Siyasi Teması Olan Eserlerde Sembolik Anlatım Üslubu

Gerek Türk edebiyatı geleneğinde ve gerekse başka ülkelerin edebiyatlarında geçmişten bugünesiyasi alegorik eserler yazılmıştır. Bu eserlerin yazılmasının amaçlarından biri bilhassa otokratikyönetim dönemlerinde siyasi otoritelerin ağır bir yaptırımına maruz kalmadan verilmek istenensiyasi mesajları verebilmek, uyarı ve tenkitleri aktarabilmektir. Bazen de bu temsili kurgulardakiimaj zenginliği ve orijinal benzetmeler yazar açısından bir marifet tezahürü olarak değerlendirilmişve gerek okuyucunun ve gerekse muhatabı olan siyasi kesimlerin ilgi ve takdirini celbetmiştir. Bumakalede Türk ve dünya edebiyatlarındaki sembolik anlatıma sahip önemli bazı siyasi eserlere yerverilmiştir. Bu eserlerin hikâye yapısı özet olarak verilmiş, belli başlı kahramanları incelenmiş vedaha sonra imkân ölçüsünde bu sembolik hikâyelerin siyasi çözümlemesi yapılmıştır. Farklıdönemlerden ve ülkelerden verilen bu örnekler, hem bu alanda bir mukayese imkânı verecek, hemde siyasi alegori tarzının sürekliliğini ve yaygınlığını göstermiş olacaktır.

Symbolic Narration Style in the Works Comprising Political Theme

Political allegoric works have been written throughout history in both Turkish and other literatures. One of the main purposes in writing these works is to give political messages and to communicate warning and criticism without facing a heavy sanction by especially autocratic rules. Moreover, rich imagination and original analogies have been considered a skilful design for the writer and appreciated by the readers and even sometimes by the political circles referred. This study examines some prominent political works having an allegoric style from the Turkish and other literatures. The plots of the works have been summarized, the main characters have been analysed and finally the story was examined with regard to political representation. These examples provided from different periods and countries will allow a comparison in this field and will prove that allegoric style has a continuous and widespread use in literature.

PDF

___

Akıncı, G. (1954). Abdulhak Hamit Tarhan. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Aktaş, H. (2011). Klasik Türk Edebiyatında Sembolik Anlatım Üslubunun Gelişimi. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi
Beydaba-İbnü’l-Mukaffa (2008). Kelile ve Dimne. İstanbul: Şule Yayınları.
Bilgegil, M. K. (1980). Edebiyat Bilgi ve Teorileri 1 Belagat. Ankara: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
Bloom, H. (2006). Introduction.Bloom, H. (Ed.). George Orwell’s Animal Farm. New York: Chelsea House Publishers.
Bulgakov, M. (2017). Köpek Kalbi. E. Aktan (Çev.). Ankara: Tutku Yayınevi.
Coşkun, M. (2006). Klasik Türk Şiirinde Mürekkeb İstiare, Temsili İstiare ve Alegori, Bilig Dergisi, 38, 51-70.
Doğrul, Ö.R. (1975). Beydaba – Kelile ve Dimne. İstanbul: Toker Yayınları.
Ersoy, M.A. (2009). Safahat. A.V.Akbaş (Haz.). İstanbul: Beyan Yayınları.
Karaismailoğlu, A. (2002). Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi içinde (Cilt. 25, s. 210-212).
Kürkçüoğlu, K.E. (1955). Fuzuli - Beng ü Bade. İstanbul: Maarif Basımevi.
Mengi, M. (1977). Harname Kime Sunulmuştur. Ankara Üniversitesi /Türkoloji Dergisi. C.7, S.1.
Olgun, T. (1936). Fuzuli’ye Dair. Ankara: Selamet Basımevi.
Orwell, G. (1945). Animal Farm: A Fairy Story. (Erişim: 04.01.2019), http://orwell.ru/library/novels/Animal_Farm/english/ efp_go
Orwell, G. (2015). Hayvan Çiftliği. C. Üster (Çev.). İstanbul: Can Yayınları.
Ryder, A. W. (1925). The Panchatantra. Chicago. Illinois. University of Chicago Press.
Şeyhi (2017). Harname. M. Özdemir (Haz.). İstanbul: Kapı Yayınları.
Timurtaş, F.K. (1981). Şeyhi’nin Harnamesi.İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi.
Uzunçarşılı, İ.H. (1983). Osmanlı Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.