Remzi İLAY, Yasemin KAVDIR

Gökçeada topraklarının erozyon duyarlılığı

Gökçeada, organik tarım uygulamaları açısından ülkemizdeki en uygun bölgelerden biri olup "organik tarım adası" olarak ünlenmiştir. Gökçeada’da doğal kaynakların kalitesinin korunmasına yönelik tespitlerin yapılarak gerekli önlemlerin alınması gerekmektedir. Ekosistemin sürdürülebilirliği için toprak, en temel doğal kaynaklardan biridir. Toprak kalitesinin sürdürülebilir olması için öncelikle toprağın korunarak mevcut durumunun belirlenmesi ve varsa risklerin de belirlenerek gerekli önlemlerin alınması gerekmektedir. Bu çalışmada Gökçeada topraklarının erozyona duyarlılığının (erodibilitesinin) RUSLE modelinde belirtildiği şekilde tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla arazi kullanımı ayırmaksızın 248 farklı noktadan yüzey toprak örneği alınmış ve gerekli analizler yapılmıştır. Gökçeada toprakları genel olarak değerlendirildiğinde RUSLE-K değerlerinin 0 ila 0.65 arasında değiştiği, ortalamanın ise 0.25 olduğu ve Gökçeada topraklarının yaklaşık % 52'sinde orta, yüksek ve çok yüksek düzeyde erozyon riski bulunduğu belirlenmiştir.

Soil erodibilty of Gökçeada

Gökçeada is one of the most suitable regions for organic farming practices in our country and known as "organic agriculture island ". In Gökçeada, necessary measures must be performed to protect the quality of natural resources by making determinations. Soil is one of the main natural sources for ecosystem sustainability. In order to obtain sustainable soil quality, soil must be conserved and current situation risks should be determined, and then necessary precautions must be taken. In this study, it is aimed to determine the erosion sensitivity (erodibility) of Gökçeada soil as specified in the RUSLE model. For this purpose, soil samples were taken from 248 different locations of Gökçeada and necessary soil analyzes were carried out. It was determined that the RUSLE-K values ranged from 0 to 0.65 and the mean value was 0.25. There was a medium, high and very high level of erosion risk in about 52 % of the Gökçeada soil.

Keywords:

Gökçeada, Erosion RUSLE-K, Soil,

PDF

___

Auerswald, K., Kainz, M., Angermüller, S., Steindl, H., 1996. Influence of exchangeable potassium on soil erodibility. Soil Use and Management, 12: 117-121. doi:10.1111/j.1475-2743.1996.tb00531.x.
Bouyoucos, G.J., 1951. A Recalibration of the Hydrometer Method for Making Mechanical Analysis, Agronomy Journal, Vol. 43, No. 9, 1951, pp. 434-438. doi:10.2134/agronj1951.00021962004300090005x.
Dangler, E.W., El-Swaify, S.A., Ahuja, L.R., Barnet, A.P., 1976. Erodobility of Selected Hawaii Soils by Rainfall Simulation. Ars W-35. Ars/Usda- Univ. of Hawaii Agric. Exp. Stn., Honululu, Hi. doi:10.2136/sssaj1976.03615995004000050040x.
Evrendilek, F., Celik, I., Kilic, S., 2004. Changes In Soil Organic Carbon and Other Physical Soil Properties Along Adjacent Mediterranean Forests, Grass land and Cropland Ecosystems in Turkey. Journal of Arid Environment, 59: 743-752. doi:10.1016/j.jaridenv.2004.03.002.
Foster, G.R., 2005. RUSLE 2.0 sciencedocumentation (Draft). USDA-Agricultural Research Service, Washington, DC.
Gupta, O.P.,2002. Water In Relation to Soils and Plants. Agrobios, India. 31-34.
Hoyos, N., 2005. Spatial Modeling of Soil Erosion Potential In A Tropical Watershed of The Colombian Andes. Catena, 63: 85-108. doi:10.1016/j.catena.2005.05.012.
İlay, R., 2016. Gökçeada Topraklarının Bazı Kalite Parametreleri ve Erozyon Riskinin Belirlenmesi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Çanakkale.
KHGM., 1999. Köy Hizmetleri Çanakkale İl Müdürlüğü, Çanakkale İli Arazi Varlığı, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, İl Rapor No: 17, Ankara.
Lal, R., 1999. Soil Quality and Soil Erosion. The Soil and Water Conservation Society. Boca Raton, Fla. Crc Press, 1999.
Panagos, P., Meusburger, K., Alewell, C., Montanarella, L., 2012. Soil erodibility estimation using LUCAS point survey data of Europe. Environmental Modelling & Software, 30: 143-145.doi: 10.1016/j.envsoft.2011.11.002.
Pauwels, J. M., Aelterman, J., Gabriels, D., Bollinne, A., Rosseau, P., 1980. Soil Erodibility Map of Belgium. In De Boodt, M. And Gabriels, D., Editors, Assessment of Erosion. Chichester: J. Wiley. 193-201.
Renard, K.G., Foster, G.R., Weesies, G. A., McCool, D.K.,Yoder, D.C., 1997. Predicting soil erosion by water: a guide to conservation planning with the Revised Universal Soil Loss Equation (RUSLE) (Vol. 703). Washington, DC: US Government Printing Office.
Rhoton, F.E., Lindbo, D.L., Romkens, M.J.M., 1998. Iron Oxides Erodibility Intractions for Soils of The Memphis Catena. Soil Sci. Soc. Am. J., 62(3): 1693-1703. doi:10.2136/sssaj1998.03615995006200060030x.
Rodriguez, R.R.,Arbelo, C.D., Guerra, J.A., Natario, M.J.S., Armas, C.M., 2006. Organic Carbon Stocks and Soil Erodibility In Canary Islands Andosols. Catena, 66: 228- 235. doi: 10.1016/j.catena.2006.02.001.
Santos, F.L., Reis, J.L., Martins, O.C., Castanheira, N.L., Serralheiro, R.P., 2003. Comparative Assessment of Infiltration, Runoff and Erosion of Sprinkler Irrigated Soils. Biosystems Engineering, 86(3): 355-364. doi:0.1016/S1537-5110(03)00135-1.
Soil Survey Staff.,1983. National Soils Handbook, Title 430- Vi. United States Department of Agriculture, Soil Conservation Service. U.S. Government Printing Office, Washington, D.C.
Summer, R.M., 1982. Field and Laboratory Studies on Alpine Soil Erodibility, Southern Rocky Mountains, Colorado. Soil Use and Management, 7(3): 253-266. doi: 10.1002/esp.3290070304.
Veihe, A., 2002. The Spatial Variability of Erodibility and Its Relation to Soil Types: A Study from Northern Ghana. Geoderma, 106: 101-120. doi:10.1016/S0016- 7061(01)00120-3.
Wischmeier, W.H., Johnson C.B., Cross, B.V., 1971. A soil erodibility nomograph for farmland and construction sites. Journal Soil and Water Consv., 26:189-193.
Wischmeier, W.H., Smith, D.D., 1978. Predicting Rainfall Erosion Losses--A Guide to Conservation Planning. Agricultural Handbook, No. 537. USDA.
Zhang, K.,Li, S., Peng, W., Yu, B., 2004. Erodibility of Agricultural Soils and Loess Plateau of China., Soil Tillage Res., 76: 157-165. doi:0.1016/j.still.2003.09.007.