Anadolu Üniversitesi Öğrencilerinin Kent Konseyi Algısı

5393 sayılı “Belediye Kanunu” ile kurulan kent konseyleri yönetmeliğinin altıncı maddesi kentkonseylerinin görevlerini tanımlamaktadır. Bu görevlerden bir tanesinin de “çocukların, gençlerin,kadınların ve engellilerin toplumsal yaşamdaki etkinliklerini arttırmak ve yerel karar almamekanizmalarında aktif rol almalarını sağlamak” olduğu belirtilmiştir. Ancak gençlerin kentkonseyi gibi yerel katılım mekanizmaları aracılığıyla karar alma süreçlerine katılımları oldukçadüşüktür. Bunun nedenlerinden biri de gençlerin yerel karar alma süreçlerine nasıl katılacaklarıhakkında bilgi sahibi olmamalarıdır. Çalışmada Anadolu Üniversitesi öğrencilerinin genel olarakkent konseyleri ve özelde ise Eskişehir’de yer alan kent konseylerine yönelik bilgi, algı vetutumlarının tespit edilmesi amacıyla gerçekleştirilmiş olan saha çalışması sonuçlarına yerverilmiştir. 1005 kişiyle anket tekniği uygulanarak elde edilen sonuçlar gençlerin kentkonseylerine yönelik algılarının belirlenmesi açısından büyük önem arz etmektedir.

The Perception Of Students Of The Anadolu University About the “City Councils

The sixth article of the Law No. 5393 describes the duties of city councils. One of these duties was stated as "to increase the activities of children, young people, women and the disabled in social life and make them to take an active role in local decision-making mechanisms". However, young people's participation in the decision-making process through local participation mechanisms is very low. One of the reason for this is that young people do not have information about how to participate in local decision-making processes. This study covers the results of the field work carried out in order to determine the knowledge, perception and attitudes of Anadolu University students towards city councils. Within the scope of the research a survey was conducted with 1005 people. The survey results are important for determining the perceptions of young people towards city councils. By the way, city councils in this framework will be able to self-criticize whether they fulfill their duties.

PDF

___

Agenda 21 (1992). (Erişim: 12.02.2018), https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/ Agenda21.pdf
Bulut, Tahsin (2013). Şeffaf Katılıımcı ve Etkin Kent Yönetimleri için Kent Konseyleri. Bursa: Ekin. Çelik, A. (2013). “Kent Yönetimi Bağlamında Kent Konseyinin İşlevleri Üzerine Bir Değerlendirme”. C.Ü. iktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(2), s. 215-229.
Demir, O. ve Cengiz, E. (2015). “Kent Konseylerinin Bilinirliği ve Etkinliği: Gümüşhane Üniversite Öğrencileri ve Çalışanları Örneği”. II. Ulusal Kent Konseyleri Sempozyumu 10-11 Nisan 2015 Bildiri Kitabı, Keskin, E. B. ve Tosun, K. E. (Ed.). s.180-192.
Emrealp, S. (Haz.) (2005). Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler Elkitabı.İstanbul: IULAEMME (UCLG-MEWA) Yayını.
Eroğul, C. (1999). Devlet Yönetimine Katılma Hakkı. Ankara: İmge.
Eryılmaz, B. (2016). Kamu Yönetimi. Kocaeli: Umuttepe.
Eskişehir Sağlıklı Kent Profili (2018). (Erişim 14.01.2018), http://www.skb.gov.tr/wp-content/uploads/2017/01/TepebasiSehir-Saglik-Profili.pdf
Eskişehir Kent Konseyi (2018). Organizasyon Şeması. (Erişim:09.04.18), http://www.eskisehirkentkonseyi.org.tr/org_sema.php
Habitat Gündemi ve İstanbul Deklarasyonu (1999). (Erişim: 21.01.18),
http://webdosya.csb.gov.tr/db/habitat/editordosya/file/dokum anlar/Istanbul%20Deklerasyonu.pdf
Karasu, M. A.,Çelik, M. L. &Altıparmak, C. (2018). 100 Soruda Kent Konseyi. Ankara: Seçkin.
Kent Konseyi Yönetmeliği (2006). (Erişim: 02.04.18), http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/10/20061008- 5.htm
Kent Konseyi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik(2009). (Erişim: 11.04.18),
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2009/06/20090606- 9.htm
Odunpazarı Kent Konseyi (2018). Organizasyon Şeması. (Erişim: 09.04.18), http://www.odunpazarikentkonseyi.com/organizasyon-semasi
Özer, Y. E. (2011). “Gençlerin Toplumsal Yaşama Katışlımı ve Yerel Yönetimlerin Rolü”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26 (1), s. 43-65.
Soygüzel, H. (2012) (Yay. Haz.). III. Türkiye Kent Konseyleri Buluşması - Ulusal Raporu. Türkiye Kent Konseyleri Birliği.
Sumbas, A. ve Ömürgönülşen U. (2018). “Etkin Bir Yerel Paydaş Olma Yolunda Kadın Meclislerinin Karşılaştığı Sorunlar Üzerine Bir Değerlendirme: Ankara Kadın Meclisleri Örneği”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve dari Bilimler Dergisi, 32 (1), s. 65-82.
Şahin, A., Söylemez, A. & Taşpınar, Y. (2015). “Kent Konseylerinin Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme (Küçükçekmece ve Yenimahalle Kent Konseyleri ). İçinde: Keskin, E. B. ve Tosun Karakurt, E. (Ed.), II Ulusal Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, (s.193-206).Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-2.
Tekeli, İ. (2015). “2016 Habitat III Zirvesi'ne Türkiye'nin Hazırlığı Heyecan Vermiyor”. (Erişim: 21.02.18),
http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik &DergiSayi=397&RecID=3657
Tosun Karabulut, E. Keskin, E. B. ve Selimoğlu, E. (2016). “Yerel Düzeyde Katılımcı Mekanizmalar Olarak Kent Konseylerinin Bilinirlik ve Etkinlik Düzeylerinin Analizi: Bursa Örneği”. Sosyoekonomi, 24 (28), s.85-107.
Türkiye Sağlıklı Kentler Birliği İnternet Sayfası (2018). (Erişim: 14.02.18), http://www.skb.gov.tr/
Uslu Aydemir İ. Ve Yılmaz H. H. (2018). “Yerel Yönetimlerde Katılımcılık: Kent Konseylerinin Rolü ve Bir Yapılandırma Önerisi”. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 27 (1), s. 113-145.
Zeren, H. E. (2017). Kent Konseyleri, Dünyadaki Görünümü ve Türkiye Analizi. Bursa: Ekin. 5393 Sayılı Kanun, madde 76, (2005). (Erişim: 25.02.18),
http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393- 20150404.pdf