Endüstri 4.0 ve Eğitim: Bir Türkiye Perspektifi

nsanlık sanayi devrimin dördüncüsüne bilişim teknolojileri ve endüstri faaliyetlerinin bir arayagetirilmesiyle girmektedir. Bu yeni çağın adı Endüstri 4.0 çağıdır. Bu çağın çıkışına neden olanfaktör eğitimin entelektüel kapasitesi yüksek, bütün ve parçalar arasındaki ilişkileri ifade edebilenbireyler yetiştirmesidir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’nin Endüstri 4.0 kapasitesine yönelik biranaliz yapmak ve bazı sosyal ve ekonomik dinamiklere yönelik önerilerde bulunmaktır. Bunun içinTürkiye ile bazı Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) ülkelerinin ve bazı gelişmekteolan ülkelerin demografik ve ekonomik, insan sermayesi, eğitim, politik ve rekabet edebilirlikgöstergeleri tartışılmıştır. Sonuç olarak Türkiye’de Endüstri 4.0 çağını karşılayabilecek temelgöstergelerin OECD ülkelerinden daha düşük düzeyde olduğu, eğitimin de çağın ihtiyaçlarınıkarşılamaktan uzak olduğu sonucuna ulaşılabilir.

Industry 4.0 and Education: A Turkey Perspective

Humanity faces the fourth industrial revolution through the integration of information technologies and industrial activities. The name of new age is Industry 4.0. The factor that leads to emergence of this era is to educate individuals with high intellectual capacity who can express the relationship between whole and part. The aim of this study is to analyze Turkey’s Industrial 4.0 capacity and recommends some social and economic dynamics. In this study, Turkey’s demographic and economic, human capital, education, politics and competitiveness indicators were discussed with some Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) and developing countries. Finally, primary indicators that will welcome Industry 4.0 are lower than the OECD countries, and education is far from meeting needs of era.

PDF

___

Aksoy, S. (2017). Değişen teknolojiler ve Endüstri 4.0: Endüstri 4.0’ı anlamaya dair bir giriş. Katkı, 4, 34- 44.
Alasdair, G. (2016). Industry 4.0: The industrial internet of the things. New York: A Press.
Alçın, S. (2016), Endüstri 4.0 ve insan kaynakları. Popüler Yönetim Dergisi, 63, 46-47.
Alippi, C. & Roveri, M. (2017). The (not) far-away path to smart cyber-physical systems: An informationcentric framework. Computer, 50(4), 38-47.
Archibugi, D. & Coco, A. (2004). A new indicator of technological capabilities for developed and developing countries. World Development, 32(4), 629-654.
Banger, G. (2018). Endüstri 4. uygulama ve dönüşüm rehberi. Dorlion: Ankara.
Benešová, A. & Tupa, J. (2017). Requirements for education and qualification of people in ındustry 4.0. Procedia Manufacturing, 11, 2195 -2202.
Boulos, W. K. & Soleymani, M. R. (2016). A novel machineto-machine communication strategy using rateless coding for the internet of things. IEEE Internet of Things Journal, 3(6), 937-950.
Börteçin, E. (2014). 4. Endüstri Devrimi Kapıda mı? Bilim ve Teknik, 558, 27-29.
Cachay, J., Wennemer, J., Abele, E., & Tenberg, R. (2012). Study on action-oriented learning with a learning factory approach. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 55, 1144–1153.
Cabolis, C. (2018). IMD world competitiveness yearbook: The 30th edition. Switzerland: IMD World Competitiveness Center.
Corea, F. (2016). Big data analytics: A management perspective. Switzerland: Springer.
Craig, A. B. (2013). Understanding augmented reality: Concepts and applications. Amsterdam: Morgan Kaufmann.
Ennis, R. H. (1985). A logical basis for measuring critical thinking. Educational Leadership, 43 (2), 45–48.
Ekonomi Bakanlığı (2018, Ankara). Uluslararası doğrudan yatırım verileri bülteni. https://eb.ticaret.gov.tr/portal/content/conn/UCM/u uid/dDocName:EK-261146 adlı siteden 20.09.2018 tarihinde alınmıştır.
Geissbauer, R., Vedso, J., & Schrauf, S. (2016). Industry 4.0: Building the digital enterprise. https://www.pwc.com/gx/en/industries/industries4.0/landing-page/industry-4.0-building-yourdigital-enterprise-april-2016.pdf adlı siteden 29.09.2017 tarihinde alınmıştır.
Ghobakhloo, M. (2018). The future of manufacturing industry: A strategic roadmap toward industry 4.0. Journal of Manufacturing Technology Management, 29(6), 910-936.
Harari, N. Y. (2016). Homo deus: Yarının kısa tarihi (Çev. Poyzan Nur Taneli). Ankara: Kollektif.
Hayes, B. (2008). Cloud computing. Communications of ACM, 51(7), 9-11.
Hecklau, F., Galeitzke, M., Flachs, S., & Kohl, H. (2016). Holistic approach for human resource management in Industry 4.0. Proc. CIRP 54, 1–6.
Industrial Development Report (2016). The role of technology and innovation in inclusive and sustainable industrial development. United Nations Industrial Development Organization (UNIDO).
Kahraman, H. (2017). Artırılmış Gerçeklik (Augmented Reality). http://www.endustri40.com/artirilmisgerceklik-augmented-reality/ adlı siteden 29.09.2017 tarihinde indirilmiştir.
Kaku, M. (2016). Geleceğin fiziği (Çev. Y. Saraç Oymak, H. Oymak). Ankara: ODTU.
Kreutzer, U. & Alimoğlu, Z. (2017). Siemens geleceğin enerji çözümü. Gelecek ve Trendler, Temmuz, 1-12.
Lee, J., Kao, H. A., & Yang, S. (2014). Service innovation and smart analytics for industry 4.0 and big data environment. Procedia CIRP, 16, 3–8.
Mitchell, R. & Chen I. (2014). A survey of intrusion detection techniques for cyber-physical systems. ACM Comput Surv, 46(4),1–29.
Morin, E. (2013). Geleceğin eğitimi için gerekli yedi bilgi (Çev. H. Dilli). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
OECD. (2014). OECD Science, technology and industry outlook 2014. New York: OECD Publishing.
Özen, H. (2015). Okul müdürlerinin kullandığı motivasyonel dilin intibak ettirici liderlik üzerine etkisi. Doktora tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Özsoylu, A. F. (2017). Endüstri 4.0. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(1), 41-64.
Paul, R. W. &, Elder, L. (2001). Critical thinking - tools for taking charge of your learning and your life. Prentice Hall, New Jersey.
Pfeiffer S. (2015). Effects of Industry 4.0 on vocational education and training. http://epub.oeaw.ac.at/0xc1aa5576%200x0032aa5 d.pdf adlı siteden 25.02.2019 tarihinde alınmıştır.
Rıfkın, J. (2015). Nesnelerin interneti ve işbirliği çağı. İstanbul: Optimist.
Schwab, K. (2016). The fourth industrial revolution. UK: Penguin.
Seyrek, İ. H. (2011). Bulut bilişim: İşletmeler için fırsatlar ve zorluklar. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 701-713.
Sultan, N. A. (2010). Reaching for the cloud: How SMEs can manage. International Journal of Information Management, 31(June), 272-278.
Şuman, N. (2017a). Ezber bozan bulut her şeyi birbirine bağlayacak. Fortune, 10(117), 52-56.
Şuman, N. (2017b). Akıllı üretim çağı: Endüstri 4.0. http://www.fortuneturkey.com/akilli-uretim-cagiendustri-40-42841adlı siteden 03.08.2017 tarihinde ulaşılmıştır.
Tarı, R. (2002). Ekonometri. İstanbul: Alfa Yayınları.
Velte, A.T., Velte, T. J., & Elsenpeter, R. (2010). Cloud computing: A prectical approach. San Francisco: McGraw-Hill.
Wenli, S. (2015). Study on the vulnerability analysis method for industrial embedded devices. Automation Instrument, 36(10), 63-67.
Wang, S., Wan, J., Li, D., & Zhang, C. (2016). Implementing smart factory of industrie 4.0: An outlook. International Journal of Distributed Sensor Networks, 12(1), 1-10.
World Economic Forum (2018). Readiness for the future of production report 2018. http://www3.weforum.org/docs/FOP_Readiness_R eport_2018.pdf adlı siteden 13.12.2018 tarihinde alınmıştır.
Yazıcı, E. & Düzkaya, H. (2016). Endüstri devriminde dördüncü dalga ve eğitim: Türkiye dördüncü dalga endüstri devrimine hazır mı? Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 7(13), 49- 88.
Yıldız, A. (2018). Endüstri 4.0 ve akıllı fabrikalar. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22 (2), 546-556
Zanero, S. (2017). Cyber-physical systems. Computer, 50(4), 14-16.