Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde, sosyal, siyasal ve kurumsal faktörler gelişmeyi ve ekonomik büyümeyi engellemede önemli rol oynamaktadır. Ciddi kurumsal zayıflıkların bir belirtisi olan yolsuzluk, yatırımları ve harcamaları (sağlık ve eğitim) azaltma, gelir dağılımı eşitsizliklerini artırma, yabancı dolaysız yatırımları azaltma, piyasalarda ve kaynakların dağılımında sapmalara neden olmakla sorumlu tutulmaktadır. Bazı yazarlar, yolsuzluğun aynı zamanda düşük ekonomik büyümeye neden olduğunu ileri sürmektedirler. Bu çalışmanın amacı gelişmiş ve gelişmekte olan 54 ülkede, 1960-1995 yılları arasında yolsuzluğun ekonomik büyüme üzerine etkisini incelemiştir. Çalışmada, Baro (1991) ve Mauro'nun (1995, 1997) teorik yaklaşımları kullanılmış ve yolsuzluk ile ekonomik büyüme arasında istatistik bakımından anlamlı negatif bir ilişki bulunmuştur. Ekonomik büyüme ile yolsuzluk arasındaki bu ilişki ekonomik büyümenin diğer belirleyicilerinin analize katılması ile güçlülük kazanmıştır.

Social, political an institutional factors play a major role in the retarding of development and economic growth in many developing and developed. Corruption, which is a symptom of deep institutional weaknesses, is blamed for reducing investments and expenditures (for education and health), increasing income inequality, reducing foreign direct investments, distorting markets, and allocation of resources. Some writers argue that corruption is also responsible for a low economic growth rate. The purpose of this paper is to examine the impact of corruption on economic growth across 54 developing and developed countries for the period of 1960-1995. Based on the theoretical framework of Barro (1991) and Mauro (1995, 19997), the empirical evidence presented suggests that there is a statistic ally significant negative relationship between corruption and economic growth. The relationship is directly related to inclusion of other determinants of economic growth.