Analysis. The results of confirmatory factor analysis have shown that the fit indices of the scale indicate a good fit with a four-factor structure. To test the validity and reliability of the developed scale, internal consistency coefficient, split-half reliability, content validity, test-retest reliability, and scale-related validity analyses were conducted. As a result of the analyses, it was concluded that the developed 'Grudge Mood Scale' is a valid and reliable scale. In the second step of the research, the relationship between grudge mood and life satisfaction was examined. Grudge Mood Scale, Life Satisfaction Scale and Personal Information Form were used as data collection tools. After the normality examination of the data, the Pearson Moment Product Correlation and Multivariate Variance Analysis techniques were used. According to the results of the analysis, there is a negative and significant relationship between university students' grudge mood and life satisfaction. Furthermore, the relationship between grudge mood and life satisfaction varies significantly according to the students' genders. The findings obtained from this study were interpreted in the context of the literature and recommendations were made.

Keywords:

Grudge, Grudge Mood, Life Satisfaction,

PDF

___

Adugit, Y. (2008). İntikam: Adaletin Estetiği. Sanat ve Tasarım Dergisi, 0(1), 11-33.
Alpay, A. (2009). Yakın Ilişkilerde Bağışlama: Bağışlamanın; Bağlanma, Benlik Saygısı, Empati ve Kıskançlık Değişkenleri Yönünden İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Selim Hovardaoğlu), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayverdi, İ. (2006). Asırlar Boyu Tarihi Seyri İçinde Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
Baumeister, R. E., Exline, J. J. & Sommer, K. L. (1998). The Victim Role, Grudge Theory, and Two Dimensions of Forgiveness. Philadelphia: The Templeton Foundation Press.
Bastian, P., Kuppens, B., De, Roover, K. & Diener, E. (2014) Is Valuing Positive Emotion Associated with Life Satisfaction? Emotion, 0(14), 639-645.
Berry, J. W., Worthington, E. L., O'Connor, L. E., Parrott, L., & Wade, N. G. (2005). Forgivingness, Vengeful Rumination, and Affective Traits. Journal of Personality, 73(1), 183-225.
Bugay, A. & Demir, A. (2011). Hataya İlişkin Özelliklerin Başkalarını Affetmeyi Yordaması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(35), 8-15.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analiz El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Cenkseven, F. & Akbaş, T. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
Cohn, M. A., Fredrickson, B. L., Browns, S. L., Mikels, J. A. & Conway, A. M. (2009). Happiness Unpacked: Positive Emotions Increase Life Satisfaction by Building Resilience. Emotion, 9(3), 361-368.
Çam, Z. & Artar, M. (2014). Ergenlikte Yaşam Doyumu: Okul Türleri Bağlamında Bir İnceleme. Muş Alparslan Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bilı̇mler Dergisi 2(1), 23-46.
Çivitçi, A. (2012). Üniversite Öğrencilerinde Genel Yaşam Doyumu ve Psikolojik Ihtiyaçlar Arasındaki Ilişkiler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 321-336.
Diener, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Buletin, 95(3), 542-575.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. & Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
Diener, E. (2000). Subjective Well-Being: The Science of Happiness and A Proposal for A National Index. American Psychologist, 55(1), 34-43.
Dost, T. M. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(22), 132- 143.
Enright, R. D., Gassin, E. A. & Wu, C. R. (1992). Forgiveness: A Developmental View. Journal of Moral Education, 21(2), 99-114.
Ergüner, T. B. & Terzi, Ş. (2012). Terapötik Bir Araç Olarak Bağışlama: İyileştirici Etken Olarak Bağışlama Olgusunun Psikolojik Danışma Sürecinde Kullanımı. Eğitim ve Bilim, 37(166), 14-24.
Ersanlı, K. (2012). Benliğin Gelişimi ve Görevleri. Ankara: DH Basın Yayın.
Gilman, R. & Huebner, E. S. (2003). A Review of Life Satisfaction Research with Children and Adolescents. School Psychology Quarterly, 0(18), 192–205.
Hampton, N. Z. & Marshall, A. (2000). Culture, Gender, Self-Efficacy and Life Satisfaction: A Comparison Between Americans and Chinese People with Spinal Cord Injures. Journal of Rehabilation, 66(3), 21-29.
Harris, A. H., Luskin, F., Norman, S. B., Standard, S., Bruning, J., Evans, S. & Thoresen, C. E. (2006). Effects of A Group Forgiveness Intervention on Forgiveness, Perceived Stress, And Trait-Anger. Journal of Clinical Psychology, 62(6), 715-733.
Hintikka, J. (2001). Religious Attendance and Life Satisfaction in The Finnish General Population. Journal of Psychology & Theology, 0(29), 158-164.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Katja, R., Paivi, A. K., Marja-Terttu, T. & Pekka, L. (2002). Relationships Among Adolescent’ Subjective Wellbeing, Health Behavior and School Satisfaction. Journal of School Health, 72(6), 243-250.
Kaya, C., Tansey, T. N., Melekoğlu, M. & Çakıroğlu, O. (2015). Stress and Life Satisfaction of Turkish College Students. College Student Journal, 49(2), 257- 261.
Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yasam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Bekir Onur), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Maltby, J., Day, L. & Barber, L. (2005). Forgiveness and Happines. The Differing Context of Forgiveness Using the Distinction Between Hedonic and Eudodinomic Happines. Journal of Happiness Studies, 0(6), 1–13.
Martin, J. J., Byrd, B., Watts, M. L. & Dent, M. (2015). Gritty, Hardy and Resilient: Predictors of Sport Engagement and Life Satisfaction in Wheelchair Basketball Players. Journal of Clinical Sport Psychology, 9(4), 345-359.
McCullough, M. E., Bellah, G. C., Kilpatrick, S. D. & Johnson, J. L. (2001). Vengefulness: Relationships with Forgiveness, Rumination, Well-Being, and The Big Five. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(5), 601-610.
Messias, E., Saini, A., Sinato, P. &Welch, S. (2010). Bearing Grudges and Physical Health: Relationship to Smoking, Cardiovascular Health and Ulcers. Soicial of Psychiatry Epidemiology, 0(45), 183-187.
Munoz, S. M. T., Vinsonneau, G., Girard, M. & Mullet, E. (2003). Forgiveness and Satisfaction with Life. Journal of Happiness Studies, 0(4), 323-335.
Pavot, W., Diener, E. & Fujita, F. (1990). Extraversion and Happiness. Personality and Individual Differences, 0(11), 1299–1306.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics (5th ed.). New York: Allyn and Bacon.
Türk Dil Kurumu. (2018). Genel Açıklamalı Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
Satıcı, S. A., Can, G. & Akın, A. (2015). İntikam Ölçeği: Türkçeye Uyarlama Çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 0(16), 36-43.
Stuckless, N. & Goranson, R. (1992). The Vengeance Scale: Development of A Measure of Attitudes Toward Revenge. Journal of Social Behavior and Personality, 7(1), 25-42.
Şahin, Ş. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik ve Yaşam Doyumu Düzeyleri, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Zekai Pehlivan), Mersin: Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Vara, Ş. (1999). Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş Doyumu ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkilerin Incelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi), (Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Olcay Çam), İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Veenhoven, R. (1988). The Utility of Happiness. Social Indicators Research, 20(4), 333-354.
Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Şefik Uysal), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yetim, Ü. (1993). Life Satisfaction: A Study Based on the Organization of Personal Projects. Social Indicators Research, 29(3), 277-289.
Ysseldyk, R., Matheson, K. & Anisman, H. (2007). Rumination: Bridging A Gap Between Forgivingness, Vengefulness, and Psychological Health. Personality and Individual Differences, 42(8), 1573-1584.