HUSSERL’İN FENOMENOLOJİSİNDEN HAREKETLE HEIDEGGER’DE VARLIĞIN FENOMENOLOJİSİ

Husserl fenomenlerin ardında bir numen olmadığını ve böylece fenomenlerin özlerini ifşa ettiğini düşündüğünden fenomenolojiyi bu özlere ulaşmanın bir bilimi olarak kurmak istemiştir. Ancak Heidegger, Husserl’in fenomenolojisinde Varlığın ayraca alınmasını sorunlu görerek, asıl soruşturulması gerekenin (ayırt edici anlamda fenomen olan) Varlık olduğunu belirtmiştir. Heidegger, Varlığın kendini göstermesi ölçüsünde diğer fenomenlerin görülenebilir olduğunu ileri sürerek Varlığı birçok açıdan ele almıştır. Bu çalışmada Varlığın fenomenoloji aracılığıyla soruşturulması, özellikle Varlık ve Zaman’ın izlediği yola dikkat edilerek gerçekleştirilmiştir. Heidegger, fenomenolojiyi ilkin fenomen ve logos kavramlarının anlamlarına bakarak ele almıştır. Fenomen kendini göstermeyi, logos ise aklı, sözü ve ilişkiyi işaret eder. Heidegger bu kavramlardan yola çıkarak fenomenoloji ile Varlık, akıl, hermeneutik, dil ve Dasein arasındaki ilişkilere odaklanır. Fenomenoloji, varolanların varlıklarını soru konusu ettiğine göre o aynı zamanda ontolojidir de. Ama tüm soruşturma nihayetinde (en azından Heidegger’in ilk dönem eserlerinde) Dasein’da düğümlenir ve bu nedenle Dasein’ın kendi varlığı içerisinde şeffaf kılınması gerektiği belirtilir. Kısacası burada Heidegger’in Varlığı soruştururken fenomenolojiden nasıl yararlandığı, Husserl’in fenomenoloji kavrayışı da göz önüne alınarak ele alınmış, böylece fenomenolojiye Heidegger cephesinden bakılmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Heidegger, Varlık, Fenomen, Ontoloji, Dasein, Fenomenoloji

HEIDEGGER: PHENOMENOLOGY OF BEING

Since Husserl thinks that there is no numen behind the phenomena and thus, they (phenomena) reveal their essences, he has wanted to establish phenomenology as a science of reaching these essences. However, Heidegger, considering the taking of being into bracket in Husserl’s phenomenology problematic, has stated that what really needs to be investigated is the Being (which is a distinctive phenomenon). Heidegger has discussed Being in many ways, arguing that other phenomena are visible to the extent that Being manifests itself. In this study, the investigation of the Being through phenomenology has been carried out by paying attention to the path followed by Being and Time. Heidegger firstly has discussed phenomenology by looking at the meanings of the concepts of phenomenon and logos. Phenomenon signifies self-expression, and logos signifies mind, word and relationship. Based on these concepts, Heidegger focuses on the relationships between phenomenology and Being, mind, hermeneutics, language and Dasein. Since phenomenology questions the existence of beings, it is also ontology. But since the whole investigation ultimately is tied in Dasein (at least in the early works of Heidegger), it is stated that Dasein must be made transparent in its own being. In short, here, by considering Husserl’s understanding of phenomenology, it is discussed how Heidegger has made use of phenomenology while investigating Being. Thus, it has tried to look at phenomenology from Heidegger's perspective.

Keywords:

Heidegger, Being, Phenomenon, Ontology, Dasein, Phenomenology,

PDF

___

Adorno, T.W. (2010). Husserl ve İdealizm Problemi. (E. T. Somyürek, K. Gülenç ve A. İ. Duru, Çev.) Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, sayı 6, s. 104-117.
Descartes, R. (1994). Metot Üzerine Konuşma. (K. S. Sel, Çev.) İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Follesdal D. (2010). Husserl’de Noema ve Anlam, (E. Barca, Çev.) Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, sayı 6, s. 118-127.
Heidegger, M. (2002). Metafizik Nedir?. (Y. Örnek, Çev.) Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Heidegger, M. (2005). Letter On “Humanism”. (F. A. Capuzzi, Çev.) Pathmarks (Düzenleyen: W. McNeill) New York: Cambridge University Press.
Heidegger, M. (2008). Varlık ve Zaman. (K. H. Ökten, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.
Heidegger, M. (2010). Being and Time. (J. Stambaugh, Çev.) New York: State University of New York Press.
Husserl, E. (1982). Cartesian Meditations: An Introduction to Phenomenolgy. (D. Cairns, Çev.) The Hague&Boston& Lancester: Martinus Nijhoff Publishers.
Husserl, E. (1983). Ideas I: General Introduction to A Pure Phenomenology. (F. Kersten, Çev.) The Hague&Boston& London: Martinus Nijhoff Publishers.
Husserl, E. (1994). Avrupa İnsanlığının Krizi. (A. Sabuncuoğlu & Ö. Sözer, Çev.) İstanbul: Afa Yayınları.
Husserl, E. (1997). Kesin Bilim Olarak Felsefe. (A. Kaygı, Çev.) Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Husserl, E. (2000). Ideas II: Studies in The Phenomenology of Constitution. (R. Rojcewicz & A. Schuwer, Çev.) Dordrecht&Boston&London: Martinus Nijhoff Publishers.
Husserl, E. (2010). Fenomenoloji. (Çev. A. Gelmez) Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, 6: 29-47.
Hühnerfeld, Paul. (2002). Heidegger: Bir Filozof, Bir Alman. (D. Özlem, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.
Kant, Immanuel. (2002). Prolegomena. (İ. Kuçuradi ve Y. Örnek, Çev.) Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Pöggeler, O. ve Alleman, B. (2001). Heidegger Üzerine İki Yazı. (D. Özlem, Çev.) İstanbul Paradigma Yayınları.
Russell, M. (2010). Fenomenoloji ve Transendental Felsefe. (K. Gödelek, Çev.) Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, sayı 6, s. 128-144.
Sözer, Ö. (1976). Edmund Husserl’in Fenomenolojisi ve Nesnelerin Varlığı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Sözer, Ö. (1994). Avrupa İnsanlığının Krizi’ne Giriş. İstanbul: Afa Yayınları.
Spiegelberg, H. (2021). Fenomenolojik Hareket. (S. Bayazit, Çev.) İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
Towarnicki, F. De. (2008). Martin Heidegger: Anılar ve Günlükler. (Z. Durukal, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Uygur, N. (2007). Edmund Husserl’de Başkasının Ben’i Sorunu. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Verneaux, R. (1994). Egzistansiyalizm Üzerine Dersler. (M. Korlaelçi, Çev.) Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
Zahavi, D. (2010). İçsel Zaman Bilinci ve Ön-Reflektif Öz-Farkındalık, (E. Günok, Çev.) Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, sayı 6, s. 183-216.