Sonsuza Doğru “Uçsuz Bucaksız” Bir Yol Ve Şeker Ahmed Paşa’nın Manzara Resimleri

Resimsel bir yorumdan çok doğaya öykünme ile ortaya çıkan manzara teması, Türk resminin başlangıcını oluşturur. Öyle ki resim sanatının ilk örneklerini veren ressamlarda doğa görünümleri, özellikle orman resimleri, en çok işlenen konular arasında yer alır. Her biri aynı eğitimi alan ve aynı toplumsal düşünce yapısına göre yetişen Türk ressamların hemen hepsi manzara temasının örneklerini verir. Şeker Ahmed Paşa da defalarca aynı temayı çalışır. Ancak onun yapıtları çağdaşı olan diğer ressamlardan farklıdır. Peki, onu farklı kılan nedir? Klasik ve daha çok oryantalist eğilimli bir eğitim almış olmasına karşın manzara çalışmasının nedeni nedir? “Sonsuza Doğru ‘Uçsuz Bucaksız’ Bir Yol ve Şeker Ahmed Paşa’nın Manzara Resimleri” başlığını taşıyan bu çalışma, Şeker Ahmed Paşa’nın üslubu üzerinde durarak söz konusu sorulara cevaplar aramayı amaçlamaktadır.

An Everlasting Road and Şeker Ahmed Pasha’s Landscape Paintings

The landscape theme that occurs through an imitation of nature, rather than a painterly explication, forms the inception of Turkish painting. Landscape views, especially paintings of forests, are the most common subjects of the painters who produced the first samples of painting art. Each of the Turkish painters who were trained in the same way and grew up in the same social frame of mind performed the landscape theme. Şeker Ahmed Pasha also performed the same theme a number of times. What makes him unique even though his subject is the same as his contemporaries? Why did he produce landscape paintings even though he received a classical and mostly orientalist education? This study aspires to answer the points in question, emphasizing the style of Şeker Ahmed Pasha.

PDF

___

TANSUĞ, Sezer, Çağdaş Türk Sanatı, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1986.
ÖNER, Sema, “Türk Resim Sanatı’nın Gelişimindeki Öncü Adımlarıyla Ahmed Ali Paşa (Şeker Ahmed Paşa) ve Osmanlı Sarayı”, Ciepo, Osmanlı Öncesi ve Osmanlı Araştırmaları Uluslararası Komitesi XIV. Sempozyum Bildirileri 18-22 Eylül, 2000 Çeşme, (Haz. Tuncer Baykara), TTK, Ankara, 2004, s. 527-539.
ÖNDİN, Nilüfer, “Türk Manzara Resmi”, Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, C. I, S. 2, 2000, s.4.
İNANKUR, Zeynep, 19. Yüzyıl Avrupasında Heykel ve Resim Sanatı, Kabalcı Yayınları, İstanbul, 1997.
GÖREN, A. Kamil, “Şeker Ahmed Paşa’yı Yeniden Yazmak”, Şeker Ahmed Paşa 1841-1907, (Haz: Ö. Faruk Şerifoğlu, İlona Baytar), Milli Saraylar, İstanbul, 2008, s. 17-69.
GÖREN, A. Kamil, “Bir Dönemler Paris’te Resim Eğitiminin Merkezi Olan Ünlü Okul ile Sanatı Yönlendiren Akademinin Öyküsü: I’EcoledesBeauxArts”, Antik Dekor, S. 34, Nisan 1996, s. 92-95.
GİRAY, Kıymet, Manzara İstanbul Resim ve Heykel Müzesi Koleksiyonu’ndan Örneklerle, İş Bankası Yayınları, İstanbul, 1999.
GERMANER, Semra, “Barbizon Okulu”, Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, C. 1, Yapı Endüstri Merkezi Yayınları, İstanbul, 1997, s. 192.
DÜBEN, İpek, Türk Resmi ve Eleştirisi 1880-1950, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2007.
BERK, Nurullah, Adnan Turani, Başlangıcından Bugüne Çağdaş Türk Resim Sanatı Tarihi, C. II, İstanbul, 1980.
BERGER, John, “Şeker Ahmed ve Orman”, Şiirin Saati, Çev. Gönül Çapan, Adam Yayınları, İstanbul, 1998, s. 108-114.
BAYTAR, İlona, “Şeker Ahmed Paşa Üzerine Yeni Görüşler Yeni Belgeler”, Şeker Ahmed Paşa1841-1907, (Haz: Ö. Faruk Şerifoğlu, İlona Baytar), Milli Saraylar, İstanbul, 2008, s. 84.
Barbizon Okulu için ayrıca www. metmuseum.org, TheBarbizon School, 15 Mart 2018.
BALOĞLU, A. Hüseyin, Şeker Ahmet Paşa’nın Sanatı ve Sanatçı Kişiliği, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale, 2006.
BACHELARD, Gaston, Mekânın Poetikası, Çev. Alp Tümertekin, İthaki Yayınları, İstanbul, 2008.