Emre YILDIZ, Şeyma ÇALIKLAR, Ümit ŞİMŞEK, Özlem AĞGÜL

Eğitsel Oyun ve İşbirlikli Öğrenmenin 6. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına, Sosyal Becerilerine ve Öğrenme Motivasyonlarına Etkisi

Araştırmada eğitsel oyun ve işbirlikli öğrenmenin 6. sınıf öğrencilerinin akademik başarıları,sosyal becerileri ve fen öğrenimi motivasyonları üzerindeki etkilerini belirlemek amaçlanmıştır.Araştırmada öntest-sontest karşılaştırma gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanınçalışma grubunu, 2015-2016 akademik yılında Ağrı il merkezindeki bir ortaokulun altıncı sınıfınadevam eden 52 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak; Akademik Başarı Testi, SosyalBeceri Ölçeği ve Fen Öğrenimi Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Veriler testin ve ölçeklerin hemuygulama başlangıcında hem de uygulama bitiminde uygulanarak elde edilmiştir. Verilerparametrik testlerin varsayımlarını sağladığı için analizlerde bağımsız gruplar t-testi kullanılmıştır.Uygulama sonunda eğitsel oyun ve işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin akademik başarıları üzerindebenzer bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin sosyal becerilerini ve motivasyonlarınıgeliştirmede eğitsel oyun yönteminin daha etkili olduğu bulunmuştur.

The Effect of Educational Games and Cooperative Learning on Students Academic Achievements, Social Skills and Learning Motivations

The purpose of this research is to find out the effect of teaching “Electrical Conduction” subject, which is covered in the 6th grade Science course, through the educational game and cooperative experiment methods on students’ academic achievements, social skills, and learning motivation levels. Pretest-posttest comparison group quasi-experimental design, which is an experimental research model, was used. The study group consists of 52 students studying at a secondary school in the city center of Ağrı in the 2015-2016 academic year. The data were collected via Academic Achievement Test, Social Skills Scale, and Students’ Motivation toward Science Learning Scale. Independent groups t-test was used in analyzes. It was determined that educational game and cooperative experiment methods are effective at same level on students’ academic achievements at the end of research. It was found that educational game method is more effective on developing students’ social skills and science learning motivations.

PDF

___

Abdul-Jabbar, A. I. ve Felicia, P. (2015). Gameplay engagement and learning in game-based learning: A systematic review. Review of Educational Research, 85(4), 740-779. https://doi.org/10.3102/0034654315577210
Abuzer, A., Gönen, S. ve Yılmaz, A. (2005). Fen bilgisi öğretmen adaylarının karışımların yapısı ve iletkenliği konusundaki kavram yanılgıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 1-8.
Açıkgöz, K. (1992). İşbirlikçi öğrenme kuram araştırma uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara: Naturel Yayınevi.
Ağgül, Ö. (2016). Bitki ve hayvanlarda üreme, büyüme ve gelişme ünitesinin öğretiminde okuma-yazmauygulama yönteminin öğrencilerin akademik başarıları, epistemolojik tutumları ve okuduğunu anlamaları üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Akandere, M. (2012). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayınları.
Alghamdi, A. (2017). Impact of jigsaw on the achievement and attitudes of Saudi Arabian male high school science students (Unpublished doctoral dissertation). University of Akron, USA.
Alıcı, D. (2016). Fen ve teknoloji dersinde eğitsel oyunların öğrencilerin akademik başarısına ve bilginin kalıcılığına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
Anderson, J. L. (2008). The kids got game: Computer/video games, gender and learning outcomes in science classrooms (Unpublished doctoral dissertation). Boston College, USA.
Arslan, A. (2016). İşbirlikli öğrenme modelinin fen öğretimi laboratuar uygulamaları dersinde akademik başarı, kalıcılık ve tutuma etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Atwood-Blaine, D. (2015). The effect of playing a science center-based mobile game: Affective outcomes and gender differences. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of Kansas, USA.
Avcı, F. (2015). Maddenin yapısı ve özellikleri ünitesine yönelik işbirlikli öğrenmeye dayalı öğretim programının bilişsel ve duyuşsal alan değişkenlerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Avci, M. (2018). 6. sınıf fen bilimleri dersi "Vücudumuzda Sistemler" ünitesinin işbirlikli öğrenme modeliyle öğretiminin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Aymen-Peker, E. (2018). 5. sınıf "Canlılar Dünyasını Gezelim ve Tanıyalım" ünitesinin klasik eğitsel oyunlar ve teknoloji destekli eğitsel oyunlarla öğretiminin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun..
Baghcheghi, N., Koohestani, H. R. ve Rezaei, K. (2011). A comparison of the cooperative learning and traditional learning methods in theory classes on nursing students' communication skill with patients at clinical settings. Nurse Education Today, 31(8), 877-882.
Baisa, R. D. (2009). The relationship of video game play to integrated scientific processing skills. (Yayımlanmamış doktora tezi). Northern Illinois University, USA
Barata-Aksoy, Ş. (2017). 7. sınıf fen ve teknoloji dersi "İnsan ve Çevre" ünitesinin işbirlikli öğrenme modeliyle öğretiminin öğrenci başarısına etkisi (Elâzığ ili örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Barringer, D. F., Plummer, J. D., Kregenow, J. ve Palma, C. (2018). Gamified approach to teaching introductory astronomy online. Physical Review Physics Education Research, 14(1), 1-13. doi. 10.1103/PhysRevPhysEducRes.14.010140
Bayırtepe, E. ve Tüzün, H. (2007). Oyun-Tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 41-54.
Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Bressler, D. M. (2014). Is it all in the game? flow experience and scientific practices during an INPLACE mobile game (Unpublished doctoral dissertation). Lehigh University, USA.
Büyüköztürk, Ş., K. Çakmak, E., Akgün, Ö. Erkan, Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A.
Can, S. (2017). Fen bilimleri dersi maddenin değişimi ünitesinde eğitsel oyunların kullanılmasının 5. sınıf öğrencilerinin akademik başarı ve derse karşı tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Canbay, İ. (2012). Matematikte eğitsel oyunların 7. sınıf öğrencilerinin özdüzenleyici öğrenme stratejileri, motivasyonel inançları ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Chambers, S. K. ve Andre, T. (1997). Gender, prior knowledge, interest, and experience in electricity and conceptual change text manipulations in learning about direct current. Journal of Research in Science Teaching, 34, 107-123.
Christison, M.A. (1990). Cooperative learning in the EFL classroom. English Teaching Forum, 28, 6-9.
Clark, T. S. ve Killingsworth. S. S. (2016). Digital games, design, and learning: A systematic review and metaanalysis. Review of Educational Research, 86(1), 79- 22. https://doi.org/10.3102/0034654315582065
Clerkin, A. ve Gilligan, K. (2018). Pre-school numeracy play as a predictor of children’s attitudes towards mathematics at age 10. Journal of Early Childhood Research, 16(3), 319-334. https://doi.org/10.1177/1476718X18762238
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates.
Cohon, R., Eylon, B. ve Ganiel, U., (1983). Potential difference and current in simple electric circuits: a study of students’ concepts. American Association of Physics Teachers, 51(5), 407-417.
Cooper, J., Prescott, S., Cook, L., Smith, L., Mueck, R. ve Cuseo, J. (1984). Cooperative learning and college ınstruction- effective use of student learning teams. California State University Foundation Publication, 41-65.
Coşkun, H., Akarsu, B. ve Karaiper, A. İ. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(1), 93-109.
Çavdar, O. (2016). Fen ve teknoloji dersinin öğretiminde iyi bir eğitim ortamı için yedi ilke ve modellerin işbirlikli öğrenme yöntemiyle uygulanması (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Çepni S. (Ed.). (2011). Fen ve teknoloji öğretimi. (9. Baskı). Ankara: Pegem.
Demirci, N. ve Çirkinoğlu, A. (2004). Öğrencilerin elektrik ve manyetizma konularında sahip oldukları ön bilgi ve kavram yanılgılarının belirlenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 116-138.
Demirel, Ö. (1999). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem A.
Dong, P. I. (2018). Exploring Korean parents’ meanings of digital play for young children. Global Studies of Childhood, 8(3), 238-251. https://doi.org/10.1177/2043610618798931
Dönmez, N. B. (1999). Oyun kitabı. İstanbul: Esin.
Dumlu-Güler, T. (2011). 6. sınıf fen ve teknoloji dersindeki “Hücre ve Organelleri‟ konusunun eğitsel oyun yöntemiyle öğretilmesinin öğrencilerin akademik başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Ebrahim, A. (2012). The effect of cooperative learning strategies on elementary students' science achievement and social skills in Kuwait. International Journal of Science and Mathematics Education, 10(2), 293-314.
Eltem, Ö. (2018). Fen bilimlerinde maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin öğretiminde eğitsel oyunların kullanılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Eryılmaz, A. ve Sencar, S., (2002). Öğrencilerin elektrik devreleri ile ilgili kavram yanılgılarında görülen cinsiyet farklılıklarının nedenleri. V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi,16-18 Eylül, ODTÜ, Ankara.
Espinoza-Morales, C. (2017). Learning electron transport chain process in photosynthesis using video and serious game (Yayımlanmamış doktora tezi). Purdue University, USA.
Eymur, G. ve Geban, Ö. (2016). The collaboration of cooperative learning and conceptual changes: Enhancing the students’understanding of chemical bonding concepts. International Journal of Science and Mathematics Education, 15(5), 853-871. doi.org/10.1007/s10763-016-9716-z
Fabian, K., Topping, K. J. ve Barron, I. G. (2018). Using mobile technologies for mathematics: Effects on student attitudes and achievement. Educational Technology Research and Development, 66, 1119- 1139. doi.org/10.1007/s11423-018-9580-3.
Fırat, M. (2014). Maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin öğretiminde iki farklı işbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin akademik başarıları ve epistemolojik tutumları üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Fırat, S. (2011). Bilgisayar destekli eğitsel oyunlarla gerçekleştirilen matematik öğretiminin kavramsal öğrenmeye etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adıyaman Üniversitesi, Adıyaman.
Gallardo, J. R., Cirugeda, I. L. ve Rubio, C. M. (2012). Influence of cooperative learning on students’ selfperception on leadership skills: A case study in science education. Higher Education Studies, 2(4), 40-48.
Geban, Ö., Ertenpınar, H. ve Sönmez, G. (2002). Altıncı sınıf öğrencilerinin elektrik konusundaki kavramları anlamalarında kavramsal değişim yaklaşımının etkisi. V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül. ODTÜ, Ankara.
Genç, M. (2016). An evaluation of the cooperative learning process by sixth-grade students. Research in Education, 95(1), 19-32. doi: 10.7227/RIE.0018
Gençer, S. (2017). Eğitsel oyunlarla hazırlanmış ortaokul 7. sınıf "Yaşamımızdaki Elektrik" ünitesinin öğretiminin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi, Amasya
Gençer, S. ve Karamustafaoğlu, O. (2014). “Durgun Elektrik” konusunun eğitsel oyunlarla öğretiminde öğrenci görüşleri. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 4(2), 72-87.
Ghufron, M. A. ve Ermawati, S. (2018). The strengths and weaknesses of cooperative learning and problembased learning in efl writing class: Teachers and students’ perspectives. International Journal of Instruction, 11(4), 657-672. https://doi.org/10.12973/iji.2018.11441a.
Gillies, R. M. (2006). Teachers' and students' verbal behaviours during cooperative and small group learning. British Journal of Educational Psychology, 76(2), 271-287.
Goudas, M. ve Magotsiou, E. (2009). The effects of a cooperative physical education program on students’ social skills. Journal of Applied Sport Psychology, 21, 356-364.
Göktaş, E. (2017). Eğitim politikası bağlamında işbirlikli öğrenme ve geleneksel öğrenme yöntemlerinin başarı ve tutuma etkisinin meta analitik biçimde incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Gülsoy, T. (2013). 6. sınıf öğrencilerinin kelime hazinesinin geliştirilmesinde eğitsel oyunların etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi, Niğde.
Gürpınar, C. (2017). Fen bilimleri öğretiminde eğitsel oyun destekli öğretim uygulamalarının öğrenme ürünlerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
Hardal, Ö. ve Eryılmaz, A. (2002). Basit araçlarla ve yaparak öğrenme yöntemine göre geliştiren elektrik devreleri ile ilgili etkinlikler. V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül. ODTÜ, Ankara.
Harris, K., Marcus, R., McLaren, K. ve Fey, J. (2001). Curriculum materials supporting problem-based teaching. School Science ve Mathematics, 101(6), 310-318.
Harvey, M. M. (2018). Video games and virtual reality as classroom literature: Thoughts, experiences, and learning with 8th grade middle school students (Unpublished doctoral dissertation). University of New Mexico, USA.
Hazar, M. (2005). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tutibay Yayıncılık.
Hennessy, D. ve Evans, R. (2006). Small-group learning in the community college classroom. The Community College Enterprise, 12(1), 93-110.
Huang, T. C., Huang, Y. M. ve Yu, F. Y. (2011). Cooperative weblog learning in higher education: Its facilitating effects on social interaction, time lag, and cognitive load. Educational Technology ve Society, 14(1), 95-106.
Hung, H. T., Yang, J. C., Hwang, G. J., Chu, H. C. ve Wang, C. C. (2018). A scoping review of research on digital game-based language learning. Computers ve Education, 126, 89-104. doi: 10.1016/j.compedu.2018.07.001
İyi, E. (2018). Farklı işbirlikli öğrenme yöntemlerinin fen bilimleri öğretmen adaylarının akademik başarı ve epistemolojik inançları üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Johnson, D. W. ve Johnson, R.T. (1989). Cooperation and competition: Theory and research. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Stanne, M. B. (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. University of Minnesota, Minneapolis, Minnesota.
Kagan, S. (1994). Cooperative learning. Cordillera: Kagan.
Kagan, S. ve Kagan, M. (2009). Kagan cooperative learning. Kagan Publishing.
Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (1999). İlköğretimde fen bilgisi öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Karamustafaoğlu, O. ve Kaya, M. (2013). Eğitsel oyunlarla “Yansıma ve Aynalar” konusunun öğretimi: Yansımalı koşu örneği. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi, 3(2), 41-49.
Kaya, S. ve Elgün, A. (2015). Eğitsel oyunlar ile desteklenmiş fen öğretiminin ilkokul öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 329-342.
Kılıç, Y. (2016). İşbirlikli öğrenme yönteminin 5. sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersi Vücudumuzun Bilmecesini Çözelim ünitesinde sahip oldukları kavram yanılgılarını gidermedeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kibirige, I. ve Lehong, M. J. (2016). The effect of cooperative learning on grade 12 learners' performance in projectile motions, South Africa. EURASIA Journal of Mathematics, Science ve Technology Education, 12(9), 2543-2556. DOI: https://doi.org/10.12973/eurasia.2016.1250a
Kocayörük, A. (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
Koç, Y. (2014). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu modeli sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: Ağrı il örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-342.
Koka, V. (2018). Sosyal bilgiler dersinde kullanılan bilgisayar destekli eğitsel oyunların öğrencilerin ders başarısına olan etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). nönü Üniversitesi, Malatya.
Kuşakçı-Ekim, F. (2007). İlköğretim fen öğretiminde kavramsal karikatürlerin öğrencilerin kavram yanılgılarını gidermedeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Leikin, R. ve Zaslavsky, O. (1997). Facilitating student interactions in mathematics in a cooperative learning setting, 350. Journal of Research in Mathematics Education, 28(3), 331-359.
Little, T. W. (2015). Effects of digital game-based learning on student engagement and academic achievement (Unpublished doctoral dissertation). Lamar University, USA.
Madden, N. A. ve Slavin, R. E. (1983). Effects of cooperative learning on the social acceptance of mainstreamed academically handicapped students. Journal of Special Education, 17, 171-182.
Mangır, M. (1993). Çocuğun gelişiminde oyunun önemi. Yasadıkça Eğitim, 26(16), 14-19.
Martin, M. W. (2012). Serious game design principles: The impact of game design on learning outcomes (Unpublished doctoral dissertation). Old Dominion University, USA
Martinez-Hernandez, K. (2010). Development and assessment of a chemistry-based computer video game as a learning tool (Unpublished doctoral dissertation). Purdue University, USA.
McCall, M. O. (2017). The effects of individual versus cooperative testing in a flipped classroom on the academic achievement, motivation toward science, and study time for 9th grade biology students (Unpublished doctoral dissertation). University of South Alabama, USA.
Mcmillan, J. H. ve Schumacher, S. (2006). Research in education: Evidence-based inquiry. Sixth Edition. Boston, MA: Allyn and Bacon.
Mezei, J. M. (2015). Science teachers' perceptions of the relationship between game play and inquiry learning (Unpublished doctoral dissertation). Columbia University, USA.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. (14.03.2015’te erişilmiştir.), http://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/2018123123119 37FEN%20B%C4%B0L%C4%B0MLER%C4%B0 %20%C3%96%C4%9ERET%C4%B0M%20PROG RAMI2013.pdf
Mutlu-Bayraktar, D. ve Camnalbur, M. (2018). İşbirlikli öğrenmenin akademik başarı üzerine etkisi: bir meta-analiz çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 1149-1172. doi: 10.15869/itobiad.378623
National Academy of Sciences. (2006). Rising above the gathering storm: Energizing and employing America for a brighter economic future. Washington, DC: National Academy of Sciences/ National Academy of Engineering/Institute of Medicine. (11.06.2015’te erişilmiştir.), https://www.nap.edu/catalog/11463/rising-abovethe-gathering-storm-energizing-and-employingamerica-for
Neimeyer, S. A. (2006). An examination of the effects of computer-assisted educational games on student achievement (Unpublished doctoral dissertation). University of Houston-Clear Lake, USA.
Nunes, P. S., Soares, A. A. ve Catarino, P. (2018). Efeitos da construção de um jogo educativo de matemática nas atitudes e aprendizagem alunos: estudo de caso (Effects of the construction of an educational mathematics game on students' attitudes and learning: case study). Revista Iberoamericana sobre Calidad, Eficacia y Cambio en Educación, 16(4), 5- 21.
Önen, F., Demir, S. ve Şahin, F. (2012). Fen öğretmen adaylarının oyunlara ilişkin görüşleri ve hazırladıkları oyunların değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 299-318.
Öztürk, B. (2017). Maddenin tanecikli yapısının öğretiminde iyi bir eğitim ortamı için yedi ilke ve modellerle desteklenen işbirlikli öğrenme yöntemlerinin uygulanması (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Pehlivan, H. (2014). Oyun ve öğrenme (4. Baskı). Ankara: Anı Yayınları.
Perkins, A. C. (2016). Earthquake: Game-based learning for 21st century STEM education (Yayımlanmamış doktora tezi). Texas A & M University.
Piaget, J. (1962). Play, dreams and imitation in childhood. Newyork: Norton.
Rabgay, T. (2018). The Effect of using cooperative learning method on tenth grade students’ learning achievement and attitude towards biology. International Journal of Instruction, 11(2), 265-280. https://doi.org/10.12973/iji.2018.11218a.
Reynolds-Perez, C. (2017). Experiences of middle and high school AVID students from an urban south Texas school district who played college ready-the game. (Unpublished doctoral dissertation). ProQuest Dissertations and Theses veri tabanından erişilmiştir. (UMI No.10641631).
Rouse, K. E. (2013). Gamification in science education: The relationship of educational games to motivation and achievement. (Unpublished doctoral dissertation). The University of Southern Mississippi, USA.
Saracaloğlu, A. S. ve Aldan-Karademir, Ç. (2009). Eğitsel oyun temelli fen ve teknoloji öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. VIII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Bildiri Kitabı. 21-23 Mayıs 2009. Osmangazi Üniversitesi: Eskişehir. 1098- 1107.
Say, S. ve Bağ, H. (2017). The Evaluation of the effect of a newly designed computer game on 7th grade students’ motivation towards science and aggression. EURASIA Journal of Mathematics Science and Technology Education, 13(8), 5379- 5393. doi. 10.12973/eurasia.2017.00831a
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Gazi Kitapevi.
Shapiro, M. (2016). Evaluating the efficacy of a chemistry video game (Unpublished doctoral dissertation). Towson University, USA.
Shekarey, A. (2012). Effects of cooperative learning on the development of students’ social skills. Education Strategies in Medical Sciences, 5(1), 31-37.
Siegel, C. (2005). An ethnographic inquiry of cooperative learning implementation. Journal of School Psychology, 43(3), 219-239.
Slavin, R. E. (1991). Group rewards make groupwork work. Educational Leadership, 48(5), 89-91.
Slavin, R. E. (1992). When and why does cooperative learning increase achievement? Theoretical and empirical perspectives. Hertz-Lazarowitz & Miller (Ed.) Interaction in Cooperative Groups içinde (s.145-173). NY: Cambridge University Press.
Smith, K., Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (1981). Can conflict be constructive: Controversy versus concurrence seeking in learning groups. Journal of Educational Psychology, 73, 651-663.
Stewart, P. M., Jr. (2013). Learning the rules of the game: The nature of game and classroom supports when using a concept-integrated digital physics game in the middle school science classroom (Unpublished doctoral dissertation). Columbia University, USA.
Şaşmaz-Ören, F. ve Erduran-Avcı, D. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
Şimşek, U., Şimşek, Ü. ve Doymuş, K. (2006). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması III. İşbirlikçi öğrenme yönteminin eğitim ortamındaki faydaları. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 414-430.
Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum, Türkiye.
Toprac, P. K. (2008). The effects of a problem -based learning digital game on continuing motivation to learn science (Unpublished doctoral dissertation). The University of Texas, USA.
Tortumluoğlu, Y. (2014). İşbirlikli öğrenme modelinin fen ve teknoloji dersinde öğrenci başarısına etkisi: Ardahan ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Tsai, Y. L. ve Tsai, C. C. (2018). Digital game-based second-language vocabulary learning and conditions of research designs: A meta-analysis study. Computers ve Education, 125, 345-357. doi.org/10.1016/j.compedu.2018.06.020
Tuan, H. L., Chin, C. C. ve Shieh, S. H. (2005). The development of a questionnaire to measure students’ motivation towards science learning. International Journal of Science Education, 27(6), 634-659.
Turgut, S. ve Turgut, İ. G. (2018). The effects of cooperative learning on mathematics achievement in Turkey: A meta-analysis study. International Journal of Instruction, 11(3), 663-680. Doi 10.12973/iji.2018.11345a
Uzuntiryaki, E., Çakır, H. ve Geban, Ö. (2001). Kavram haritaları ve kavramsal değişim metinlerinin öğrencilerin “Asit-Bazlar” konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesine etkisi. Yeni Bin Yılın Basında Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, (7-8 Eylül 2001), İstanbul. Bildiriler Kitabı, 281-284, 2001 Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Webb, N. M. (1980). An analysis of group interaction and mathematical errors in heterogeneous ability groups. British Journal of Educational Psychology, 50(3), 266-276.
Webb, N. M., Sydney, H. ve Farivor, A. M. (2002). Theory into practice. College of Education, 41(1) 13-20. Wyman, P. J. (2018). Academic achievement with cooperative learning using homogeneous and heterogeneous groups (Unpublished doctoral dissertation). Liberty University, USA.
Yeşilkaya, İ. (2013). 7. sınıf sosyal bilgiler dersi “Zaman İçinde Bilim” ünitesinin eğitsel oyun yöntemi ile öğretimi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 326663)
Yılar, M. B. (2015). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarılarına, demokratik tutumlarına ve sosyal becerilerine etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Yıldız, E. (2019). 5, 6, 7. sınıf fen bilimleri dersinde yaşanan öğrenme problemlerinin giderilmesinde eğitsel oyun, okuma-yazma-oyun ve okuma-yazmauygulama yöntemlerinin etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Yıldız, E., Şimşek, Ü. ve Ağdaş, H. (2017). Eğitsel oyun entegre edilmiş grup araştırması yönteminin öğrencilerin fen öğrenimi motivasyonları ve sosyal becerileri üzerine etkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 37-54.
Yıldız, E., Şimşek, Ü. ve Ağdaş, H. (2018). The effects of educational game-ıntegrated group research method on academic achievement, attitude towards school, and retention of knowledge in teaching regulatory system. Journal of Turkish Science Education, 15(3), 91-105.
Yıldız, E., Şimşek, Ü. ve Aras, H. (2016). Dolaşım sistemi konusunda eğitsel oyun yönteminin kullanılmasının öğrencilerin akademik başarı ve fen öğrenimi motivasyonu üzerine etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(36), 20-32.
Yılmaz, H. ve Çavaş, P. H. (2007). Reliability and validity study of the Students’ Motivation toward Science Learning (SMTSL) Questionnaire. Elementary Education Online, 6(3), 430-440.
Zentall, S. S., Kuester, D. A. ve Craig, B. A. (2011). Social behavior in cooperative groups: Students at risk for ADHD and their peers. Journal of Educational Research, 104(1), 28-41.
Zheng, M. (2012). Fifth graders' flow experience in a digital game-based science learning environment. International Journal of Virtual and Personal Learning Environments (IJVPLE), 5(2), 69-86.