Selen ACEHAN, Ayşegül BİLEN, Mehmet Oğuzhan AY, Müge GÜLEN, Akkan AVCİ, Ferhat İÇME

Çocuk İstismarı ve İhmalinin Değerlendirilmesi

Çocuk istismarı, ciddi yaralanmalara, sakatlıklara ve hatta ölümlere neden olabilen tıbbi, hukuki, sosyal yönleri olan önemli bir halk sağlığı sorunudur. Tekrarlayan istismarın erken evrede önlenmesi istismarın uzun vadeli etkilerini sınırlamak için gereklidir. Ne yazık ki bu çocuklar sıklıkla acil servisi kullanmalarına rağmen acil serviste tanı alamamaktadırlar. Biz bu derlemede günümüzde oldukça önemli toplumsal boyutu olan çocuk istismarı ve ihmalinin değerlendirilme ve yönetimini son bilgiler ışığında gözden geçirmeyi amaçladık.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk istismarı, çocuk ihmali, acil

Evaluation of Child Abuse and Neglect

Child abuse is an important public health problem that can cause serious injury, disability and even death, and have medical, legal, and social aspects. Prevention of repeated abuse at an early stage is necessary to limit long-term effects of abuse. Unfortunately, these children often do not receive the diagnosis in the emergency department, despite using emergency service. We aimed at the evaluation and management of child abuse and neglect which has a very important social dimension, in the light of the latest information.

Keywords:

Child abuse, child neglect, emergency,

PDF

___

Kara B, Biçer Ü, Gökalp AS. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004; 47:140-51. Ayvaz M, Aksoy MC. Çocuk istismarı ve ihmal. Hacettepe Tıp Dergisi. 2004; 35:27-33.
Turhan E, Sangün Ö, İnandı T. Birinci basamakta çocuk istismarı ve önlenmesi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2006; 15:153-7.
Vatansever Ü, Duran R, Yolsal E, Aladağ N, Öner N, Biner B et al. Pediatrik acilde çocuk istismarı ve ihmali olasılığını akılda tutalım. Türk Pediatri Arşivi. 2004; 39:120-4.
Teeuw AH, Derkx BH, Koster WA, van Rijn RR. Detection of child abuse and neglect at the emergency room. Eur J Pediatr. 2012; 171: 877-85.
Fallon B, Trocme N, Fluke J, MacLaurin B, Tonmyr L, Yuan YY. Methodological challenges in measuring child maltreatment. Child Abuse Negl. 2010; 34:70-9.
Işıklı B. Çocuk istismarının toplumsal boyutu. In 6.Sokakta Çalışan ve Yaşayan Çocuklar Sempozyumu Kitabı:156-63. İstanbul, Diyarbakır Valiliği, 2008.
Guenther E, Knight S, Olson LM, Dean JM, Keenan HT. Prediction of child abuse risk from emergency department use. J Pediatr. 2009; 154:272-7.
Louwers ECFM, Korfage IJ, Affourtit MJ, Scheewe DJH, Merwe MHV, Vooijs-Moulaert FAFSR et al. Detection of child abuse in emergency departments: a multi-centre study. Arch Dis Child. 2011; 96:422-5.
Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu. Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Ulusal ilk rapor. Ankara, Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, 19 UNİCEF. Çocuk Hakları Sözleşmesi, Türkiye Milli Komitesi. Ankara, UNİCEF, 1996.
Jain AM. Emergency department evaluation of child abuse. Emerg Med Clin North Am. 1999; 17:575-93.
Sicher P, Lewis O, Sargent J. Developing child abuse prevention, identification and treatment systems in Eastern Europe. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2000; 39:660-7.
Tardieu A, E´ tude Me´ dicole´gale sur les se´ vices et mauvais traitements xerce´ s sur des enfants. Ann Hyg Publique Med Leg. 1860; 13:361–98.