Kırsal Kalkınma Yaklaşımında Yerel Kimlik Değerlerinin Tespiti: Edirne İli Keşan İlçesi Gökçetepe Köyü Örneği

Bu çalışmada; kırsal bir yerleşim olan Edirne İli Keşan İlçesi Gökçetepe Köyü’nün doğal, yapay ve sosyo-kültürel kimlik değerlerinin tespit edilerek, yerinde kalkınmalarına yönelik çeşitli stratejilerin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, konu ve alanla ilgili literatür araştırmalarından, resmî kurumlardan elde edilen verilerden yararlanılmıştır. Yerinde arazi tespit çalışmaları, yerel halk ile yapılan sözlü görüşmeler ve görsel izlenimlere yönelik fotoğraflama yapılmıştır. Çalışma kapsamında örnek alana ilişkin; ulaşım paftası, yapı-işlev analizi, kat analizi, odak noktaları analizi ile doğal, yapay ve sosyo-kültürel kırsal kimlik bileşenleri envanterleri hazırlanarak mevcut durum analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda alana ilişkin güçlü ve zayıf yönler, fırsatlar ve tehditler (Swot Analizi) belirlenmiştir. Sonuç olarak,  elde edilen tüm veriler, hazırlanan haritalar, alanın doğal ve yapay kimlik özelliklerine ilişkin kimlik kartları ve Swot analizinden elde edilen veriler kapsamında kırsal kalkınma odaklı çeşitli öneri ve stratejiler geliştirilmiştir.

___

  • 1) Anonim. (2000). Devlet Planlama Teşkilatı, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Kırsal Kalkınma Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara.
  • 2) Anonim. (2006).Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi. http://kkp.tarim.gov.tr/sp/Ulusal_kirsal_kalkinma_stratejisi%20(2007-2013).pdf [Erişim tarihi 15 Nisan 2018]
  • 3) Anonim. (2018a). Gökçetepe Tabiat Parkı, T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 1. Bölge Müdürlüğü Edirne Şube Müdürlüğü. http://edirne.ormansu.gov.tr/Edirne/AnaSayfa/TabiatParklar/gokcetepe.aspx?sflang=tr [Erişim tarihi 25 Mart 2018]
  • 4) Anonim. (2018b).Köy Bilgi Sistemi Gökçetepe Köyü, Edirne İl Özel İdaresi. http://idare22.net/kbs/ke%C5%9Fan/gokcetepe.html [Erişim tarihi 03 Nisan 2018]
  • 5) Benliay, A., Soydan, O. ve Kayku M. (2015). Aspendos- Sillyon- Perge Bisiklet Güzergahı Örneğinde Peyzaj Görsel Kalitesi ve Peyzaj Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Artium Dergisi, 3(1), 48-64
  • 6) Çetinkaya, G. ve Uzun, O. (2014). Peyzaj Planlama. İstanbul,: Birsen Yayınevi. 7) Demirel, Ö. (2009). Ülke Mekansal Planlaması İçinde Ekolojik Ağırlıklı Disiplin Olma Yönünde Bir Misyon Taşıyan Peyzaj Mimarlığı Mesleği’nin Yeri ve Üzerine Düşen ya da Yapması Gerekenler. Peyzaj Mimarlığı Akademik İşbirliği Toplantısı (PEMAT), Ankara, s.19
  • 8) Ellis, F. and Biggs, S. (2001). Evolving Themes in Rural Development 1950s-2000s. Development Policy Review, 19(4), 437-448.
  • 9) Erdem, M. (2012). Kırsal Yerleşim Peyzaj Kimlik Özelliklerinin Tespiti, Korunması ve Geliştirilmesine Yönelik Değerlendirme Matrisi Örneği. Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı.
  • 10) Gülçubuk, B., Yıldırak, N., Kızılaslan, N., Özer, D., Kan, M. ve Kepoğlu, A. (2010). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları Ve Politika Değişimleri. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak 2010, Ankara, 1227-1243.
  • 11) Gülçubuk, B., Yıldırak , N., Kızılaslan , N., Özer , D., Kan , M., Kepoğlu ve A. (2018). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları ve Politika Değişimleri. http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/e443d6819ae22b2_ek.pdf [Erişim tarihi 09 Mayıs 2018].
  • 12) İyimaya, O. (2013). Kırsal Yerleşme Planlanmasında Ülke Örnekleri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Kırsal Alan Planlanması Tartışmaları 1999-2009 Yayını, İstanbul, 21-23.
  • 13) Kiper, T. ve Arslan, M. (2007). Safranbolu-Yörükköyü Tarımsal Turizm Potansiyelinin Kırsal Kalkınma Açısından Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 145-158.
  • 14) Kiper, T., Uzun, O., Üstün Topal T. (2016). Global Issues and Trends in Tourism, Bölüm: Developing Ecotourism Development Strategies for Sustainable Rural Development: A CaseStudy of Kıyıköy, Kırklareli, St. Klıment Ohrıdskı Unıversıty Press.
  • 15) Köse, Y. ve Şahin, Ş. (2017). Bir Kırsal Yerleşim Olarak Evciler Mahallesi Peyzaj Özellikleri. Ankara Araştırmaları Dergisi, 5(2), 257-272.
  • 16) Kut Görgün, E. ve Yörür, N. (2018). Kırsal Yerleşmelerde Özgün Dokunun Korunmasında Bir Araç Olarak Köy Tasarım Rehberleri: Ödemiş Bademli Örneği. TÜBA-KED, 17, 25-47.
  • 17) Mısırlı, N. (2018).Kişisel Fotoğraf Arşivi.
  • 18) Özcan, K. ve Akci, A. (2016). Kırsal Kalkınma İçin Model Önerisi: Köy Kümeleri. TEAD, 2(1), 1-11.
  • 19) Selvi, N. (2018). Gökçetepe Köyü Tarihi. Sözlü Görüşme.
  • 20) Tolunay, A. ve Akyol, A. (2006). Kalkınma ve Kırsal Kalkınma: Temel Kavramlar ve Tanımlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 116-127.
  • 21) Ulu, A. ve Karakoç, İ. (2004). Kentsel Değişimin Kent Kimliğine Etkisi. Planlama Dergisi, 3(29), 59-66.
  • 22) Yaşa Ersoy, H. (2010). Kırsal Alanda Yöresel Mimari Özelliklerin Belirlenmesi” Projesi ve Kayseri Örneği Üzerinde Bir Araştırma ve Öneri Üzerine. Mimarlık Dergisi, 351.
  • 23) Yenigül, S.B. (2017). Kırsal Kalkınma Politikalarında Yeni Yaklaşımlar ve Bu Yaklaşımların Türkiye’nin Kırsal Kalkınma Politikalarına Etkisi. Planlama Dergisi, 27(1), 16–25