ANTİSOSYAL DAVRANIŞ EĞİLİMİ ENVANTERİNİN (ADEE) GELİŞTİRİLME ÇALIŞMALARI

Öz Antisosyal davranış dendiği zaman akla toplumsal olarak belirlenmiş davranış örneklerini, sosyal normları ve başkalarının haklarını zedeleyen davranışlar gelmektedir. Çocukluk çağında davranış bozukluğu (conduct disorder), yetişkinlik çağında ise antisosyal kişilik bozukluğu (antisocial perşonality disorder) olarak tanımlanan bu davranışlar saldırgan hareketlerden, yangın çıkarma, evden kaçma, hırsızkk, başkalarının malına ve canına zarar verme, yalan söyleme ve başkalarını cinsel ilişkiye zorlamaya kadar uzanan geniş bir ranj gösterirler (Öztiirk, 1988; Kazdin, 1987). Antisosyal davranış gösteren bireyler üzerinde yapılan çalışmalar, onların bazı ortak davranış özellikleri olduğunu göstermiştir. ICişilerararası ilişkilerinde süreklilik ve tutarlıbk yoktur. Dürtülerini kontrol edemezler, o nedenle de atak davranırlar, tepkilerini açığa vurmak için uygun zamanı bekleyemezler. Engellemeye dayanıklılık eşikleri düşük olup aşırı derecede hareketlidirler, Genellikle sorumluluk almaktan kaçınır ve davranışlarının sonuçlarına katlanmak yerine başkalarım suçlamayı yeğlerler. Olaylara başkalarının bakış açısından bakmada, kendini başkalarının yerine koyup onların duygu ve düşüncelerini anlamada güçlükleri vardır. Kendilerini değerlendirmeleri gerçekçi değildir. (Schwartz ve Tangri, 1965; Chandler, 1973; Solomon ve Patcb, 1974; Fisher ve Bersani, 1979; Bernstein, 1981; Quay, 1987; Kazdin, 1987; Öztürk, 1988).

___

Lueger, R.J., Hoover. L. (1984). Use of the MMPI to identify subtypes of delinquent adolescents. journal of Clinical Psychology, 40 (6), November, 1493—1494.

Martin, R.D.. Fischer, D.G. (1983). Norming cautions for use of the Jeness Inventory with female delinquents. Psychological Reports, 53, 1109—1110.