Eşyaların Mekân Aidiyeti ve Sosyo-Mekânsal Davranışlarla İlişkisi: Sakarya’da Suriyeli Girişimciler

Göçmenlerin toplumsal pratik olarak yaşam alanlarında kullandıkları eşyalar grup içi ve grup dışıilişki biçimiyle birlikte sosyalleşme sürecini betimleyen analitik bir kategori olarak ele alınmaktadır.Yerleşim mekânlarında kullanılan eşyalar göçmenlerin tekinsizlik hissiyatını aşabilmek için ve“kültürel beden”i korumada bir direnç aracı olarak da işlev görebilmektedir. Bu manada nitelaraştırmaya bağlı olarak saha çalışmasının yürütüldüğü çalışmada Sakarya ilinde yaşamakta olan 16Suriyeli girişimci ile derinlemesine görüşme yapılmıştır. Çalışmada bulguların tümevarımsal biryolla yorumlanması tercih edilmiştir. Bu tümevarımsal bakış açısı tüm Suriyelilerikapsamamaktadır. Yalnızca araştırılan sınırlı bir grubun entegrasyon sürecini mekân aidiyetibağlamında ele almaktadır. Bu bağ temel olarak gündelik hayat, kendileme, egemenlik alanı,savunulan alan kavramlarıyla ilişkilendirilerek değerlendirilmektedir.

The Sense of Place Belonging of Things and Its Relation with Socio-Spatial Behaviour: Syrian Entrepreneurs in Sakarya

The items migrants use in their living areas as social practice are considered as an analytical category which describes the socialization process among with in-group and out-group relationships. The items that are used in areas of residence also function as a means of resistance to overcome the feeling of eeriness and protecting the “cultural body”. In this study, throughout which field work was carried out adherin to qualitative research method, in-depth interviews were made with 16 entrepreneurs living in Sakarya. Inductive interpretation of the obtained findings was preferred. Such an inductive perspective does not include all Syrians. Concantrates on the integration process of the researched group in the context of spatial belonging. This link is evaluated in relation to the concepts such as daily life, appropriation, sovereignty space, and protected space.

PDF

___

Akyiğit, H. (2017). Türkiye’de Ulus devletin Dönüşüm Sürecinde Etnik Kimlikler: Sakarya İli Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Appadurai, A. (1998). Modernity at Large: Cultural Dimensions of Globalization. London: University of Minnesota Press.
Assmann, J. (2001). Kültürel Bellek. Ayşe Tekin çev.. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bachelard, G. (2014). Mekânın Poetikası. Alp Tümertekin (çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
Başaran İnce, G. (2016). Gündelik Hayatta Kolektif Belleğin İnşası: Minibüs Sembolleri Üzerine Bir Değerlendirme. içinde Yerli ve Milli Gündelik Hayat, Ankara: İletişim Yayınları.
Billig, M. (2002). Banal Milliyetçilik. Cem Şişkolar (çev.). Ankara: Gelenek Yayıncılık.
Burnett, R. (2007). İmgeler Nasıl Düşünür? Güçsal Pusar (çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Brown, B., Perkins, D.D ve Brown, G. (2003). Place attachment in a revitalizing neighbourhood: Individual and block levels of analysis. Journal of Environmental Psychology, 23, 259-271.
Cohen, A. P. (1999). Topluluğun Simgesel Kuruluşu. Mehmet Küçük (çev.). Ankara: Dost Kitabevi..
Connerton, P. (2012). Modernite Nasıl Unutturur?. Kübra Kelebakoğlu (çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
Connerton, P. (2014). Toplumlar Nasıl Anımsar?.2. Basım, Alaeddin Şenel (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayıncılık.
De Certeau, M. (2009). Gündelik Hayatın Keşfi I; Eylem, Uygulama Üretim Sanatları. Lale Arslan Özcan (çev.). Ankara: Dost Yayınları.
Doğan, F. (2019). Yabancı İle Bir Arada Yaşama Ve Ötekileştirme: Mardin Halkının Bakışından Suriyeli Sığınmacılar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dixon, J. & Durrheim, K. (2000). Displacing place identity: A discursive approach to locating self and other, British Journal of Social Psychology, 39, 1, 27-44
Eser, B. (2018). Mülteci Restoranları Gastronomik Sahanın Neresinde? Göçmen Mahalleleri, Mülteci Yemekler ve Mekânsal Ayrışmaya Dair Kuramsal Bir Giriş, ViraVerita E-Journal: Interdisciplinary Encounters, 8, 172-195.
Gerni, M. (2013). İlişkilerin Maddi Yönü Sosyal Sermaye ve Örgütsel Boyutu. İstanbul: Beta Yayınları.
Graumann, Carl F. (2002). “The Phenomenological Approach To People-Environment Studies”, Handbook of Envıronmental Psychology, Robert B. Bechtel And Arza Churchman, New York, By John Wiley & Sons, Inc..
Gross, T. (2002). Anthropology of Collective Memory: Estonian National Awakening Revisited, Trames, 6 (56/51), 342-352.
Halbwachs, M. (2017). Kolektif Hafıza. Banu Barış (çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
Harvey, D. (1999). Postmodernliğin Durumu. 2. Basım. Sungur Savran (çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Hopkins, N. & Dixon, J. (2006). Space, place, and ıdentity: Issues for political psychology. Political Psychology, 27, 173-185.
Jedlowski, P. (2001). Memory and Sociology: Themes and Issues. Time and Society, 10 (1), 29–44.
Karaarslan, F. (2014). Modern Dünyada Toplumsal Hafıza ve Dönüşümü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kolukırık, S. ve Özcan, N. (2019). Farklılık ve Farkındalık Ekseninde Suriyeli Göçmen Nüfusun Sosyolojik Özellikleri: Payas İlçesi Örneği, Göç Dergisi, 6, 2, 191-212.
Koyuncu, A. (2020). Toplumsal Kabulde Ekonominin İmkânı –Konya’daki Suriyeli Girişimciler- İnsan ve Toplum Dergisi. 10 (3), 100-131.
Kırış, E. (2019). Gündelik Hayatın Çoğul Görünümleri: Sakarya’da Yaşayan Suriyeli Sığınmacılar, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lefebvre, H. (1995). The Production Of Space. Donald Nicholson Smith (çev.). Oxford: Blackwell.
Lewicka, M. (2010). What makes neighbourhood different from home and city? Effects of place scale on place attachment. Journal of Environmental Psychology, 30, 35-51.
Mead, G. H. (1972). Mind, Self and Society. London: The Universty of Chicago Press.
Morley, D., & Kevin R. (1997). Kimlik Mekânları: Küresel Medya Elektronik Ortamlar, Kültürel Sınırlar. Emrehan Zeybekoğlu (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Nora, P. (2006). Hafıza Mekânları. Mehmet Emin Özcan (çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
Özdağoğlu, A. (2010). Bilişsel Haritalama ve Analitik Serim Sğreci Entegrasyonu, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17,1, 1-10.
Smith, A. O., 1982. Here There is Life: The social and cultural dynamics of successful resistance to resettlement in postdisaster Peru, in Involuntary Migration and Resettlement: The Problems and Responses of Dislocated People, edited by A. Hansen and A. Oliver- Smith. Boulder, CO: Westview Press. pp. 85-103.
Tabor Aidan S.& Milfont, T. L. (2011). Migration change model: Exploring the process of migration on a psychological level. International Journal of Intercultural Relations, 35(6), 818-832.
Tolia-Kelly, D. (2004). Locating Processes of Identification: Studying the Precipitates of ReMemory Through Artefacts in the British Asian Home. Trans. Inst. Br. Geogr. NS 29, 314-329.
Proshansky, H. M., Fabian, A. K., & Kaminoff, R. (1983). Place identity: Physical world socialization of the self. Journal of Environmental Psychology, 3, 57– 83.
Rose, G. (2003). Family Photographs and Domestic Spacings: A case study. Transnational Institute British Geography, 28, 5-18.
Sancar, S. (2016). Erkeklik İmkânsız İktidar. 4. Baskı. İstanbul: Metis Yayınları.
Şan, M.K. & Akyiğit, H. (2017). Sakarya’da Yaşayan Farklı Etno-Kültürel Gruplarda Birlikte Yaşama Kültürü ve Aidiyet Mekân İlişkisi, Uluslararası Sakarya Sempozyumu. 679-684.
UNHCR (1995). UNHCR’s Policy and Practice Regarding Urban Refugees: A Discussion Paper, Inspection and Evaluation Service. Erişim: http://www.urbanrefugees.org/wpcontent/uploads/2020/08/Discussion-paper-onurban-refugees1995.pdf
Williams, R. (1993). Kültür. Suavi Aydın (çev.). Ankara: İmge Yayınları.
Yeter, E. (2018). Suriyeli Göçmen Kadınların Dini-Kültürel Kimlik Oluşturmalarında Yerel Dini Kültürün Etkisi: Kahramanmaraş Örneği. ANTAKİYAT Dergisi, 1 (1) , 99-126.
Zengin, A. (2011). İktidarın Mahremiyeti: İstanbul’da Hayat Kadınları ve Seks İşciliği, İstanbul: Metis yayınları.