Öz Eğitimden, toplumsallaştırma ve var olan politik sistemin sürekliliğini sağlamanın yanı sıra, üretim sürecinin temel bir girdisi olan insan gücünü yetiştirme (ve böylece gerek birey ve gerekse toplum için gelecekteki getirisi yüksek bir yatırım olma) işlevleri beklenir. Eğitimin ekonomik işlevi olarak adlandırılan son işlev, üretim sistemi içinde işgücü piyasasının nitelik istemi ile sunulan nitelikler arasındaki uygunluk sorunu üzerinde odaklanır. Üretim sürecinde talep edilen niteliklerin üretimi için, gerek yüksek getiri beklentisi içinde olan bireylerin, gerekse ulusal gelir artışı beklentisiyle kamu kesiminin eğitim yatırımlarına yönelmesi beklenir. Verimlilik, kişisel kazançlar** ve ulusal gelir artışında eğitimin katkısına ilişkin her kanıt, eğitim yatırımları ve diğer eğitim politikaları için ussal bir temel hazırlamaktadır. Bu çalışmada, eğitimle kazandırılan nitelikler, verimlilik, kazançlar arasındaki ilişkiler ile eğitimin parasal olmayan getirileri ve dışsallıklara ilişkin tartışmalar, farklı yaklaşımların perspektifinden incelenmiş, tartışmaların eğitim politikaları açısından doğurguları gözden geçirilmiştir.