Bu makale “Türkiye’ de tıpta uzmanlık dallarının seçiminde ve akademisyenlikte cinsiyete dayalı yaklaşımların etkili olup olmadığı” sorusu üzerine kurgulanmış bir çalışmaya dayanmaktadır. Çalışma deseni niceliksel ve niteliksel iki araştırma içermektedir. Bu amaçla Sağlık Bakanlığı ve üniversitelere bağlı tıp fakültelerinde görev alan hekimlerin kadın erkek oranları araştırılmıştır. Verilere SPSS 11.5 İstatistik paket programı kullanılarak, Pearson ki kare testi ile uygulanmıştır. Araştırmada kadın ağırlıklı ve erkek ağırlıklı dallardaki asistanlık, uzmanlık ve akademisyenlik aşamalarındaki kadın hekimlerle yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmış, toplam 26 hekimle derinlemesine görüşmeler de yapılmıştır. Kadın hekimlerin erkek hekimlere göre çok az farkla da olsa daha fazla uzmanlaştığı anlaşılmaktadır. Kadın hekimlerin ve erkek hekimlerin belli uzmanlık alanlarında dağıldığı, bazı uzmanlık alanlarının neredeyse tamamen erkek hekimlerden oluştuğu ve cinsiyete dayalı bir ayrımcılık bulunduğu istatistiksel olarak gösterilmiştir. İncelenen yirmi sekiz uzmanlık alanının on ikisinde kadın hekimlerin oranı kritik eşik kabul edilen % 33 ün altındadır. Yirmi sekiz uzmanlık alanının tamamında erkekler % 33 ve üzerinde temsil edilmektedir. Bu sonuçtan hareketle kadınlara özgü bir uzmanlık alanı olduğu söylenemezken, tersi, yani erkeklere özgü uzmanlık alanları bulunduğu söylenebilir. Kadınlar mesai saatleri düzenli olan, nöbeti olmayan, akademik ilerlemelerinde engel bulunmayan, dışlanmayacaklarını düşündükleri uzmanlık alanlarına yönelmektedirler. Özellikle cerrahi uzmanlık alanlarında kadınların sayısı sınırlıdır. Araştırmamız eğitim ve meslek hayatları boyunca kadınların cinsiyete bağlı ayrımcılıkla karşılaştıklarını niteliksel olarak da ortaya koymuştur.

This article has been devoted to be answered the question of “are there any sexist approaches leading to discrimination based on gender in the degrees of specialist and academician in medicine in Turkey?” Study design consists of a quantitative and qualitative research. Authors have aim to bring up the data on this subject by examining the figures of the institutions where a vast majority of the doctors have been employed. In order to bring up the discrimination present related to sexuality in the distribution of the doctors, and the reasons of this discrimination, authors tried to evaluate the quantitative and qualitative data together by doing partly organized interviews with the doctors from various groups. When the gender distribution of the doctors is examined according to their speciality field, it has been shown statistically that the male and female doctors have been distributed in definite specialized fields, and in this sense there has been a discrimination based on sexuality. It is ascertained that almost all of some specialization fields have been comprised of male doctors. While male doctors are represented by 34 % even in the specialization field of most of the female doctors, the female doctors are represented by 1-2 % in the specialization field of most of the male doctors. The rate of female doctors in the twelve fields of specialization of twenty-eight fields examined is below 33% which is accepted as the critical sill. Moving from this result, while it can’t be said that there is a specialization field for women, but contrary it is possible to say that there are some specialization fields in medicine for men. The women take place in the departments where protective medical services are given with less financial income; they are less popular but are the kitchen of the work in basic medical science.