Rıfat BİLGİN, Hülya DİĞER, Berivan KAÇMAZ

Hemşirelerde Örgütsel Sessizliğin Nedenleri: Bir Eğitim ve Araştırma HastanesiUygulaması

Bu çalışma, hemşirelerde örgütsel sessizlik problemini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma örgütsel sessizlik kavramını konu edinmesinin yanı sıra sağlık kurumlarında örgütsel sessizlik konusuna odaklanmaktadır. Araştırmanın evrenini bir eğitim ve araştırma hastanesindeki hemşireler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise ilgili kurumda görevli olan 306 hemşireden ibarettir.Bu çalıma için, Fırat Üniversitesi, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Etik Kurulu’nda 15/01/2019 tarih ve 306042 sayılı başvuru ile gerekli izin alınmıştır. Elde edilen veriler betimleyici analizlerin yanı sıra, bağımsız örneklem t testi ile Anova testleri yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, hastane yöneticilerinin hemşirelerin örgütsel sessizlik nedenleri konusunda önemli rol oynadığı tespit edilmiştir.

Reasons Of Organizational Silence In Nurses: Implementation Of A Training And Research Hospital

This study aims to examine the organizational silence problem in nurses. The research focuses onthe concept of organizational silence per se as well as the organizational silence in health institutions.The population of the research is nurses working in a training and research hospital. The sample ofthe research consists of 306 nurses working in the related institution. For this study, the necessarypermission was obtained with the application dated 15/01/2019 and numbered 306042 at the Socialand Humanities Research Ethics Board of Firat University. The data obtained were analyzed bymeans of indepedent sample t test and one-way Anova test as well as the descriptive analyzes.According to the results of the research, the hospital managers have been determined to play animportant role in the nurses' organizational silence reasons.

PDF

___

Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel Sessizlik ve İşgören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi.
Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme kuram, strateji ve taktikler. Ankara: Pegem A Yayınları.
Bayın, G., Yeşilaydın, G., & Esatoğlu, A. E. (2015). Hemşirelerde Örgütsel Sessizlik Nedenlerinin Belirlenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(1), 248-266.
Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü.
Can, A., & Alparslan A. M. (2012). Hemşireler Neden Sessiz Kalırlar?: Bir İçerik Analizi Çalışması. 6. Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi Bildiriler Kitabı, 261-266.
Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1),145-162.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
Deniz, N., Noyan, A., & Ertosun, Ö. G. (2013). The Relationship between Employee Silence and Organizational Commitment in a Private Healthcare Company. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 691-700.
Durak, İ. (2012). Korku kültürü ve örgütsel sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
Erigüç, G., Özer, Ö., Sonğur, C., & Turaç, İ. S. (2014). Bir Devlet Hastanesinde Hemşirelerde Örgütsel Sessizlik Üzerine Bir Araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (2), 61-84.
Freire, P. (2018). Ezilenlerin pedagojisi. Dilek Hattatoğlu (Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Gül, H., & Özcan, N. (2011). Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 107-134.
Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Kahveci, G. (2010). İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi.
Kahveci, G., & Demirtaş, Z. (2013). Öğretmenler İçin Örgütsel Sessizlik Ölçeği Geliştirme Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 167-182.
Karacaoğlu, K., & Cingöz, A. (2008). Örgütsel sessizlik. İçinde: Özdevecioğlu, M., & Karadal, H. (Ed.) Örgütsel davranışta seçme konular – organizasyonların karanlık yönleri ve verimlilik azaltıcı davranışlar. (s. 155-167). Ankara: İlke Yayınevi.
Kılınç, E., & Ulusoy, H. (2014). Investigation Of Organizational Citizenship Behavior, Organizational Silence And Employee Performance At Physicians And Nurses, And The Relationship Among Them. Business Management Dynamics, 3(11), 25-34.
Milliken, F. J., Morrison, E. W., & Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study Of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward And Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Experimental designs using ANOVA. Thomson/Brooks/Cole.
Ritzer, G., & Stepnisky, J. (2014). Sosyoloji kuramları. Himmet Hülür (Çev.). Ankara: De Ki Basım Yayım.
Özgen, I., & Sürgevil, O. (2009). Örgütsel sessizlik olgusu ve turizm işletmeleri açısından değerlendirilmesi. İçinde: Z. Sabuncuoğlu (Ed.) Turizm işletmelerinde örgütsel davranış. (s. 303-328). Bursa: MKM Yayınları.
Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived Injustice. Research In Personnel And Human Resources Management, 20, 331-369.
Premeaux, S.F., & Bedeian, A.G. (2003). Breaking The Silence: The Moderating Effects Of Self‐Monitoring In Predicting Speaking Up In The Workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537‐1562.
Sandel, M. J. (2014). Adalet: yapılması gereken doğru şey nedir?, Ankara: BigBang Yayınları.
Sargut, S. A. (1994). Kültürler arası farklılaşma ve yönetim. Ankara: Versa Yayıncılık.
Silah, M. (2005). Sosyal psikoloji davranış bilimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Şimşek, E. (2011). Örgütsel İletişim ve Kişilik Özelliklerinin Yaşam Doyumuna Etkileri. Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Tayfun, A., & Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
TÜİK Sağlık Personeli Sayısı, 2018.
Tikici, M., Derin, N., & Kalkın, G. (2011). Örgütsel Sessizliğin Duygusal Tükenmişliğe Etkisi. 7. Kobi’ler ve Verimlilik Kongresi Bildiri Kitabı, TC İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları Yayın No: 155.
Uçar, Z. (2016). İşgören Sessizliği: Teorik Yaklaşımlar Temelinde Betimsel Bir Analiz. BEU Akademik İzdüşüm, 1(1), 67-86.
Van Dyne, L., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence And Employee Voice As Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1372.
Yalçın, B. Y., & Baykal, Ü. (2012). Özel Hastanelerde Görevli Hemşirelerin Sessiz Kaldığı Konular ve Sessiz Kalma Nedenleriyle İlişkili Faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(2), 42-50