Hıristiyanlığın erken dönemlerinden itibaren İsa’nın kimliği ve kişiliği meselesi bu dine dair tartışmaların merkezinde yer almıştır. Bu tartışmalar, Hıristiyanlığın Yahudi olmayanlar arasında hızla yayılmasına bağlı olarak Greko-Romen kültürünün de etkisiyle Hıristiyan entelektüellerin gündemini gittikçe artan bir ölçüde meşgul etmiştir. Söz konusu tartışmalar, 18. yüzyılın ikinci yarısına kadar kristolojik içerikle sınırlı kalmıştır. Dolayısıyla bu döneme kadar daha ziyade İsa’nın “ilahi” ve “kurtarıcı” kimliği üzerinden çözümlemeler üretilmeye çalışılmıştır. Aydınlanma Dönemi’yle birlikte ise Batı’da İsa’nın ilahi portresinin dışında bir de tarihsel şahsiyetinin bulunduğu fark edilmiştir.