Şenkaya Yöresi’nde Bardız, Goşken ve Şabani Dokumaları

Öz Erzurum’un kuzeydoğusunda yer alan Şenkaya, kendine has yöresel özellikleri olan düz dokumaları ile dikkat çekmektedir. Geometrik ve bitkisel desenlerin ağırlıklı olduğu yöre dokumalarında, Goşken, Gojgun, Şabani, Bardız gibi yöresel adlar kullanılmaktadır. Düz dokuma yaygıların malzemesi yündür. Siyah, kahverengi ve beyaz renkli yünler boyanmadan saf olarak kullanılır. Boyalar eskiden doğal malzeme ve bitkilerden elde edilmiş olup, günümüzde sentetik ve doğal boyalar birlikte kullanılmaktadır. Kırmızı, siyah, kahverengi, yeşil, turuncu ve beyaz renkler hakimdir. Kilimler tek şak olarak dokunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Şenkaya, Kilim, Bardız, Goşken, Şabani

PDF

___

Akgün, Tahsin (1955), Erzurum, İstanbul: Tan Matbaası.
Aşıroğlu, Tahsin (1972), Erzurum İli Tarihçesi, C.I., Erzurum 50Yıl Armağanı
Divan-ı Lügat-ı Türk (Besim Atalay Tercümesi), Ankara 1939.
Ergüder, Ayşe Aslıhan (2005), Çoruh Vadisi Düz Dokumaları,Ankara: Kariyer Matbaası.
Ergüder, Ayşe Aslıhan (2009), Kars Yöresi Düz Dokumaları, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler. Enstitüsü, (Doktora Tezi), Erzurum.
Erzurum Vilayeti, Harita Genel Müdürlüğü Matbaası, Ankara 1960.
Görgünay, Neriman (1983), “Bardız Kilimleri”, II. Milletlerarası Türk Folklor Bildirileri, C.5 Ankara.
Görgünay, Neriman (1987), “Anadolu’da Cecim Çeşitleri”, II. Milletlerarası Türk Folklor Bildirileri, C.5 Ankara.
Görgünay Kırzıoğlu, Neriman (1997), “XVI-XVII. Yüzyıl Saray Kilimlerinin Bardız, Karabağ, Moldovya/ Komrat ve Bulgaristan’da Devam Edegelen Benzerleri”, V. Türk Halk Kültürü Kongresi, Maddi Kültür Seksiyon Bildirileri, Ankara.
Kuşhan, Gülhan (1986), Bardız Kilimleri, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens. (Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Parlak, Tahsin - Ergüder, Ayşe Aslıhan, (2010), Bardız Kilimleri, Erzurum.
Selek, Elif Türkan (1996), Bardız Kilimleri, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler. Ens. (Yüksek Lisans Tezi), Erzurum.