Giriş: Acil servislerde karşılaşılan en sık başvuru nedenlerinden biri ve en önemli akciğer ilişkili semptom dispnedir.Amaç: Bu çalışmada, dispneli hastaların tanısında kullanışlı olabilecek bir USG bulgusu olan akciğer kayma haraketinin değerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç – Yöntem: Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı’na 2009 yılı içerisinde, akut dispne şikayeti ile başvuran, 30 gögüs travmalı, 30 travma dışı akut dispneli ve 20 dispne şikayeti olmayan hasta dahil edildi. İlk olarak supin posizyonda akciğer grafisi çekildi. Bulgular acil servis doktorları tarafından kaydedildi. Ardından torax CT çekildi ve hastanın bulgularından habersiz bir radyolog tarafından yorumlandı. Tüm hastalara torasik USG tetkiki yapıldı. Değerlendirme sürecinde, acil servis hekimlerince, hasta başı USG tetkiki ile “Kayan Akciğer İşaretinin” (SLS) varlığı arandı. CT, altın standart olarak alındı. USG bulguları ve P/A bulguları ile karşılaştırıldı. Verilerin istatistiklerinde SPSS 13.0 programı ve X2 ( ki kare) testi kullanıldı  (P<0,05 anlamlılık düzeyi olarak kabul edildi). Bulgular: CT sonuçlarında 14 hastada pnomotoraks vardı. USG ile bu hastaların tamamı  yakalanırken Ac grafisi ile sadece 4 hasta tespit edildi. Toraks USG’de ki SLS bulgusunun tanıda ki sensivitesi %84, spesifitesi %97, pozitif pretiktif değeri %97, negatif pretiktif değeri %83 olarak hesaplandı. Akciger grafisinin tanıdaki sensivitesi %64, spesifitesi %100, pozitif pretiktif değeri %100, negatif pretiktif değeri %69 olarak tespit edildi. Sonuç: Akciğer USG’si, kritik hastaların solunumsal patolojilerinin incelemelerinde geleneksel olarak kullanılan akciğer grafisinden daha iyi ve toraks CT’si kadar tanıda yardımcı olmuştur. Bu hastalara USG yaklaşımı, hızlı tanı koymayı kolaylaştırmıştır.