Öz Şehrin kenar mahallesindeki bir okuldaki arabuluculuk programının etkililiği incelenmiştir. Anaokulu öncesinden ilkokulun dördüncü sınıfına kadar öğretim yapan bir okulda, 47 üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencisi, okuldaki arkadaşları arasında ortaya çıkan çatışmalarda arabuluculuk yapmak için birer çatışma yöneticisi olarak yetiştirilmiştir. Yetiştirme programı, iletişim, direşkenlik kendine güven (assertiveness) ve arabuluculuk becerilerini içeren, bir buçuk günlük bir süreyi kapsamaktaydı. Öğrenciler bir öğretim yılı boyunca 323 çatışma olayında arabuluculuk yapmışlardır. Fiziksel (%43) ve sözlü (%42) saldırılan içeren ilişki sorunlarıyla ilgili çatışmaların % 87'sinde arabuluculuk yoluna gitmişlerdir. Öğrencilerin yaygın olarak kullandıkları stratejiler, fiziksel (% 40) ve sözlü (%51) güçtür. Arabuluculuk, genellikle tarafların gelecekte birbirlerinden kaçınmaları-uzak durmaları (%84) biçimindeki bir anlaşmayla sonuçlanmıştır. Erkek-erkek, kız-kız ve erkek-kız çatışmaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Erkek ve kız çocukları arasında neredeyse yok denecek kadar az sayıda çatışma çıkmıştır.