Ebru Burcu ÇİMİLİ GÖK, Birsen TAŞKIRAN, Nilgün AZEKEN

ÖZEL YETENEKLİ ÖĞRENCİLER İLE NORMAL GELİŞİM GÖSTEREN ÖĞRENCİLERİNİN MİZAH TARZLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Mizah; okul ortamında çatışmaların çözümü, olumlu iklim yaratma, kişiler arası iletişimi kolaylaştırma gibi etkileri nedeniyle günlük yaşamda olduğu kadar okul ortamında da önemlidir. Mizahın kişileri mutlu etme, güldürme, neşelendirme gibi olumlu etkileri olduğu kadar incinme, dışlanma, yalnızlaşma gibi yıkıcı etkileri de gözlenebilmektedir. Mizahın okullarda nasıl bir etki ortaya çıkaracağı öğrencilerin mizah tarzlarıyla da ilgilidir. Bu çalışmada BİLSEM’de eğitim alan özel yetenekli ortaokul öğrencilerinin mizah tarzlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi ve özel yetenekli öğrenciler ile normal gelişim gösteren öğrenciler arasındaki mizah tarzlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mizah Tarzları, Mizah, Özel Yetenekli Öğrenciler

COMPARISON OF THE HUMOR STYLES OF GIFTED AND NORMALLY DEVELOPED STUDENTS

Humor is as important in the school environment as it is in daily life, due to its effects such as resolving conflicts in the school environment, creating a positive climate and facilitating communication between people. Humor has positive effects such as making people happy, laughing and cheering; destructive effects such as hurt, exclusion, and loneliness can also be observed. The effect of humor in schools is also related to the humor styles of the students.

Keywords:

Humor Styles, Humor, Gifted Students,

PDF

___

Abel, M. H. (2002). Humor, Stressand Coping Strategies Humor. International Journal of Humor Research, 15(4), 365-381.
Abel, M. H. ve Maxwell, D. (2002). Humor and Affective Consequences of A Stressful Task. Journal of Social and Clinical Psychology, 21(2), 165-190.
Açıkgöz, M. (2016). Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Psikolojik Sağlamlık ile Mizah Tarzları ve Mutluluk Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Şükrü Uğuz), Mersin: Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akkaya, M. (2011). Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Becerileri İle Mizah Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (İstanbul İli Şişli İlçesi Örneği), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Selahattin Turan), İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akyol, Ü. (2011). Ergenlerde İletişim Becerilerinin Yordayıcıları Olarak Öz-Duyarlılık ve Mizah Tarzları, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Sabahattin Deniz), Muğla: Muğla Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2011). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 0(1), 1-8.
Avcı, M. (2009). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Erzurum İli Örneği), (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Hüseyin Akyüz), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ay, Ö.; Gökler, R. ve Koçak, R. (2013). Mizah Tarzları, Yaratıcılık ve Yaşam Doyumu: Ortaöğretim Öğrencileri Üzerinde Bir İnceleme. The Journal Of Academic Social Science Studies, 6(6), 739-767.
Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi (2016). Tebliğler Dergisi, 79(2710), 448-473.
Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E. K.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Cunningham, A. (1962). Relation of Sense of Humor to Iİntelligence. Journal of SocialPsychology, 0(57), 143-147.
Erözkan, A. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Kişiler Arası İlişki Tarzları ve Mizah Tarzları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(26), 56-66.
Führ, M. (2001). Some Aspects of Form and Function of Humorin Adolescence. Humor. International Journal of Humor Research, 14(1), 25-36. Howrigan, D. P. ve MacDonald, K. B. (2008). Humor as a Mental Fitness Iİndicator. Evolutionary Psychology, 6(4), 652–666.
Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Kazarian, S. S. ve Martin, R. A. (2004). Humor Styles, Personality and Well-Being Among Lebanese University Students. European Journal of Personality, 18(3), 209-219.
Keltner, D.; Capps, L.; Kring, A. M.; Young, R. C. ve Heerey, E. A. (2001). Just Teasing: A Conceptual Analysis and Empirical Review. Psychological Bulletin, 0(127), 229-248.
Kırkbir, F.; Altınışık, Ü.; Zengin, S. ve Çelik, A. (2021). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzlarının İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1), 42-54.
Kuiper, N. A. ve Martin R. A. (1998). Is Sense of Humor A PositivePersonalityCharacteristic. (Ed. Ruch, W.) The Sense of Humor İçinde (s. 160-178). New York: Mouton de Gruyter.
Martin R. A. (1998). Approaches to the Sense of Humor: A Historical View. (Ed. Ruch, W.) The Sense of Humor İçinde (s. 15-62). New York: Mouton de Gruyter.
Martin, R. A. (2001). Humor, Laughterand Physical Health: Methodological Issues and Research Findings. Psychological Bulletin, 127(4), 504-519.
Martin R. A. (2007). The Psychologyof Humor: An Integrative Approach. San Diego, CA: Elsevier Academic Press.
Martin, R. A.; Puhlik-Doris, P.; Larsen, G.; Gray, J. ve Weir, K. (2003). Individual Differences of Uses of Humorand Their Relation to Psychological Well-Being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48–75.
Masten, A. S. (1986). Humor and Competencein School-aged Children. Child Development, 57(2), 461-473.
McGhee, P. E. (1979). Humor: Its Origin and Development. San Francisco: W. H. Freeman.
McGhee, P. E. (1980). Development of the Sense of Humourin Childhood: A Longitudinal Study. (Eds. P. E. McGhee ve A. J. Chapman). Children's Humour İçinde (s. 213-236). Chichestor, Eng-land: Wiley.
Moore, T. E.; Griffiths, K., ve Payne, B. (1987). Gender, Attitudes Towards Women, and the Appreciation of Sexist Humor. Sex Roles, 16(9-10), 521-531.
Oral, G. (2004). Ergenlikte Mizah Ölçeği. Eğitim ve Bilim, 29(133), 20-27.
Oruç, Ş. (2010). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Mizah Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Tutumlarına Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 0(3), 56-73.
Özkan, H. İ. (2008). Öğretmen ve Öğrencideki Mizah Anlayışının Sınıf Atmosferine Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Hasan Yılmaz), Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Patton, M. Q. (2005). Qualitative Research. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
Pinderhughes, E. E. ve Zigler, E. (1985). Cognitive and Motivational Determinants of Children’s Hu-mor Responses. Journal of Research in Personality, 19(2), 185-196.
Recepoğlu, E. (2011). Öğretmen Algılarına Göre Okul Müdürlerinin Mizah Tarzları ile Öğretim Liderliği Davranışları ve Okulun Örgütsel Sağlığı Arasındaki İlişki, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Servet Özdemir), Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Renzulli, J. S.; Smith, L. H.; White, A. J.; Callahan, C. M.; Hartman, R. K. ve Westberg, K. L. (2002). Scales for Rating the Behavioral Characteristics of Superior Students, (Rev. ed.). Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
Shade, R. A. (1991). Verbal Humorin Gifted Students and Studentsin theGeneral Population: A Comparisonof Spontaneous Mirthand Comprehension. Journal for the Education of the Gifted, 14(2), 134-150.
Solomon, J. (1996). Humor and Aging Well. American Behavioral Scientist, 39(3), 249-272.
Şahin, A. (2016). İlköğretim Kurumu Yöneticilerinin Yönetsel İlişkilerinde Kullandıkları Mizaha İlişkin Görüşler ile Mizah İklimi, Yöneticilerin Mizah Tarzları ve Çatışma Yönetimi Stratejileri Arasındaki İlişki, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Ali Sabancı), Antalya: Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ulus, L.; Yaman, Y. ve Yalçıntaş, E. (2019). Üstün Yetenekli Çocukların Mizah Anlayışları. Turkish Journal of Giftedness & Education, 9(1), 61-78.
Unaran, K. C. (2018). Familial Factors Behind Early Adulthood Humor, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Emre Selçuk), Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Wierzbicki, M. ve Young, R. D. (1978). The Relation of Intelligence and Task Difficulty to Apprecia-tion of Humor. Journal of General Psychology, 99(1), 25-32.
Ziv, A. (1990). Humor and Giftedness. Gifted International, 6(2), 42-51.
Yerlikaya, E. E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları ile Algılanan Stres, Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Banu Yazgan İnanç), Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yerlikaya E. E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeği (Humor Styles Questionnaire) Uyarlama Çalışması, (Yayınlanamamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Banu İnanç), Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.