Karadeniz Bölgesinde yetiştirilen bazı kaba yemlerin in situ rumen parçalanabilirlik karakteristiklerinin belirlenmesi

Bu çalışma Karadeniz Bölgesinde yetiştirilen ve ruminantların beslenmesinde yaygın olarak kullanılan bazı kaba yemlerin (yonca kuru otu; YKO, fiğ kuru otu; FKÖ ve korunga kuru otu; KKO) in situ rumen kuru madde (KM), organik maddeler (OM), ham protein (HP) parçalanabilirliği ile bunlara ait parçalanma karakteristiklerinin (a, b, a+b ve c) belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. YKO, FKÖ ve KKO'na ait 72 saatlik inkübasyon sonucu elde edilen KMP, OMP, HPP değerleri sırasıyla; %70.95, 69.01, 88.99; %68.63, 68.41, 87.89 ve %60.68, 58.70, 84.55 olarak bulunmuştur. Elde edilen verilere göre etkin kuru madde parçalanabilirliği (EKMP), etkin organik madde parçalanabilirliği (EOMP) ve etkin protein parçalanabilirliği (EPP) bakımından, k = 0.04 akış hızı için, YKO, FKÖ ve KKO arasında ise YKO=FKO>KKO (PO.01) şeklinde bir sıralama elde edilmiştir. Farklı orijinli yemler arasındaki farklılık önemli bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

korunga kuru otu, yonca, yonca kuru otu, organik madde, protein içeriği, kuru madde, ham protein, Vicia, Türkiye, Karadeniz Bölgesi, fiğ, kaba yem, protein yıkılımı, yemler, kuru ot

Comparison of protein values of some forages growed in Black Sea Region by nylon bag technique

This study was conducted to determine the in situ degradabilities of dry matter (DM), organic matters (OM) and crude protein (CP), and rumen degradation characteristics (a, b, a+b and c) and effective degradabilities of some dry roughages ( lucerne hay, (LH); vetch hay (VH) and sainfoin hay (SH)) which These feedstuff's are raised in Black Sea Region. Dry Matter Degradabilities (DMD), Organic Matter Degradabilities (OMD) and Crude Protein Degradabilities (CPD) at 72 hour of LH, VH and SH were found as 70.95, 69.01, 88.99%; 68.63, 68.41, 87.89% and 60.68, 58.70, 84.55% respectively. According to the results, effective dry matter degradability (EDMD), effective organic matter degradability (EOMD) and effective protein degradability (EPD) was in the order of values for k = 0.04 were in the order of LH=VH>SH (P<0.01) for hay samples. There were differences in terms of feedstuffs between regions.

Keywords:

sainfoin hay, lucerne, lucerne hay, organic matter, protein content, dry matter, crude protein, Vicia, Turkey, Black Sea Region, vetch, roughage, protein degradation, feeds, hay,

PDF

___

Abdelgadir, I.E.O., Cochran, R.C., Titgemeyer, E.C., Vanzant, E.S., 1996. İn vitro estimation of ruminal protein degradability of forages. Kansas State university, Cattlemen's Day (http://www.oznet.ksu.edu/dp_ansi/CatlDay/mil2. htm)

Akyıldiz, A.R., 1984. Yemler Bilgisi laboratuvar Kılavuzu. Ankara Üniv. Zir . Fak. Yayınları:893, Uygulama klavuzu:213, Ankara.

Akyıldız, A.R., 1986.Yemler bilgisi ve teknolojisi (2. basım).Ankara Üniv. Zir. Fak. Yayınları:974, Ders Kitabı:286, Ankara.

Aufrere, J,5 Boulberhane, D., Graviou, D., Andrieu, J.P., Demarquilly, C, 1994. Characterisation of in situ degradation of lucerne proteins according to forage type (green forage, hay and silage) using gel electrophoresis.

Bhargava, P.K., Orskov, E.R., 1987. Manual for the use of nylon bag technique in the evaluation of feedstuffs. The Rowett Research Institute, Aberdeen AB21 9SB, Scotland.

Çetinkaya, N., 1992. Yem maddelerinin değerlendirilmesinde naylon torba metodunun kullanılması. Yem Magazin Dergisi. 4(l4):24-26.

Düzgüneş, O.,Kesici, T., Gürbüz, F., 1993, İstatistik Metodları (II. Baskı). Ankara Üniv. Zir, Fak. Yayınlan.No: 1291, Ders Kitabı No:369. Ankara.

De Faria, V.P., Huber, J.T., 1984. Influence of dietary protein and energy on disapparence of dry matter from different forage types dacron bags suspended in the rumen. Journal of Animal Science. 59:246-252.

McDonald, L., 1981. A revised model for the estimation of protein degradability in the rumen. J. Agric, Sci. Camb. 96:251-252.

NRC,1985. Sub committee on nitrogen in ruminants. Committee on animal nutrition, Board On Agriculture. National Research Council, National Akademy Press. Washington.D.C.

Ocak, N., 1997. Ruminant beslemede kullanılan bazı yem hammaddelerinin ve kesif yem karmalarının korunmuş protein ve enerji değerlerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma. OMÜ.Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi.

Orskov, E.R., McDonald, L.,1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. Agric. Sci. Camb. 92:499-503.

Orskov, E.R., Hovell, F.D., Mould, F., 1980. The use of nylon bag technique for the evaluation of feedstuffs. Trop, Anim. Prod. 5:195-213.

Orskov, E.R., 1985. Evaluation crop residues and agroindustrial by products using the nylon bag method. In: Batter utilization of crop residues and by products in animal feeding:Research Guidelines. 1. State of Knowledge (Ed: T.R. Preston, V.L. Koskila, J. Goodwin and S.Reed) FAO Anim. Prod, And Health Paper 50:163-184.

Özen, N,, Haşimoğlu, S., Çakır, A., Aksoy, A., 1981. Yemler. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Yayınları. Erzurum.

Sarıçiçek, B.Z., Garipoğlu, A.V., Uzun, F., 1998. Farklı zamanlarda hasat edilen bazı fiğ türlerinin yem değerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma. OMU Ziraat Fakültesi Dergisi,13(2):39-49.

Skinner, D.Z., Abdelgadir, I.E.O,, Fish, T.K., Cochran, R.C., 1995. Influence of growth condition on alfalfa protein degradability. CAIC 1995 abstracts, (http ://www.sdstate. edu/wls/http/caic/ski nr.html)

Stock, R., Mader, T., Klorfenstein, T., 1984. New protein values for ingredients used in growing cattle rations, internet ortamından çekilmiş bilgi. (http://www.ianr.unl.edu/pubs/Beef/g694.htm).

Susmel, p., Ştefanon, B., Mills, C.R., Spanghero, M., 1983. Rumen degradability of organic matter, nitrogen and fibre fraction in forages. British Society of Animal prod. 53:412-421.

Susmel, P., Stefanon, B., Mills, C.R., Spenghero, M.,1990. Rumen degradability of organic matter, nitrogen and fibre fractions forages. Anim. Prod. 51:515-526.

Terramoccia, S., Bartocci, S., Amici, A,, Martillotti, F., 2000. Protein and protein-free dry matter rumen degradability in buffalo, cattle and sheep fed diets with different forage to concentrate ratios. Livestock production Science 65:185-195.

Trabalza, M, Dehority, B.A., Loerch, S.C., 1992. İn vitro and in vivo studies of factors affecting digestion of feeds in synthetic fiber bags. Journal Animal Science. 70:296-307.

Von Keyserlingk, M.A.G., Swift, M.L., Puchala, R., Shelford, A., 1996. Degradability characteristics of dry matter and crude protein of forages in ruminants. Animal Feed Science Technology 57:291-311.

Vanzant, E.S., Cochran, C, Titgemeyer, E.C., 1998. Standardization of in situ techniques for ruminant feedstuff evaluation. Journal Animal Science. 76:2717-2729.

Yılmaz, A., 1997. Yonca kuru otunun naylon torba tekniği ile parçalanabiiiriik karakteristiklerinin incelenmesi üzerinde bir araştırma. Yem Magazin Dergisi. 7:23-29.