Beyzavî'nin Tefsirdeki Metodu

Şüphesiz müfessirler, yeni tefsir okuyanların anlamasını zorlaştıracak şekilde, yazdıkları tefsirlerde her çeşit ilme ve bilgiye yer vermişlerdir. Bu müfessirlerden bir tanesi de Beyzavî’dir. Envâru’t-Tenzîl ve esrâru’t-te’vîl adlı tefsiri her türlü aklî, şer’î ve dilsel ilimleri içermekte ve rivayet ile dirayet metotlarını birleştirmektedir. İfadelerinin dakikliği, terkiplerinin zorluğu ve edebi üslubunun derinliği, onun sadece ilim erbabı arasında kalmasına ve çoğunlukla ilim talebelerinin ondan uzak durmasına sebep olmaktadır. Bu yüzden söz konusu tefsirde her yönüyle metodu, kimlerden etkilendiği, tefsirin ne ile ön plana çıktığı ve hangi açılardan noksan görülüp tenkit edildiği gibi yönlerden en önemli özelliklerini ortaya çıkaracak şekilde geniş bir tanıtıma ihtiyaç duymaktadır. Bu sebeple tefsir ve tefsir sahibine dair aydınlatıcı malumat veren bu araştırma bir anahtar konumunda ve onun sayesinde ilim talebesi korkmadan ve şüpheye düşmeden tefsirin içine girebilir ve dilediği şekilde ondan istifade edebilir.

The Methodology of Al-Baydawi in his Tafsir

There is no doubt that those involved in exegesis or Tafsir of the Quran have accumulated within their works numerous sciences which makes their interpretations difficult to follow especially for beginners.  Amongst those applying such approach is Imam al-Baydawi, whose Tafsir (Anwar al-Tanzil wa Asrar al-Ta’wil) has engaged with numerous sciences including physical, theological and linguistic.  He combined both methodologies of Tafsir; the traditional (Tafsir bi'l-Mathur) and the rational (Tafsir bi'al-rai) schools, thus only circulating amongst the scholarly elite.  This made his book less accessible to the majority of students of knowledge due to his style and rhetoric, thus his Tafsir needed to be simplified; distinguishing its main features through identifying his methodology from all aspects and what made his work unique.  This is besides understanding whom he was influenced by as well as his downfalls.  This paper sheds light on his person and his exegesis, thus equipping students of knowledge with a “key” that can help them better understand and further study his work. 

___

  • Beyzâvî, Ebû Saîd Nasırüddin Abdullah b. Ömer b. Muhammed (685/1286), Envarü't-tenzil ve esrarü't-te'vil, 1.baskı, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2003.
  • ……… Tavâli’u’l-envâr min matâli’i’l-enzâr, (thk. Abbas Süleyman), 1.baskı, Kahire, el-Mektebetü’l-Ezheriyye, 2007. Kazvini, Hamdullah b. Ebî Bekr b. Ahmed el- Hamdullah Müstevfi (750/1350), el-İzah fî ulumi'l-belaga, 5. Baskı, Beyrut, Dârü'l-Kitabi’l-Lübnanî, 1980.
  • Zerkeşî, Bedreddin Muhammed b. Abdullah (794/1392), el-Burhan fî ulumi'l-Kur'ân, (thk. Yusuf el-Mar’aşlî ve diğerleri), 2.baskı, Beyrut, Daru’l-Ma’rife, 1994.
  • Suyutî, Ebü'l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b. Ebî Bekr (911/1505), Buğyatu’l-vu’ât fi tabakâti’l-luğaviyyîn ve’n-nuhât, (thk. Muhammed İbrahim), Tab’ İsâ el-Halebî, t.y.
  • Sübkî, Ebû Nasr Taceddin İbnü's-Sübki Abdülvehhab b. Ali b. Abdülkafi (771/1370), Cem’u’l-cevâmi’ (Mahalli’nin Bedru’t-tâli’ haşiyesiyle), (thk. Marzî ed-Dağıstanî), 1.baskı, Dımaşk, Müessesetu’r-Risale, t.y.
  • .…… Tabakatü'ş-Şafiiyyeti'l-kübra, (thk. Mahmûd Muhammed Tanahi - Abdülfettah Muhammed el-Hulv), 2.baskı, Kahire, Daru’l-Hicr, 1992.
  • Hafaci, Ebü'l-Abbas Şehabeddin Ahmed b. Muhammed b. Ömer (1069/1659), Hâşiyetü’ş-Şihab ala Tefsir’l-Beyzavi = İnayetü’l-Kadi ve kifayetü’r-Razi = Hâşiye ala Tefsiri’l-Beyzavî, Beyrut, Daru’s-Sadr, t.y.
  • Eş-Şinnâvî,ve Diğerleri (Hazırlayanlar), Dairetu’l-Ma’arifi’l-İslamiyye el-müterceme anî’l-fıransiyye ve’l-ingiliziyye, Beyrut, Daru’l-ma’rife, 1933.
  • Abdülhamid, Muhsin, er-Râzî müfessiren, (Doktora tezi), Bağdat, Daru’l-Hürriyye, 1974.