Geleceğe Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve Türk toplumunda geçerlilik ve güvenilirliğinin değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada bireylerin geleceğe yönelik tutumlarını değerlendirmek üzere geçerli ve güvenilir bir araç geliştirilmesi amaçlandı. Yöntem: Bu metodolojik çalışma, İstanbul’da çalışmaya katılmayı kabul eden 801 bireyle gerçekleştirildi. Çalışmanın verileri Bilgi Formu ve Geleceğe Yönelik Tutum Ölçeği taslağı kullanarak toplandı. Ölçek geliştirme sürecinde araştırmacılar 55 maddeden oluşan bir madde havuzu oluşturdu. Kapsam geçerliğinden sonra ölçekteki madde sayısı 32’ye, madde analizinden sonra 21’e düşürüldü. Madde analizinden Ölçek geliştirmenin ikinci aşamasında ölçeğin yapı ve ölçüt geçerlilikleri ile zamana göre değişmezliği ve iç tutarlık güvenilirliği sınandı. Verilerin analizinde yüzde, madde toplam puan korelasyonu, açımlayıcı faktör analizi, eşleştirilmiş gruplarda t-testi ve Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların %66.8’i kadın, %28.6’i evli, %68.4’ü lisans mezunu, %22.7’si çocuk sahibi, %60’ı orta gelir düzeyinde, yaş ortalamaları 28.10±10.56 yıl idi. Ölçek taslağında yer alan 32 maddenin kapsam geçerlilik oranının 0.80’in, 21 maddenin korelasyon katsayılarının 0.350’nin üzerinde olduğu, maddelerin toplam varyansın %55.26’sını açıklayan dört faktöre ayrıldığı bulundu. Ölçeğin iç tutarlılık katsa-yısının alt boyutlarda 0.70-0.87 arasında değiştiği, ölçek toplamı için 0.91 olduğu bulundu. Sonuç: Dört alt boyutta yer alan toplam 21 maddeden oluşan, Geleceğe Yönelik Tutum Ölçeğinin geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna varıldı.

Development of Attitudes toward Future Scale and evaluation of the reliability and validity in Turkish population

Objective: The aim of this study is to develop a data collection tool which targets to determine individuals’ attitudes toward future. Methods: This methodological study was carried out on 870 individuals who agreed to participate in the study in Istanbul. Data were collected by a survey consisted of an Information Form and the Attitudes toward Future Scale (Draft). During the development of the scale, researchers created a draft pool of 55 scale items. The draft scale consisted of 32 items after content validity and it consisted of 21 items after the item total correlation analyzes. In the second stage of the scale development, construct and criterion validities, time stability and internal consistency reliability of the draft scale have been tested. Percentage, item total score correlations, exploratory factor analysis, paired samples t test and Cronbach's alpha coefficient were performed for data analyses. Results: The mean age of the participants was 28.10±10.56; 66.8% of them were women, 28.6% of them were married, 68.4% had a bachelor’s degree, 22.7% had a child, 60% of them had mid-level of income. It was found that content validity indices of 32 items were over 0.80, item total correlation values of 21 items were over 0.350 and these items separated four factors that explain 55.26% of total variance. It was found that internal consistency coefficients varied between 0.70-0.87 in subscales and 0.91 in total scale. Conclusion: Attitudes Toward Future Scale which consists of 21 statements in four subscales is valid and reliable tool.

PDF

___

1. Bodur G, Kaya H. Hemşirelerin gözüyle gelecek: 2050’li yıllar. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakül-tesi Derg 2017; 33(1):27-38.

2. Saritas O. Towards a systemic foresight methodo-logy. Foresight 2011; 12:1-4.

3. Saritas O. Geleceği Uzgörü ile Yönetmek. http//ref.advancity.net/newsletters/2007/01/uzgörü.htm, 2007 (Erişim tarihi: 15 Mart 2015).

4. İmamoglu EO, Edwards AG. Geleceğe ilişkin yönelimlerde Benlik tipine bağlı farklılıklar. Türk Psikoloji Derg 2007; 22(60):115-138.

5. Gjesme T. On the concept of future time orienta-tion: considerations of some functions’ and mea-surements’ implications. International Journal of Psychology 1983; 18:443-461.

6. Gültekin M. Eğitimde güncel bir kavram: Gelecek. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 2006; 45:61-83.

7. Bell W. Futures studies comes of age twenty five years after: The limits to growth. Futures 2001; 33(1):63-76.

8. Gore A. The Future: Six Drivers of Global Change. New York: Random House, 2013.

9. Toffler A. Gelecek Korkusu: Şok. S Sargut (Çev.), İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi, 1981.

10. Acceleration Studies Foundation. Foresight Graduate Programs Global List, 2016, https://www.accelerating.org/gradprograms.html (Erişim tarihi:14 Eylül 2018).

11. TÜİK. Göç İstatistikleri, 2018. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1067 (Erişim tarihi: 17.11.2018)

12. Anthoine E, Moret L, Regnault A, Sébille V, Har-douin JB. Sample size used to validate a scale: a review of publications on newly-developed patient reported outcomes measures. Health Qual Life Outcomes 2014; 12(1):1-10.

13. Costello AB, Osborne JW. Best practices in ex-ploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation 2005; 10(7):1-9.

14. Bodur G. Hemşire ve Hemşire Öğretim Eleman-larının Hemşireliğin Geleceğine Yönelik Algıları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2015.

15. Bodur G, Kaya H. The future of Turkish nursing 2050: Perceptions of nurses and nurse educators. Int Nurs Rev 2017; 64(4):511-519.

16. Bodur G, Kaya H. Hemşireliğin Geleceği: 2050’li Yıllar. Florence Nightingale Journal of Nursing 2015; 23(2):166-173.

17. Saritas O, Smith JE. The Big Picture-trends, drivers, wildcards, discontinuities and weak signals. Futures 2011; 43:292-312.

18. Summak EG. Youngsters’ multi-dimensional fu-ture perceptions by the year 2020. Foresight 2003; 5(3):43-47. 19. Lawshe CH. A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology 1975; 28:563-575.

20. Çapık C, Gözüm S, Aksayan S. Kültürlerarası Ölçek Uyarlama Aşamaları, Dil ve Kültür Uyarla-ması: Güncellenmiş Rehber. Florence Nightingale Hemşirelik Derg 2018; 26(3):199-210.

21. Çam M, Arabacı L. Qualitative and quantitative steps on attitude scale construction. Journal of Research and Development in Nursing 2010; 2:65-68.

22. Veneziano L, Hooper J. A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. Am J Health Behav 1997; 21(1):67-70.

23. Polit DF, Beck CT. Nursing Research: Generating and Assessing Evidence for Nursing Practice. Philadelphia, PA: Lippincott Williams and Wilkins, 2012, pp.333.

24. Wongpakaran N, Wongpakaran T. Reliability ana-lysis: ıts application in clinical practice. Vaccines, Benefits and Risks, iConcept Press, 2013.

25. Büyüköztürk S, Kılıç ÇE, Akgün OE, Karadeniz S, Demirel F. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntem-leri. Beşinci baskı, Ankara: Pegem Akademik Yayıncılık, 2010.

26. Taber KS. The use of Cronbach’s alpha when developing and reporting research instruments in science education. Research in Science Educa-tion 2017; 1-24.

27. Esin MN. Veri toplama yöntem ve araçları, veri toplama araçlarının güvenirlik ve geçerliği. S Erdoğan, N Nahcivan, MN Esin (Eds.), Hemşi-relikte Araştırma: Süreç, Uygulama ve Kritik, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2014, s.169-192.