Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarının Desteklenmesinde Doğal Öğretim Yaklaşımları

Öz Farklı özel gereksinimlere sahip olan okul öncesi yaş grubundaki çocukların normal gelişim gösteren akranları ile aynı ortamlarda gerekli sınıf içi ve sınıf dışı destekler sağlanarak eğitim almaları, tarihsel süreç içerisinde entegrasyon, kaynaştırma ya da bütünleştirme yaklaşımları kapsamında Amerika Birleşik Devletleri’nin yanı sıra diğer gelişmiş ülkelerde 70’li yıllardan beri kullanılagelen bir uygulamadır. Kaynaştırma eğitiminin başarılı bir şekilde uygulanması için temel gerekliliklerden birisi, özel gereksinimli çocuklar ile kaynaştırma ortamlarında çalışan öğretmenlerin öğretimde özel gereksinimli çocuklara uyarlama yapma, etkili doğal öğretim yaklaşımlarını belirleme ve bu yaklaşımları kullanma becerilerine sahip olmalarıdır. Bu çalışmanın amacı, kaynaştırma eğitimi kapsamında, özel gereksinimli çocukların gelişim ve öğrenmelerini desteklemek için geliştirilmiş doğal öğretim yaklaşımlarını, bu yaklaşımların temel bileşenlerini ve bilimsel dayanaklarını açıklamaktır. Bu bağlamda, ilk olarak, doğal öğretim yaklaşımlarının ortak özellikleri ve tarihsel gelişimi sunulmuş ve takiben alanyazında en çok rastlanan ve en sık kullanılan beş doğal öğretim yaklaşımı (fırsat öğretimi, doğal bağlama dayalı dil öğetimi, etkinlik temelli müdahale, geçiş temelli öğretim, ve gömülü öğretim) ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Makalenin sonunda, öğretmenleri doğal öğretim yaklaşımlarını kullanma konusunda eğitmek için önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Kaynaştırma, doğal öğretim, gömülü öğretim, fırsat öğretimi, doğal bağlama dayalı dil öğetimi, geçiş temelli öğretim, etkinlik temelli müdahale

PDF

___

Akalın, S., Demir, Ş., Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., & İşcen, F. (2014). The needs of inclusive preschool teachers about inclusive practices. Eurasian Journal of Educational Research, 54, 39-60.

Akçamete, G. A. (2010). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. Ankara: Kök Yayıncılık.

Apache, R. R. G. (2005). Activity-based intervention in motor skill development. Perceptual & Motor Skills, 100(3), 1011-1020.

Baer, D., Wolf, M., & Risley, R. (1968). Some current dimensions of applied behavior analysis. Journal of Applied Behavior Analysis, 1(1), 91-97.

Bakkaloğlu, H. (2008). The effectiveness of activity-based intervention program on the transition skills of children with developmental disabilities aged between 3 and 6 years. Educational Sciences: Theory and Practice, 8(2), 393-406.

Bishop, C.(2014). High quality instruction through complete learning trials: Blending intentional teaching with embedded instruction. KITS Newsletter, 23(3), 1-4.

Bishop, C. D., Snyder, P. A., & Crow, R. E. (2015). Impact of video self-monitoring with graduated training on implementation of embedded instructional learning trials. Topics in Early Childhood Special Education, 35(3), 170-182.

Botts, D. C., Losardo, A. S., Tillery, C. Y., & Werts, M. G. (2014). A comparison of activity-based intervention and embedded direct instruction when teaching emergent literacy skills. The Journal of Special Education, 48(2), 120-134.

Boyd, B. A., Kucharczyk, S., & Wong, C. (2016). Implementing evidence-based practices in early childhood classroom settings. In B. Reichow, B. Boyd, E. E. Barton, & S. L. Odom (Eds.), Handbook of early childhood special education (pp. 335-347). Switzerland: Springer International Publishing.

Bricker, D., & Cripe, J. (1989). Activity-based intervention. In D. Bricker (Ed.), Early education of at-risk and handicapped infants, toddlers, and preschool children (2nd ed.) (pp. 251-274). Palo Alto, CA: VORT.