Malvarlığının terki suretiyle konkordatoda konkordato tasfiye memuru

Konkordato tasfiye memuru ya da memurları konkordato talebini müzakere ederek kabul veya reddine ilişkin olarak oy kullanan alacaklılar toplantısı tarafından seçilir. Tasfiye memurları, kamu menfaatlerinin temini bağlamında görev yapan birer kamu görevlisi olup; İİK m. 309/a, II uyarınca icra mahkemesinin, alacaklıların seçime ilişkin kararını onaylamasıyla göreve başlar. Tasfiye memurları ceza kanunu anlamında da kamu görevlisi sayılır. Tasfiye memurları alacaklılar kurulunun nezaret ve denetimi altında çalışarak, masa mallarının muhafazası, paraya çevrilmesi ve malların devri için gerekli işlemleri yapar. Tasfiye memurlarının malvarlığının paraya çevrilmesine ilişkin karar ve işlemlerine karşı, öğrenmeden itibaren yedi gün içinde alacaklılar kuruluna itirazda bulunulabilir. Bunun dışında kalan kararlarına karşı ise icra mahkemesi nezdinde şikâyet yoluna başvurulabi

The Concordat liquidators with the composition with the creditors the transfer of the assets

The liquidator or liquidators of concordat are elected by the meeting of creditors who voted regarding to the acceptance or rejection of the application of the concordat by debating the application. The liquidators are public officials who serve in the context of obtainment of public interest and they begin to work with the enforcement courts confirmation of the decision of the creditors regarding the election pursuant to the Article 309/a, Paragrafh II. The liquidators are assumed as public officials in point of the Criminal Code as well. The liquidators maket the legal transactions necessary for the maintenance, encashment and transfer of the assets of the estate by working under the supervision and auditing of the board of creditors. It can be objected to the decisions and transactions of the liquidators regarding the encashment of the assets, within seven days beginnig from the learning to the board of creditors. It can be remonstrated against to the decisions of the liquidators except this with the enforcment court.

PDF

___

Altay, S. (1993). Konkordato Hukuku. İstanbul.
Atalay, O. (2003). Konkordato Hukukundaki Değişiklikler. Bankacılar Dergisi, 2003/47, s. 99 vd.
Balta, T. B. (1970-1972). İdare Hukuku I, Genel Konular. Ankara.
Berkin, N. (1949). Konkordatoda Akdi ve Konkordatonun Hukukî Mahiyeti. İBD 1949/4, s. 193-213.
Böni. W. (1959). Die Massenverbindlichkeiten im Nachlassvertrag mit Vermögensabtretung. Freiburg.
Buruloğlu, E. / Reyna, Y. (1968). Konkordato Hukuku ve Tatbikat. İstanbul.
Coradi, A. (1973). Der Sachwalter im Gerichtlichen Nachlassverfahren nach Art. 293 ff. SchKG, Zürich.
Deliduman, S. (2004). Malvarlığının Terki Suretiyle Konkordato. İBD, 2004/3, s. 1032-1058
Deren-Yıldırım, N. (1996). Türk, İsviçre ve Alman Medeni Usul Hukukunda Kesin Hükmün Sübjektif Sınırları. İstanbul.
Doka, C. (1926). Nachlassvertag mit Vermögensabtretung ZSR 1926/45, s. 126 vd.
Duran, L. (1986). Anayasa Mahkemesine Göre Türkiyenin Hukuk Düzeni II. OAİD, 1986/18, s. 17-28.
Ercan, İ. (2008). İcra ve İflâs Hukukunda Mal Varlığının Terki Suretiyle Konkordato. Konya.
Erdönmez, G. (2003). Malvarlığının Terki Suretiyle Konkordatoda Alacaklılar Kurulunun Görev ve Yetkileri. GÜHFD, 2003/1, s. 199- 222.
Erman, S. (1947). Ceza Tatbikat ve Takibatında Memur. SBFD, 1947/3-4, s. 235-276.
Erman, S. (1975). İflâs İdaresi Memurları Ceza Kanununun Tatbikinde Memurdurlar. İÜHFM 1975/3-4, s. 31 vd.
Fritsche, H. / Walder Bohner, H. U. (1993). Schuldbetreibung und Konkurs nach schweizerischem Recht, Band II, Zurich.
Giavonoli, S. (1952). Der Nachlassvertarg mit Vermögönsabtretung nach dem revidierten Recht. BlSchK, 1952/4, s. 97-110.
Glarner, H. (1967). Das Nachlassvertragsrecht nach schweizerischen SchKG, Zürich.
Gökcan, H. T. / Artuç, M. (2007). Ceza ve Usul Hukukunda Kamu Görevlisi Kavramı ve Özel Soruşturma Usulleri. Ankara.
Gözler, K. (2005). İdare Hukuku Dersleri. Bursa.
Günday, M. (2004). İdare Hukuku. Ankara.
Haab, R. (1935). Die Bedeutung der Verordnung über das Nachlassverfahren von Banken und Sparkessen vom 11. April 1935 für die Praxis. Festgabe zum siebzigsten geburtstage von Fritz Goetzinger. Basel, s. 128 vd.
Haberthür B. (1950). Zur Revision des Schuldbetreibungs-und Konkursgesetzes, V. Teil, Der Nachlassvertrag, Abhandlung. BlSchK 1950/3, s. 66-82.
İyilikli, A. C. (2004). Malvarlığının Terki Suretiyle Konkordatonun Lex Commisoria Yasağına Aykırılık Teşkil Edip Etmemesi Üzerine Bir İnceleme Legal HD, s. 591-600.
Jaeger, C. / Walder, H.U. / Kull, T. M. / Kottmann, M. (1997/2001). Bundesgesetz über Schuldbetreibung und Konkurs (SchKG), Band: III, Art. 317, N. 7, Zurich.
Kanlıgöz, C. (1993). 1982 Anayasasına Göre Kamu Görevlisi Kavramının Kapsamı ve Anlamı. AÜHFD 1993/1-4, s. 169-196.
Kuru, B. (1963). Mevcudun Terki Suretiyle Konkordato. Banka ve Ticaret Hukuku Enstitüsünün Düzenlediği İcra ve İflâs Kanunu Değişiklik Tasarısı Hakkında Seminer. Ankara, s. 117 vd.
Kuru, B. (1997). İcra ve İflâs Hukuku. C. IV, İstanbul.
Kuru, B. (2004). İcra ve İflâs Hukuku, El Kitabı, İstanbul.
Kuru, B. / Arslan, R. / Yılmaz, E. (2008). İcra ve İflâs Hukuku Ders Kitabı. Ankara.
Ludwig, P. (1970). Der Nachlassvertrag mit Vermögensabtretung (Liquidiations vergleich), Bern 1970.
Muşul, T. (2002). İcra ve İflâs Hukuku II. İstanbul.
Öztan, B. (1970). Medeni Hukuk Tüzel Kişilerinde Organ Kavramı ve Organın Fiillerinden Doğan Sorumluluk, Ankara.
Papa, G. (1941). Die analoge Anwendung der Konkursnormen auf den Nachlassvertrag mit Vermögensabtretung. Bern.
Pekcanıtez, H. (1986). İcra-İflâs Hukukunda Şikâyet. Ankara.
Pekcanıtez. H. / Atalay, O. /Sungurtekin Özkan, M. / Özekes, M. (2007). İcra ve İflâs Hukuku. Ankara.
Postacıoğlu, İ. (1965). Konkordato, İstanbul.
Postacıoğlu, İ. (1973). Türk Ceza Kanunu Muvacehesinde İflâs İdare Memurları. İÜHFM 1973/1-4, s. 207-220.
Schoch, H. (1940). Die juristische Natur der Pfändung und der Vermögensbeschlagnahme im Konkurs. Zürich.
Schoder, A. (1952). Der Nachlassvertag mit Vermögensabtretung ZBJV (88), s. 409 vd.
Şekercioğlu, M. (1974). Ceza Hukukumuzda Memur Kavramı. İstanbul.
Tanrıver, S. (1993). Konkordato Komiseri. Ankara.
Tanrıver, S. (2004). 4949 Sayılı İcra ve İflâs Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun Adi Konkordato ile İlgili Hükümlerde Getirmiş Olduğu Değişikliklerin Tespiti ve Değerlendirilmesi. TBBD 2004/51, s. 67-80.
Tanrıver, S. / Deynekli, A. (1986). Konkordatonun Tasdiki. Ankara.
Taşpınar, S. (2004). İsviçre Fedaral İcra ve İflâs Kanunda Yapılan Değişikliklere Genel Bir Bakış. 75. Yaş Günü İçin Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı. Ankara, s. 599 vd.
Tercan, E. (2006). Medeni Usul Hukukunda Eski Hale Getirme. Ankara.
Tevetoğlu, M. (2006). Malvarlığının Terki Suretiyle Konkordato. Legal MHD, s. 929-947.
Tezcan, D. / Erdem, M. R. / Önok, R. M. (2006). Ceza Özel Hukuku, Ankara.
Tschan, A. (1955). Der Naclassvertag mit Vermögensabtretung (Liquidations vergleich) in der Praxis, Abhandlung. BlSchK 1955/2, s. 33-44.
Umar, B. (1973). İcra ve İflâs Hukukunun Tarihî Gelişmesi ve Genel Teorisi. İzmir.
Üstündağ, S. (2002). İflâs Hukuku. İstanbul.
Ulukapı, Ö. (1998). Konkordatonun Feshi. Konya.
Walder, H. U. (2007). Schuldbetreibung und Konkurs. Zürich.
Winkelmann, A. / Lévy, L. / Jeanneret, V. / Merkt, O. / Birchler, F. (1998). Kommentar zum Bundesgesetz über Schuldbetreibung und Konkurs SchKG (Winkelmann / Levy / Jeanneret / Merkt) Band III. Basel / Gent / München. Yayla, Y. (1985). İdare Hukuku. İstanbul.
Yılmaz, E. (1976). İflâs İdaresi. Ankara (Yılmaz, İflâs İdaresi).
Yılmaz, E. (1984). İflâs İdaresinin Hukukî Niteliği ve Durumu. İflâsta Tasfiye Sempozyumu. Ankara, s. 65 vd. (Yılmaz, Sempozyum).
Yücel, M. T. / Kale, S. (2007). Malvarlığının Terki Suretiyle Konkordatoda Prosedür ve Yetkili Organlar. Prof. Dr. Yavuz Alangoya için Armağan. İstanbul, s. 503-541.