KENT YÖNETİMİNDE DEĞİŞİM ALGISI: YEREL YÖNETİŞİM KAPSAMINDA BİR DEĞERLENDİRME VE YERELLEŞEN YÖNETİŞİM UYGULAMASI

Kent birlikte yaşamın ortak simgesi olan yerleşim birimidir. Kent medeniyetin ve kültürün ortaya çıktığı, ortaksavunma ihtiyacının karşılandığı ve halkın kendi kendini doğrudan yönetebildiği tarihsel bir mekân olarak zamaniçerisinde merkezi yönetim karşısında güç kaybederek günümüze kadar ulaşmıştır. Ancak hem bir yerleşim hem de biryönetim birimi olan kent güncel gelişmeler karşısında canlılığını kaybetmemiş ve toplumsal ihtiyaçların karşılanmasındayerel düzeyde aktif görevler üstlenmiştir. Kent yönetimlerinin yönetişim ve yerelleşme kavramları kapsamında yenidenmodellenmeleri gerekmektedir. Bu bağlamda kentlerin yerelleşen yönetişim anlayışı kapsamında yönetilen birimler halinedönüştürülmelerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu noktada yönetişim anlayışının bir unsurunu oluşturan sivil toplumkuruluşları da kamu ve özel sektör ile işbirliği kapsamında kent yönetimini yerelleşen yönetişim modeline doğru geçiş içinhazırlamaya çalışmaktadırlar. Bu çalışmada literatür taraması ve kurgusal analiz yöntemi kullanılarak kent ve kentyönetimi ile ilgili kavramsal unsurlara değinilecek ve ardından çalışmanın gerçek kurgusunun yapıldığı yönetişim, yerelyönetişim ve yerelleşen yönetişim kavramları konu edilecektir.

The Perception of Variation in City Administration: An Assessment in the Concept of Local Governance and the Application of Decentralized Local Governance

A city is a settlement unit which is the common symbol of life together. The city has reached the level of day-today losing strength in the face of central government as a historical place where civilization and culture emerged, the need for common defense and the people can direct themselves directly. However, as a settlement and a management unit, the city has not lost its vitality in the face of current developments and has undertaken active duties at local level in meeting social needs. Urban governments need to be remodeled under the concepts of governance and localization. In this context, the cities need to be transformed into managed units within the framework of localized governance. At this point, nongovernmental organizations, which form an element of governance, also try to prepare city administration for the transition to a localized governance model in cooperation with the public and private sectors. In this study, the conceptual elements of city and city administration will be discussed using literature review and fictional analysis method, and then the concepts of governance, local governance and localized governance will be discussed.

PDF

___

Abney, Glenn ve Thomas P. Lauth (1986). The Politics of State & City Administration, state University of New York Press, Albany, New York.
Adıgüzel, Şenol (2003). “Yerel Düzeyde Yönetime Katılım Ve Yerel Yönetim Sürecinde İşlevleri Açısından "Yerel Gündem 21" : Malatya Belediyesi Yerel Gündem 21 Örneği”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 1, s. 45-63.
Arap, İbrahim (2004). “Yerel Yönetimlerde Demokratikleşme ve Temsil”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Bildiriler Kitabı, 3-4 Aralık 2004, s. 331- 343, Biga-Çanakkale.
Bilgiç, Veysel K. ve Serdar Kenan Gül, (2010). “Türkiye’de Yerelleşme Politikaları”, VII. Kamu Yönetimi Forumu: Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Bildiriler Kitabı (Yay. Haz. Hakan Altıntaş, Meltem Kılıç), s.612-626.
Coşkun, Bayram ve Sergender Sezer (2004). “Yerel Yönetimler ve Katılım: Muğla Kent Meclisinin Örnek Olay Olarak İncelenmesi”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Bildiriler Kitabı, 3-4 Aralık 2004, s. 281-299, Biga-Çanakkale.
Çevik, Hasan Hüseyin (2012). Kamu Yönetimi Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar, Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Demir, Konur Alp (2017). Cumhuriyet Dönemi Belediyecilik Kanunları ve Yerel Seçimleri (1923-2014), İmaj Yayınevi, Ankara.
Demir, Konur Alp ve Hikmet Yavaş (2015). “Kent Konseyleri İle Yerinden Yönetilen Katılımcı Kent Yönetimleri: Yerel Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme”, Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, Cilt: 4 Sayı: 7, s. 49-62.
Demir, Konur Alp (2014a). “Özerk Yerel Yönetim Yapısından Federalizme Geçiş”, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, s. 35-60.
Demir, Konur Alp (2014b). “Klasik Kamu Yönetimi Yapısından Yerelleşmeye Geçiş: Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme”, ANEMON Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, s. 151-171.
Demir, Konur Alp ve Hikmet Yavaş (2014). “Yönetim Algısındaki Değişim: Yönetimde Özerk İnsan Unsuru”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 6 Sayı:11, s. 121-132.
Demir, Fevzi; Zeynel Bakıcı; Serken Çınarlı (2011). Etkin Demokratik Hukuk Devleti, Eylül, Orion Kitapevi, Ankara.
Erkan, Caner (2012). “Kentleşme ve Çevre Sorunları”, Kamu Yönetimi, (Editör: Yusuf Tekin), Orion Yayınevi, s. 1205-1229.
Eryılmaz, Bilal (2012). Kamu Yönetimi Düşünceler-Yapılar-Fonksiyonlar-Politikalar, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 5. Baskı, Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
Es, Muharrem ve Hamza Ateş (2004). “Kent Yönetimi, Kentlileşme Ve Göç: Sorunlar Ve Çözüm Önerileri”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı: 48, s. 205-248.
Gaventa, John ve Camilo Valderrama (1999). “Participation, Citizenship and Local Governance”, Strengthening participation in local governance. Institute of Development Studies, June 21- 24, 1999. http://www.participatorymethods.org/sites/participatorymethods.org/files/ participation%20citzienship%20and%20local%20governance_gaventa.pdf, (Erişim Tarihi: 04.08.2017).
Görün, Mustafa (2006). “Yerel Demokrasi Ve Katılım: İzmir, Konya Ve Ağrı İl Genel Meclis Üyeleri Üzerinde Bir Araştırma”, Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, s. 159-184.
Görmez, Kemal ve Harika Uçar Altınışık (2011). “Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs 2011, Bursa, s. 30-51.
Görmez, Kemal (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye, Gözden Geçirilmiş İkinci Baskı, Vadi Yayınları, Ankara.
Gül, Hüseyin; Hakan Mehmet Kiriş; Nilüfer Negiz ve İsmail Gökdayı (2014). “Küreselleşme, Yerelleşme, Yerel Yönetim ve Siyaset”, Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset, Detay Yayıncılık, Ankara, s. 1-23.
Güler, Birgül A. (2003). “Kent Yönetimi Modeli Olarak Belediye Sistemi”, http://www.birgulaymanguler.net/files/pdf/yy-belediye.pdf, (02.11.2017).
Güneş, Muharrem ve Eylem Beyazıt (2012). “Türkiye’de Yerelde Yönetişim Olanakları: Kent Konseyleri”, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi-II Küresel Değişim ve Demokratikleşme Bildiriler Kitabı, 19-20 Nisan 2012, Malatya, s.801-819.
Kapani, Münci (2010). Politika Bilimine Giriş, 24. Basım, Bilgi Yayınevi, Ankara.
Kavili Arap, Sultan (2004). “Yerel Gündem 21 ve Yerel Yönetişim”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Bildiriler Kitabı, 3-4 Aralık 2004, s. 159-173, BigaÇanakkale.
Kaypak, Şafak (2012). “Yerel Yönetimlerde Katılımcı/Müzakereci Demokrasi Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşlarının Önemi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 8, Sayı 17, s. 171-196.
Kaypak, Şafak (2011). “Katılımcı Yönetim Mekanizması Olarak Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs 2011, Bursa, s. 133-158.
Keleş, Ruşen (2012). Yerinden Yönetim ve Siyaset, 8. Baskı, Cem Yayınevi, İstanbul. Keleş, Ruşen (2008). Kentleşme Politikası, İmge Yayınevi, İstanbul.
Kerman, Uysal; Yakup Altan; Mehmet Aktel; Mustafa Lamba (2011). “Yerel Yönetişim ve Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs 2011, Bursa, s. 13- 30.
Keyman, Fuat (2004). “Türkiye’de ve Avrupa’da Sivil Toplum”, Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları, No 3, (Yayına hazırlayan: Arzu Karaman).
Kurt, Nihat (2011). “Kent Hizmetlerinin Geleceğinde Kentsel Sorumluluklar ve Kent Kültürünün Geliştirilmesi Stratejileri”, Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 2, s. 262-278.
Oktay, Ercan ve Şerife Pekküçükşen (2009). “Yerel Yönetimlerin Demokratikleşmesinin Bir Aracı Olarak Sivil Toplum Kuruluşları -Türkiye İçin Kısa Bir Değerlendirme-”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İİBF Dergisi, Yıl:11, Sayı:16, Haziran, s. 172-186.
Okutan, Emre (2008). “Yerel Yönetimler Ve Sivil Toplum Örgütlerinin Gelişmiş İşbirliği: İngiltere Örneği, Sayıştay Dergisi, Sayı 71, s. 91-108.
Olgun, Hürriyet (2007). “Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerine Küre-Yerelleşme (Glocalization) ve Yerellik (Subsidiarity) Kavramları Çerçevesinde Bir Bakış”, Sosyo Ekonomi Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 5, Ocak-Haziran, s. 109-118.
Ökmen, Mustafa ve Serhat Baştan (2004). “Küreselleşme-Yerelleşme Dinamikleri ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Bildiriler Kitabı, 3-4 Aralık 2004, s. 209-243, Biga-Çanakkale.
Ökmen, Mustafa ve Bekir Parlak (2008). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler İlkeler Yaklaşımlar ve Mevzuat, 1. Baskı, Alfa Aktüel Yayıncılık, İstanbul.
Önder, Özgür (2013). “Yerelleşme Ve Yerel Demokrasinin Güçlendirilmesi Bağlamında Yerel Katılım”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 9, Sayı 18, s. 311-326.
Özel, Mehmet (2000). “Kamu Yönetiminde Yeni Bir Örgütlenme İlkesi: Yerellik (Subsidiaritaet)”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 3, s. 25-43.
Özer, M. Akif (2006). “Küreselleşme, Yerelleşme Ve Kamu Yönetimi”, Türk İdare Dergisi, Sayı: 450, s. 141-166.
Pirenne, Henri (2012). Ortaçağ Kentleri, (Çeviren: Şadan Karadeniz), 12. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul.
Shah, Anwar ve Sana Shah (2006). Local Governance In Developing Countries, Public Sector Governance and Accountability Series, (Edited by Anwar Shah), The International Bank for Reconstruction and Development, The World Bank, Washington.
Şahin, Yusuf (2010). Kentleşme Politikası, 1. Baskı, Murathan Yayınevi, Eylül, Trabzon.
Şengül, Ramazan (2011). Yerel Yönetimler, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
Topal, A. Kadir (2004). “Kavramsal Olarak Kent Nedir Ve Türkiye'de Kent Neresidir?”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1, s. 276-294.
Tortop, Nuri; Eyüp G. İsbir; Burhan Aykaç; Hüseyin Yayman; M. Akif Özer (2012). Yönetim Bilimi, 9. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara.
Yadav, C. S. (1986). “Introduction”, City Planning: Administration and Participation, Perspectives in Urban Geography, Volume 15, (Edited by C.S. Yadav), Naurang Rai Concept Publishing Company New Delhi, India.
Yayla, Atilla (2017). Karşılaştırmalı Siyasal Sistemler, 4. Baskı, Adres Yayınları, Ankara.
Yıldırım, Arzu (2014). “Türkiye’de Yerel Yönetişimin Uygulanabilirliği Ve Yerel Gündem 21 Örneği Üzerinden Bir İnceleme”, ANEMON Muş Alparslan Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bı̇lı̇mler Dergisi, Cilt:2, Sayı: 1, Haziran, s. 75-96.
Yıldız, Mete (1996). “Yerel Yönetimler Ve Demokrasi”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 4, s. 3-15.
Wirt, Frederick M. Leslie J. ve Christovich (1986). “The Politicization of American Local Executives: City Managers, Planners and Superintendents”, City Planning: Administration and Participation, Perspectives in Urban Geography, Volume 15, (Edited by C.S. Yadav), Naurang Rai Concept Publishing Company New Delhi, India.