Türkiye Eğitim Sistemi ile Finlandiya Eğitim Sisteminin Okulöncesi Eğitim ve Öğretmen Yetiştirme ve Atama Politikalarının Karşılaştırılması

Eğitim ile ilgili yapılan reformların ve yatırımların etkili olup olmadığını, pek çok ülke katıldıkları uluslararası değerlendirme çalışmalarının sonuçlarına göre tayin etmekte ve yine bu sonuçlara göre eğitim sistemlerine yönelik dönüt sağlamaktadır.  OECD üyesi olan Finlandiya ve Türkiye bu ülkeler arasında yer almaktadır. Finlandiya’nın 2000, 2003, 2006,2009, 2012 ve 2015 yıllarında PISA sınavlarında elde ettiği başarı, birçok ülkede ilgi uyandırmış; özellikle Türkiye gibi bu değerlendirme çalışmalarında istenilen başarıyı yakalayamamış ülkeler için Fin eğitim sisteminin başarısının ardındaki nedenlerin araştırılmasını önemli kılmıştır.  Bu çalışmada, Finlandiya eğitim sisteminin başarısının temelinde yer aldığı düşünülen okulöncesi eğitim ve öğretmen yetiştirme ve atama sistemlerinin irdelenmesi amaçlanmıştır.  Finlandiya eğitim sisteminin, ülkemiz eğitim sistemiyle benzer ve farklı yönleri mevcut olsa da bu çalışmada amaçlanan Finlandiya eğitim modelinin, Türk eğitim sistemi modeline olduğu gibi uyarlanmasının önerilmesi değildir. Çünkü her ülke, kendi bağlamı içerisinde farklı ihtiyaçları karşılamaya çalışırken ülkelerine özgü eğitim politikaları oluşturmak zorundadır; eğitimde anlamlı ölçüde fark yaratan girişimlerin taklit değil ama takip edilmesinin, daha etkili ulusal eğitim politikaların oluşturulmasına katkı sağlayacağı da şüphe götürmemektedir. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan çalışmamızda, PISA 2000, 2003, 2006, 2009, 2012 ve 2015 yıllarında en başarılı ülkeler arasında yer alan Finlandiya’nın okulöncesi eğitim ile öğretmen yetiştirme ve atama sistemi hakkında bilgi verilecek, başarılarını etkilediği düşünülen etmenler, kapsamlı bir literatür taraması ile sunulacaktır. Ayrıca çalışmamızda, eğitimde istenilen kaliteyi yakalamak ve korumak idealiyle, Türkiye açısından gerekli eğitim politikalarının oluşturulmasında uygulanan politikaları, Finlandiya’ nın uyguladığı politikalarıyla karşılaştırarak Türkiye için önerilerde bulunmayı amaçlanmaktadır.

1. 2. Teacher training 3. Teacher appointment 4. Preschool Education

Many countries determine their educational reforms’ effectiveness, according to the results of international evaluation studies they took part in, moreover, they provide feedback for their education systems with these results.  Finland and Turkey, as the members of OECD, are among these countries. The success Finland got from PISA in 2000, 2003, 2006, 2009, 2012 and 2015 draws attention of many countries, being researched the reasons behind the success of the Finnish education system becomes important for the countries like Turkey that have not achieved the desired success in these evaluation studies. In this study, it is aimed to examine the pre-school education and teacher training and appointment systems, which are thought to be the basis of the success of the Finnish education system. Even if there are similar and different aspects between Fin and our education system, this study doesn’t aim to propose the adaptation of Fin education model to Turkish education system model entirely. Because every country has to create their educational policies specific to their country while trying to meet different needs in its own context in its own country; there is no doubt that it will contribute to the creation of more effective national education policies by not pursuing imitations but making follow-up attempts that make a significant difference in education. In our qualitative study, some information will be given about the system for preschool education and teacher training and assignment of Finland, which is among the most successful countries in PISA 2000, 2003, 2006, 2009, 2012 and 2015; factors believed to have an impact on their success will be presented in a comprehensive literature review. In addition, with the ideal of catching and protecting the desired qualities in education, we aim to make recommendations for Turkey by comparing the policies applied in the formulation of the education policies necessary for Turkey and the policies implemented by Finland.

___

AKPINAR, B. ve AYDIN, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları; 2007

ANIL, D. (2009). Uluslararası öğrenci başarılarını değerlendirme programında Türkiye’deki öğrencilerin Fen Bilimleri başarılarını etkileyen faktörler. Eğitim ve Bilim, 34(152), 87-100.

ARAS, S. & SÖZEN, S. (2012). Türkiye, Finlandiya ve Güney Kore’de öğretmen yetiştirme programlarının incelenmesi. DARLİNG-HAMMOND, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives’8(1), n1.

DELiBAŞ, H. (2007). Türkiye, İngiltere, Almanya ve Finlandiya biyoloji öğretmeni yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi

DEMİREL, Ö. (2000). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık. DEWEY, J.(1936). Experience and education. Norwood, Mass, U.S.A

EKİNCİ, A. ve ÖTER, M.Ö. (2010). Finlandiya’da eğitim ve öğretmen yetiştirme sistemi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi 10-12 Kasım 2012

Eğitim Reformu Girişimi (ERG), Eğitimi İzleme raporu 2005-2006

Eğitim Reformu Girişimi (ERG), Eğitimi İzleme raporu 2014-2015 Eğitim Reformu Girişimi (ERG), Eğitimi İzleme raporu 2015-2016

ERGİNER, A. (2006). Avrupa Birliği Eğitim Sistemleri Türkiye Eğitim Sistemiyle Karşılaştırmalar. Ankara: Pegem A Yayıncılık. FİDAN, N. V. & M. Erden.(1993). Eğitime Giriş. Ankara: Meteksan Matbaacılık. 77 Finnish National Board of Education [FNBE], 2009) GÖKSU, G.& GÖKSU, A.(2013). Türkiye’de Eğitimin Finansmanı ve Ülkelerarası Bir Karşılaştırma. Yönetim Ve Ekonomi Cilt:20 Sayı:1 Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Manisa GÜRSEL, S., Uysal, G. ve Durmaz, M. (2015). BETAM Araştırma Notu 15/180’de belirtildiği üzere, 2013 yılında Türkiye’de sadece 0-15 yaş arasındaki çocukların verisine baktığımızda yarısı, yani yaklaşık 10 milyon çocuk Avrupa Birliği standartlarına göre şiddetli maddi yoksunluk içindedir. JACOB, B. A. ve LEFGREN, L. (2008). Can principals identify effective teachers? Evidence on subjective performance evaluation in education. Journal of Labor Economics’26(1), 101-136. KESERCİOĞLU, T., Balım, A. G., Ceylan, A. Ve Moralı, S. (2001). İlköğretim okulları 7.sınıflarda uygulanmakta olan Fen dersi konularının öğretiminde görülen okullar arası farklılıklar. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi (125-130). Ankara: Milli Eğitim Basımevi MALATY, G. (2006). What are the reasons behind the success of Finland in PISA?. Gazette Mathematicies, 108, 59-66 MEB, Strateji Daire Başkanlığı, Örgün Eğitim İstatistikleri 2015-2016 MEB, PISA 2015 Ulusal Raporu METE Y.A, Güney Kore, Japonya, Yeni Zelanda Ve Finlandiya’ Da Öğretmen Yetiştirme Ve Atama Politikaları 2013 Ministry of Social Affairs and Health of Finland, 2007 McKinsey & Company. (2007). How the world’s best performing school systems come out on top. Retrieved June 10, 2009 from http://www.mckinsey.com/clientservice/socialsector/resources/pdf/Worlds_School_systems OKTAY, A. (2007). Okul öncesi eğitimden ilköğretime geçiş projesi. Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği, Okul Öncesi Eğitimi, Öğretmen Eğitimi. 01 Şubat 2007. Antalya. İstanbul: Neta. OECD. (2011). Education at a Glance 2011 OECD. (2012). Education at a Glance 2012 OECD, (2016). PISA 2015 Assessment and Analytical Framework: Science, Reading, Mathematic and Financial Literacy. PISA, OECD Publishing, Paris OECD. (2012). Education at a Glance 2012: OECD Indicators. OECD Publishing. doi: 10.1787/eag-2012-en OLSON, R.D. (2007). Psychological theory and educational Reform.USA: Wiley Blackwell Osman AKTAN , Ülker AKKUTAY Asya Öğretim Dergisi [Asian Journal of Instruction] 2(1) (2014), 64-79 ÖSYM (2013). 2013 Kamu Personeli Seçme Sınavı A Grubu ve Öğretmenlik Sonuçları. Mayıs 2015’te şuradan erişildi: http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2013/KPSS1/2013-KPSS%20A%20GRUBU%20ve%20%C3%96%C4%9ERETMENL%C4%B0K.pdf ÖSYM (2014). 2014-Kamu Personeli Seçme Sınavı Öğretmenlik Alan Bilgisi (ÖABT) Sonuçları. Mayıs 2015’te şuradan erişildi: http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2014/KPSS/OABT-SORUYANIT/KPSS-2014-OABTsayisal25072014.pdf ÖZOĞLU, M.,ALTUNOĞLU, A. ve Gür, S.B. (2013). Dünyada ve Türkiye de öğretmenlik. retorik ve pratik. Ankara: Eğitim Birsen

ÖZSOY, S. Ve G., KURUYER, H. G., 2010. Why pre-service teachers choose teaching as a profession?, Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu II Ankara, Türkiye PEHKONEN, E. K. (2007, Ekim) Explanations for the Finnish success in PISA evaluations. Paper presented at the Annual Meeting of the North American Chapter of the International Group for the Psychology of Mathematics Education, University of Nevada, Reno, Nevada, USA. POLAT, M. ve ARABACI,Ġ.B.(2012). Türkiye’de eğitim fakültelerine öğrenci alım ölçütlerini yeniden düşünmek: Karşılaştırmalı bir yaklaşım. Journal of Research in Education and Teaching, 1 (3),77-83 SAHLBERG, P.(2007). Education policies for raising student learning: the Finnish approach. Journal of Education Policy Vol. 22, No. 2, March 2007, pp. 147–171 SIMOLA, H. (2005). The Finnish Miracle Of Pisa: Historical And Sociological Remarks On Teaching And Teacher Education. Comparative Education. Vol. 41, No. 4, November 2005, pp. 455–470 SOLMON, M.A. (1996). Impact of motivational climate on students‟ behaviors and perceptions in a physical education setting” Journal Of Educational Psychology. SUNGUR,N. (2001). Yaratıcı okul düşünen sınıflar. İstanbul: Evrim Yayınevi ŞİŞMAN, M. (2001). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegema Yayınları. ŞİŞMAN, M. (2002). Eğitimde mükemmellik arayışları. Ankara : Pegem A Yayıncılık ŞİŞMAN, M. (2009). Teacher‟s Competencies: A Modern Discourse and the Rhetoric. Inonu University Journal Of The Faculty Of Education, December 2009 Special Issue/ Volume. 10, Issue. 3, pp.63-82, Invited Paper UNESCO (2000). Education for All (EFA) 2000 assesment country reports. Finland. TEDMEM (2014). Öğretmen gözüyle öğretmenlik mesleği. Ankara: TEDMEM YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi WESTBURY, I., HANSEN, S. E., KANSANEN, P., & BJORKVĠST, O. (2005). Teacher education for researchbased practice in expanded roles: Finland‟s experience. Scandinavian Journal of Educational Research, 49 (5), 475-485. http://www.tedmem.org/yayin/ogretmen-gozuyle-ogretmenlik-meslegi