OBEZİTE MERKEZİNE BAŞVURAN HASTA PROFİLİNİN VE HASTALARA VERİLEN EĞİTİM ETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Amaç: Obezite merkezleri hastalara doğru yaşam tarzı değişikliklerini kazandırarak, hastaların ideal kilolarınıkoruyabilmelerini sağlayan merkezlerdir. Çalışmamız elde edilen veriler ile obezite için potansiyel riskfaktörlerini saptamayı, merkez eğitimlerinin etkinliğini değerlendirerek yeni gelişme gösteren bu alandafaydalı öneriler sunmayı amaçlamaktadır.Materyal ve Metot: Çalışma 01.11.2018-31.08.2019 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, KonyaEğitim ve Araştırma Hastanesi Obezite Merkezi’nde yapılmıştır. Toplam 1986 hastadan VKİ≥30 kg/m 2, 18 yaşve üzeri merkeze kabulleri merkez sorumlu hekimi ve 5 farklı branş hekimi tarafından onaylanmış 254hastanın verilerinin retrospektif olarak değerlendirildiği, tanımlayıcı ve kesitsel bir çalışmadır. Çalışmadahastaların yaş, cinsiyet, eğitim durumu, sosyal ve medeni durumu, okuma kültürü, çalışma ve merkeze uyumdurumu, ekonomik durumu, ikamet durumu ve günlük yaşam durumu verileri, merkeze devamlılık durumları,ek hastalık bilgileri ve 3 ay boyunca merkezde rutin olarak alınmış olan kan parametreleri değerlendirilmiştir.Merkez eğitimlerine devamlılığı olan hastaların bazı parametreleri, merkez eğitimlerine devamlılığı olmayanhastaların parametreleri ile karşılaştırılmıştır.Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların %91,33’ü kadın, %8,67’si erkekti. Hastaların yaş ortalaması48,03±10,79 yıl olarak bulundu. Hastalar VKİ’ye göre değerlendirildiğinde; %31,88’inin (n=81) hafif obez,%34,25’inin (n=87) orta şiddette obez, %29,52’sinin (n=75) morbid obez, %4,35’inin (n=11) süper obezolduğu görüldü. Hastaların %56,29’u (n=143) merkez eğitimlerine devamlı gelirken, %43,71’inin (n=111)merkez eğitimlerine devamlılığı olmamıştır. Hastaların obezite merkezinde verilen eğitimlere devamlılıkdurumları klinik ve bazı laboratuvar parametrelere göre karşılaştırıldığında; eğitimlere düzenli katılanhastaların 3. ay kilo, VKİ, vücut yağ yüzdesi, bel çevresi, kalça çevresi, HbA1c, LDL ve trigliserid ortalamasıeğitimlere devamlı katılmayan hastaların 3. ay değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede dahadüşük saptanmıştır. Eğitimlere katılan hastaların 3. ayda ölçülen HDL ortalama değeri eğitimlerekatılmayanlara göre daha yüksek olarak bulunmuştur.Sonuç: Çalışmamızın sonucunda merkeze devamlılığı olup, eğitimlere düzenli katılan hastaların daha kolay kiloverdikleri, kan ile lipid parametrelerinde anlamlı derecede düzelme olduğu saptanmıştır. Obezite merkezinebaşvuran hastaların ideal kiloya ulaşabilmeleri ve doğru yaşam tarzı alışkanlığını kazanabilmeleri içinhastaların yakından takip edilmelerinin önemli olduğunu düşünmekteyiz. Bunun için hastaların merkezdeverilen grup içi eğitimlere katılmalarının sağlanması ve sık sık merkeze davet edilmeleri obezite tedavisininönemli basamaklarından birini oluşturmaktadır.
EVALUATION OF PATIENT PROFILE AND TRAINING EFFECTIVENESS APPLYING TO OBESITY CENTER
Objectives: Obesity centers are the centers that provide patients with the right lifestyle changes and enable them to maintain their ideal weight. Our study aims to identify potential risk factors for obesity with the data obtained, and to present useful suggestions in this newly developing area by evaluating the effectiveness of the center trainings. Materials and Methods: The study was conducted between 01.11.2018-31.08.2019 at the Obesity Center of Health Sciences University, Konya Training and Research Hospital. This is a descriptive and cross-sectional study in which the data of 254 patients aged 18 years and over, whose BMI was 30 kg / m2, and whose admissions were approved by the center responsible physician and 5 different branch physicians, were evaluated retrospectively. Age, gender, educational status, social and marital status, reading culture, working and adaptation status, economic status, residence status and daily life status of the patients, attendance to the center, additional illness information and routine information were taken at the center for 3 months. Blood parameters were evaluated retrospectively and some of the parameters of patients with attendance to central education were compared with those of patients without attendance to central education. Results: 91.33% Of the patients included in the study were female and 8.67 % were male. When patients were evaluated according to BMI; 31.88% (n = 81) were mildly obese, 34.25% (n = 87) were moderately obese, 29.52% (n = 75) were morbidly obese and 4.35% (n = 75) were n = 11) super obese. While 56.29% (n = 143) of the patients were attending the central trainings, 43.71% (n = 111) did not attend the central trainings. When the attendance status of the patients in the obesity center were compared according to clinical and some laboratory parameters; the weight, BMI, body fat percentage, waist circumference, hip circumference, HbA1c, LDL and triglyceride mean values of the patients who attended the trainings regularly were compared to the third month values of the patients who did not attend the trainings. The mean HDL values of the patients who participated in the trainings were higher than those who did not participate in the trainings. Conclusion: As a result of our study, it has been determined that patients who attend the center regularly and lose weight more easily and have a significant improvement in blood and lipid parameters. It was found that the patients who attended the trainings regularly lost weight more easily and there was a significant improvement in blood and lipid parameters. We think that it is important to closely monitor the patients who apply to the obesity center in order to achieve the ideal weight and gain the right lifestyle habit. For this reason, it is one of the most important steps of obesity treatment that patients are encouraged to participate in ingroup trainings and frequently invited to the center.
___
- 1. Gülmez R, Demirel F, Emir S. Obez Çocuk ve Ergenlerde Obeziteye Eşlik Eden Endokrin ve Metabolik Bozukluklar ve İlişkili Faktörler. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2015;9(2):104-12.
- 2. Federation WO. [İnternet]. https://www.worldobesity.org/data/map/overview-adults country=USA. (Erişim Tarihi: 14.12.2019).
- 3. WHO. [İnternet]. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs311/en/. (Erişim Tarihi: 14.12.2019).
- 4. Belibağlı M, Çelikkanat Ş. Problem-solving self-appraisals of obese patients. European Review for Medical and Pharmacological Sciences. 2019: 23, 10498-10500.
- 5. Satman İ, Grubu Ç. Türkiye Diyabet Prevalans Çalışmaları: TURDEP-I ve TURDEP-II. 47. Ulusal Diyabet Kongresi. 2011:11-5.
- 6. Satman I, Yilmaz T, Sengül A, Salman S, Salman F, Uygur S, et al. Population-based study of diabetes and risk characteristics in Turkey: results of the turkish diabetes epidemiology study (TURDEP). Diabetes care. 2002;25(9):1551-6.
- 7. Akman M, Budak Ş, Kendir M. Genel Dahiliye Polikliniğine Başvuran Hastalarda Obezite Sikliği Ve İlişkili Sağlik Problemleri. Marmara Medical Journal. 2004;17(3):113-20.
- 8. Kitiş Y, Bilgili N, Hisar F, Ayaz S. Yirmi yaş ve üzeri kadinlarda metabolik sendrom sıklığı ve bunu etkileyen faktörler. Anatolian Journal of Cardiology/Anadolu Kardiyoloji Dergisi. 2010;10(2):1 11- 119.
- 9. Güneş G, Genç M, Pehlivan E. Yeşilyurt sağlık ocağı bölgesindeki erişkin kadınlarda obezite. 2000.
- 10. Erden S. Poliklinik hastalarında obezite sıklığı ve klinik özellikleri. İÜ İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası. 2001;64(4):249-54.
- 11. Koç ET, Çalışkan Z. Ortaokul öğrencilerinde obezite prevalansı ve obeziteyi etkileyen risk faktörleri.Uzmanlık Tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi; Fen Bilimleri Enstitüsü, Nevşehir; 2016;7.
- 12. Altundağ ÖÖ. Obez bireylerde vücut ağırlık kontrolünün antropometrik ölçümler ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisi. Uzmanlık Tezi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Bölümü, Ankara; 2016.
- 13. Shamai L, Lurix E, Shen M, Novaro GM, Szomstein S, Rosenthal R, et al. Association of body mass index and lipid profiles: evaluation of a broad spectrum of body mass index patients including the morbidly obese. Obesity surgery. 2011;21(1):42-7.