Günümüzde doğayı koruma ve kullanmanın birey, toplum ve yönetim katmanlarını yatay ve dikey düzlemde karşı karşıya getirdiği bir gerçektir. Algının şekli, karşı söylemin hareket yönünü, bireyin kendi iç dünyasını, politikayı ve küresel hareketleri daha da karmaşık hale getirdi. Temelinde iyi niyet de olsa çözümün aslında yeni bir çelişkinin başlangıç noktası olduğu da bir gerçekti. Bu çalışmada Türkiye'de toplum ve kurumlar arasındaki çevresel etik algı üzerinde var olan ikilemlerden karar vericilerin çevresel etik algısının varlığı veya yokluğu öncelikle araştırıldı.