Beyin Ölümü Olgularının Retrospektif Değerlendirilmesi

Amaç: Organ nakli, son dönem organ yetmezliği olan hastaların yaşamını idame etmesi için önemlidir. Bu nedenle beyin ölümü gerçekleşen olguların belirlenmesi ve organ yetmezliği olan hastalar için yeterli sayıda donasyonun sağlanması yaşamsaldır. Yöntem: 1 Ocak 2018-1 Ocak 2020 tarihleri arasında beyin ölümü tanısı alan 31 olgu, retrospektif değerlendirildi. Olguların demografik özellikleri, beyin ölümüne neden olan tanıları, beyin ölümü saptama süresi, beyin ölümü tanısı için başvurulan ek testler, beyin ölümü tanısı ile kardiyopulmo- ner arrest veya donasyon arasında geçen süre, organ bağışını kabul eden ailelerin oranı, donör olan olguların oranı, donörlerden çıkarılan organ sayısı ve olguların kan grupları kaydedildi. Bulgular: Beyin ölümü tanısı koyulan olgu sayısı 31, olguların yaş ortalaması 46.71 (1-89) yıl bulundu. Olguların yoğun bakım ünitesine kabul edildikleri birimler incelendiğinde,hastaların %71’i (n=22) acil servisten yoğun bakıma kabul edilmişti. Yoğun bakım ünitesine en sık kabul nedeni %67.7 (n=21) ise intrakraniyal kanama idi. Aile bağış oranı %19 (n=5) iken, bağışı kabul eden 3 olgu donör olabilmişti. Organ bağışının kabul edildiği hastaların ortalama yaşı 35.80±11 yıl iken, organ bağışının kabul edilmediği hastaların yaş ortalaması ise 57.43±21.30 yıl olarak bulundu (p=0.04). Sonuç: Organ nakli için bekleyen son dönem organ yetmezliği hastalarının sayısının giderek art- ması nedeniyle kadaverik donör sayısının arttırılması gerekliliği doğmuştur. Beyin ölümü olguları- nın zamanında ve yeterli sayıda belirlenmesi aile bağış oranının arttırılması ile kadaverik donör sayısının arttırılmasına katkıda bulunulacaktır.

Retrospective Analysis of Brain Death Cases

Objective: Organ transplantation is important for patients with end-stage organ failure to survive. For this reason, detection of brain death cases and adequate number of donations are necessary. Methods: 31 cases diagnosed with brain death between 01.01.2018-01.01.2020 were evaluated retrospectively. Demographic characteristics, diagnoses causing brain death, time to detect brain death, additional tests applied for the diagnosis of brain death, time to diagnosis of brain death and cardiopulmonary arrest or donation, the proportion of families accepting organ donation, the proportion of donors, organ removed from donors the number and blood types of the cases were recorded Results: The number of cases diagnosed with brain death was 31, and the mean age of the cases was 46,71 (1-89) years. 71% (n=22) of the patients were admitted to the intensive care unit from the emergency department. The most common reason for admission to the intensive care unit 67.7% (n=21) was intracranial bleeding. While the family donation rate was 19% (n=5), three cases who accepted the donation could be donors. The mean age of the patients for whom organ donation was accepted was 35.80±11 years, while the mean age of the patients for whom organ donation was not accepted was 57.43±21.30 years (p=0.04). Conclusion: Due to the increasing number of end-stage organ failure patients awaiting transplantation, it is necessary to increase the number of cadaveric donors. Timely and sufficient detection of brain death cases, increasing the family donation rate and increasing the number of cadaveric donors will be contributed.

PDF

___

1. https://www.uptodate.com/contents/diagnosis-of- brain-death Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020.
2. Organ ve doku alınması, saklanması, aşılanması ve nakli hakkında kanun. Kanun numarası 6514 Resmî Gazete 18.01.2014-28886.
3. Mohamed E, Guella A. Public awareness survey about organ donation and transplantation. Transplant Proc. 2013; 45:3469-71. https://doi.org/10.1016/j.transproceed.2013.08.095
4. Organ, Doku Nakli ve Diyaliz Hizmetleri Daire Başkanlığı Resmi Sayfası. Available from: https://organ.saglik.gov. tr/0TR/70Istatistik/OrganBagisIstatistikKamusal.aspx. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020.
5. Da Eıra Carla Sofia Lopes, De Barros Maria InêsTrindade, De Albuquerque Ana Maria Pina. Organ Donation: The Reality Of An İntensive Care Unit İn Portugal. Rev Bras De Ter İntensiva. 2018;30:201 https://doi.org/10.5935/0103-507X.20180040
6. Karasu D, Yilmaz C, Karaduman İ, Pekel N B. Beyin Ölümü Olgularının Retrospektif Analizi. J Crit Intensive Care. 2015;6:23. https://doi.org/10.5152/dcbybd.2015.595
7. Karan E, Elgin E, Oflaz R ve ark. Bir Üniversite Hastanesi’nde Beyin Ölümü Tanısı Konan Olgularda Organ Bağışı Oranlarının Retrospektif Analizi. Uludağ Üni. Tıp Fak Derg. 2019;45:41-6. https://doi.org/10.32708/uutfd.461923
8. Boran Ö F, Öksüz H, Soylu D, at al. Demographic Characteristics of Brain Death Cases in Our Clinic and Causes of Family Refusal for Organ Donation. J Crit Intensive Care. 2019;10:1. https://doi.org/10.33381/dcbybd.2019.1923
9. Akbaş T, Kurtpınar Z, Şenadım S ve ark. Nöroloji Yoğun Bakım Ünitesinde Beyin Ölümü Tanısı Konulan Olguların İncelenmesi. ACU Sağlık Bil Derg. 2018;9:309-13. https://doi.org/10.31067/0.2018.30
10. Kıraklı C, Uçar ZZ, Anıl AB, Özbek İ. The Effect of Shortening Confirmed Brain Death Diagnosis Time On Organ Donation Rates in the Intensive Care Unit. Turk J Int Care Med. 2011;1:8-11. https://doi.org/10.5152/dcbybd.2011.02
11. Uludağ Ö, Sabuncu Ü, Kuşderci H ve ark. Organ bağışın- da neredeyiz? J Turk Soc Intensive Care. 2016;14:86-92. https://doi.org/10.4274/tybdd.52824
12. Aghighi M, Mahdavi-Mazdeh M, SaberiIsfeedvajani M et al. Brain-dead donation rate in month of Ramadan and the other months:2005-2014. Int J Organ Transplant Med. 2017;8:165-7.
13. Han SY, Kim JI, Lee EW et al. Factors associated with a family’s delay of decisionfor organ donation after brain death. AnnTransplant. 2017;22:17-23. https://doi.org/10.12659/AOT.901616
14. Yazar M A. Yoğun Bakım Ünitelerinde Beyin Ölümü Olgularının Değerlendirilmesi: 6 Yıllık Retrospektif Bir Çalışma. Ankara Eğt Arş Hast Derg. 2019;52:117-22.
15. Jansen NE, Van Leiden HA, Haase-Kromwijk B J, Hoitsma A J. Organ donation performance in theNetherlands 2005-08; medical record review in 64 hospitals. Nephrol Dial Transplant. 2010;25:1992-7. https://doi.org/10.1093/ndt/gfp705
16. Escudero D, Valentín M O, Escalante J L et al. Intensive care practices in brain death diagnosis and organ donation. Anaesthesia. 2015;70:1130-9. https://doi.org/10.1111/anae.13065
17. Halitoğlu A G, Saygılı M S, Kaya A, Tercan M. “Erken Apne Testi Yapmanın Organ Bağışı Üzerine Etkisi Var mı?” Turk J Intensive Care. 2018;16:64-9. https://doi.org/10.4274/tybd.36854
18. Van Leiden H A, Jansen N E, Haase-Kromwijk B J, HoitsmaA J. Higher refusal rates for organ donation among older potential donors in the Netherlands: impact of the donor register and relatives. Transplantation. 2015;90:677-82. https://doi.org/10.1097/TP.0b013e3181eb40fe
19. Battal M, Horoz A, Karatepe O, Çitgez B. Beyin ölümü tespitinde araştırma hastanesi deneyimi. Med Bull Şişli Etfal Hosp. 2018;47:59-62. https://doi.org/10.5350/SEMB2013470203
20. Güzeldağ S. Erişkin beyin ölümü olgularının retrospek- tif analizi. (Doctoral dissertation, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi). 2012.