Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi’nde Öğrenenlerin Ölçme ve Değerlendirme Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi

Öz Bu çalışmada, dünyada açık ve uzaktan eğitim hizmeti sunan mega üniversitelerden biri olan Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi’nde ölçme ve değerlendirme uygulamalarının nasıl geliştirilebileceği araştırılmıştır. Bu kapsamda öğrenenlerin biçimlendirici ve düzey belirleyici değerlendirme etkinliklerine ilişkin görüşleri incelenerek Sistem’de başka hangi ölçme araç ve tekniklerinin kullanılabileceği belirlenmeye çalışılmıştır. Karma yöntem araştırma desenlerinden keşfedici yöntemin (NİTEL → nicel) benimsendiği çalışmada; nitel veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla, nicel veriler ise çevrimiçi uygulanan “Ölçme Araçları Değerlendirme ve Tercih Anketi”yle toplanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşmelere 12 öğrenen, ankete ise 13.739 öğrenen katılmıştır. Nitel verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılırken nicel verilerin çözümlenmesinde yüzde-frekans tabloları, çoklu uyum analizi, Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis testlerinden yararlanılmıştır. Çalışma sonunda; öğrenenleri değerlendirmede kullanılan ölçme araçlarının çeşitlendirilmesi, çevrimiçi sınav olanaklarının artırılması, öğrenenlere öğrenme ve değerlendirme süreciyle ilgili daha fazla geribildirim verilmesi ve öğrenenlere öğrenim gördükleri alanlarda daha fazla uygulama yapma fırsatı tanınması gerektiği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Açık ve Uzaktan Eğitim, Ölçme ve Değerlendirme, Uzaktan Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme

PDF

___

Aisha, R. (2007). Evaluation of continuous assessment and final examination in teacher training programmes of AIOU (Unpublished master thesis). Allama Iqbal Open University, İslamabad.
AL-Smadi, M.; Guetl, C.; Holzinger, A. ve Wesiak, G. (2012, June). Assessment for/as learning: Integrated automatic assessment in complex learning for self-directed learning. Sixth International Conference on Complex, Intelligent, and Software Intensive Systems (CISIS 2012). Palermo, Italy. Erişim adresi: https://doi.org/10.1109/CISIS.2012.210
Astin A.W.; Banta, T.W.; Cross, K.P.; El-Khawas, E.; Ewell, P.T.; Hutchings, P.; Marchese, T.J.; McClenney, K.M.; Mentkowski, M.; Miller, M.A.; Moran, E.T. ve Wright, B.D. (1996). 9 Principles of Good Practice for Assessing Student Learning. Erişim adresi: https://www.dartmouth.edu/oir/assessmenteval/tools/9principles.html
Cabı, E. (2016). Uzaktan eğitimde e-değerlendirme üzerine öğrenci algıları. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 94-101. doi: 10.5961/jhes.2016.146
Chander, N.J. (1991). Management of distance education. New Delhi: Sterling Publishers Private Limited.
Daniel J.S. (1998). Mega-universities and knowledge media: Technology strategies for higher education. London: Kogan Page.
Falchikov, N. (2004). Involving students in assessment. Psychology Learning and Teaching, 3(2), 102-106. Erişim adresi: https://doi.org/10.2304/plat.2003.3.2.102
Gagné, P.; Deschênes, A.J.; Bourdages L.; Bilodeau, H. ve Dallaire, S. (2002). Les activités d’apprentissage et d’encadrement dans des cours universitaires à distance: Le point de vue des apprenants. Journal of Distance Education, 17(1), 25-56. Erişim adresi: http://www.ijede.ca/index.php/jde/article/view/168/354
Gibbs, G. (2010). Does assessment in open learning support students? Open Learning: The Journal of Open, Distance and e-Learning, 25(2), 163-166 Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/02680511003787495
Grover, K.T. (2009). Student assessment: An exploratory mixed methods study of teachers’ perceptions and resulting practices (Yayınlanmamış doktora tezi). Lindenwood University, St Charles.
Hakan, A.; Özgür, A.Z.; Toprak, E.; Aydın, S. ve Fırat, M. (2013). Açıköğretim öğrencilerinin özellikleri ile öğrenme ve iletişim ortamlarına ilişkin eğilimleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Huba, M. E. ve Freed, J.E. (2000). Learner-centered assessment on college campuses: Shifting the focus from teaching to learning. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
Johnson, R.B. ve Christensen, L.B. (2008). Educational research, quantitative, qualitative and mixed research. 3rd Edition, Sage Publications, Inc., Los Angeles.
Karadağ, N. ve Özgür, A. Z. (2020). Assessment and evaluation in mega universities. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 19(4), 35-49. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v19i4/1943.pdf
Karadağ, N. (2014). Açık ve Uzaktan Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme: Mega Üniversitelerdeki Uygulamalar (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Lindler, P. (1998). Assessment tools for distance learning: A review of the literature. Washington State Board for Comunity and Technical Colleges, Olympia.
Lockwood, F. (1992). Activities in self-instructional texts.London: Kogan Page.
Majdoddin, K. (2010). Peer assessment: An alternative to traditional testing. The Modern Journal of Applied Linguistics, 2(2), 396-405. Erişim adresi: http://mjal.international/archived.html
McIsaac, M.S. ve Gunawardena, C.N. (1996). Distance education. D. Jonassen (Ed.). in Handbook of research for educational communications and technology.(p.355-403) New York.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook (2. baskı). Thousand Oaks, California: Sage.
Morgan, C. ve Meg O’R. (1999). Assessing open and distance learners. London: Kogan Page.
Nicol, D.J. ve Macfarlene-Dick, D. (2006). Formative assessment and self-regulated learning: A model and seven principles of good feedback practice. Studies in Higher Education, 31(2), 199-218. Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/03075070600572090
Özgür, A.Z. ve Ersin, N. (2016). Türkiye’de televizyonla eğitim: Duvarsız üniversiteden TRT Okul’a. Konya: Literatürk academia.
Plano Clark, V.L. ve Cresswell, J.W. (2010). Understanding research: A consumer’s Guide. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Popham, W. J. (2001). The truth about testing: An educator’s call to action. Association for Supervision and Curriculum Development, Alexandria, VA.
Puspitasari, K.A. (2010). Student assessment. T. Belawati ve J. Baggaley (Ed.). in Policy and Practice in Asian Distance Education. (p.60-65). New Delhi: Sage Publications Inc.
Simonson, M.; Smaldino, S.; Albright, M. ve Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: Foundations of distance education (3. Baskı). New Jersey: Prentice Hall.
Sönmez Ektem, I., Erben Keçici, S., Pilten, G. (2016). Sınıf Öğretmenlerinin Süreç Odaklı Ölçme ve Değerlendirme Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(3), 661-680. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1487508
Struyven, K.; Dochy, F. ve Janssens, S. (2005). Student’s perceptions about evaluation and assessment in higher educations: A review. Assessment &Evaluation in Higher Education, 30(4), 331-347. Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/02602930500099102
Thorpe, M. (1988). Evaluating open and distance learning. Great Britain: Biddles Ltd.
Thorpe, M. (1998). Assessment and third generation distance education. Distance Education, 19(2), 265-286. Erişim adresi: Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/0158791980190206
Tom, J. (2002). Options and considerations for distance education learner assessment and self-assessment. Turkish Online Journal of Distance Education, 3(3). Erişim adresi: http://tojde.anadolu.edu.tr/tojde7/articles/Jonestxt.htm
Vu, T.T. ve Dall’Alba, G. (2007). Student’s experience of peer assessment in a Professional course. Assessment &Evaluation in Higher Eduacation, 32(5), 541-556. Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/02602930601116896
Wen, M.L. ve Tsai, C. (2006). University students’perceptions of and attitudes toward (online) peer assessment. Higher Education, 51, 27-44. doi: 10.1007/s10734-004-6375-8
White, E. (2009). Student perspectives of peer assessment for learning in a public speaking course. Asian EFL Journal, 33. Erişim adresi: http://www.asian-efl-journal.com/pta_January_09.pdf