Çocuk Oyunları ve Oyunların Bireylerin Gelişimine Katkısı (Mardin Çocuk OyunlarıÖrneği)

Nitel araştırma türlerinden olan doküman incelemesi ve yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak yürütülen, Mardin çocuk oyunlarının derlenmesi ve bireylerin gelişimine katkısının amaçlandığı çalışmada; öncelikle Mardin ilinde oynanan çocuk oyunları ile ilgili saha çalışması yapılarak oyunlar hakkında bilgi derlenmiştir. Bu şekilde kayıt altına alınan yirmi oyun hakkında bilgiler verilerek oyunların bireylerin gelişimine katkısı üzerinde durulmuştur. Çalışma sonucunda oyunların bireylerin fiziksel, zihinsel gelişimine ve dil becerilerine katkıda bulunduğu tespit edilmiştir. Çalışmanın çıkış noktası olan oyunların; çocukları birçok açıdan etkisi altına aldığı, çocukların bütünsel gelişimine katkıda bulunduğu gerçeğini de daha gözler önüne sermektedir. Çalışma eklerinde görüşlerinden yararlanılan ve oyunlar hakkında bilgi veren kaynak kişilere ait bilgiye yer verilmiştir.

Kids Games and Contribution of Games to the Development of Individuals (Example of Mardin Children's Games)

This study was carried out using document analysis and semi-structured interview technique, whichwere among qualitative research types. The aim is to compile Mardin children’s games and forcontribution to individual development. Information given about the twenty games recorded in this way,emphasizes the contribution of games the development of individuals. As result of study, it wasdetermined that games contributes the physical and mental development and language skills ofindividuals. The games that are the starting point the study; It also reveals the fact that it influenceschildren in many ways and contributes to the holistic development of children. The study, informationabout the source persons’ whose opinions were benefited and provided information about the gameswere included.

PDF

___

Anılan, H., Girmen, P., Öztürk A. & Koçkar M. T. (2003, Ekim). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı, Aydın.
And, M. (2016). Oyun ve bügü /Türk kültüründe oyun kavramı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
Baykoç Dönmez, N. (1992). Oyun kitabı. İstanbul: Esin Yayınevi,
Bateson, P & P Martin, P. (2014). Oyun, oyunbazlık, yaratıcılık ve inovasyon, (Çev. Songül Kırgezen), Ayrıntı Yayınları,
Büyüköztürk Ş., Çakmak E. K., Akgün Özcan E., Karadeniz Ş., ve Demirel F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi
Cirhinlioğlu, F. G. (2001). Çocuk ruh sağlığı ve gelişimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Çakırer Özservet, Y. (2015). Geleneksel çocuk oyunları için sokak temelli geleneksel oyun alanlarının yeniden keşfi. I. Uluslararası Türk Dünyası Çocuk Oyun ve Oyuncakları Kurultayı. 14-15 Mayıs, 2015. Eskişehir.
Çok, F., Artar, M., Şener, T., & Bağlı M. T. (2004). Kentlerdeki açık alanlarda çocuk oyunları: Ankara Örneği. İçinde B. Onur & N. Güney (Ed.), Türkiye’de çocuk oyunları: Araştırmalar (s. 16-28) Ankara: Kök Yayıncılık
Çolak, M. (2015). Adana geleneksel çocuk oyunları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi.
Dursun, Y. (2014). Oyun ontolojisi, Doğu Batı Yayınları
D. W. Winnicott, (2019). Oyun ve gerçeklik, (Çev. Tuncay Birkan), Metis Yayınları,
Erdem, N. A. (2019). Artvin’de çocuk oyunları (Derleme, inceleme, tasnif). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Artvin: Çoruh Üniversitesi.
Erden, Ş. ve Alisinanoğlu, F. (2002). Anaokullarına devam eden çocukların ebeveynlerinin çocuk oyun ve oyuncakları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (22), 42-49
Erdoğan, E. (2020). Saklambosi, İstanbul: İz Yayıncılık
Esen, M. A. (2008). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri ve unutulmaya yüz tutmuş Ahıska oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2), 357-367
Fink, E. (2015). Bir dünya sembolü olarak oyun, İstanbul: Dost Kitabevi,
Gültat, B. Sündük, B., & Ayyıldız S. (2015). Çocuk gelişiminde oyunun önemi, https://www.academia.Edu/35922977/%C3%87ocuk_G eli%C5%9Fiminde_oyunun_%C3%96nemi
Huizinga, J. (1995). Homo Ludens: Oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme, (Çev. Mehmet Ali Kılıçbay), Ayrıntı Yayınları.
İbiş S. & Aktuğ Z. B. (2018). Effects of sports on the attention level and academic success in children. Educational Research and Reviews,13(3), 106-110.
Kara, U, Y. (2014). Kimlik Oyunu: Video Oyunları, Yeni Medya ve Kimlik, İstanbul: İletişim Yayınları,
Karğın, D. (2018). Şanlıurfa ili ve çevresi çocuk oyunları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ardahan: Ardahan Üniversitesi
Mutlu, E. C. (1999). Uluslararası işletmecilik. İstanbul: Beta Basım Yayım Onur, B. (2010). Oyuncaklı dünya: Oyuncağın toplumsal tarihi, İmge Kitabevi,
Onur, B., & Güney, N. (2004). Türkiye'de çocuk oyunları: araştırmalar. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları no: 12
Postman, N. (1995). Çocukluğun yok oluşu, (Çev. Kemal İnal), İmge Kitabevi Yayınları
Selçuk, K. (2019). Oyunun Çocuk Gelişimi Üzerindeki Önemi ve Açık Parkların Tasarım Kriterleri Bakımından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi
Sülün, M. (2019). Çocuğun gelişmesinde oyun alanlarının rolü ve mekânsal gereklilikler: Ankara örneğinde özel ve kamusal çocuk oyun alanları üzerinden bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul:b Yıldız Teknik Üniversitesi
Sümbüllü, Y. Z., & Altınışık M. E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. ETÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 / 2, 73-85.
Sahin, S. (2016). Afganistan Türkmenlerinin kültüründe çocuk oyunları, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Güz 2016, (40): 261-271
Toran, M., & Dilek, A. (2017). Çocuklar ve kitaplar: Piaget’nin oyun kuramına göre bir değerlendirme. Yaşadıkça Eğitim, Cilt 31, Sayı 1, s. 41-54.
Yalçın Irmak, A. & Erdoğan, S. (2016). Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Türk Psikiyatri Dergisi 27(2), 128-37.
Yeşil, S. (2013). Kültür ve kültürel farklılıklar: liderlik açısından teorik bir değerlendirme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (44), 52-81.