Aile içi şiddet mağduru kadınlarda ruhsal dayanıklılık, bağlanma biçimleri, başa çıkma tutumları ve psikopatoloji

Amaç: Bu çalışmada aile içi şiddete uğrayan ve konukevlerinde kalan kadınlarla, evinde yaşayan kadınların ruhsal dayanıklılık, bağlanma biçimleri, başa çıkma tutumları ve psikopatoloji açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: İstanbul'daki iki kadın konukevinde kalan aile içi şiddet mağduru 100 kadın ve evinde kalan ve halen şiddet gören 50 kadın olmak üzere toplam 150 kadın, Sosyodemografik Veri Formu, Şiddet Veri Formu, Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (YİPDÖ), DSM-IV Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme Formu, Hasta Sağlık Ölçeği-Somatik, Anksiyete ve Depresif Belirtiler (PHQ-SADS) Ölçeği, Erişkin Bağlanma Biçimleri Ölçeği ve Başa Çıkma Tutumları Değerlendirme Ölçeği kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Konukevinde kalan kadınların %76'sı, evinde kalan kadınların %90'ı en az bir psikiyatrik tanıya sahipti. Konukevinde travma sonrası stres bozukluğu (%35), evinde kalan kadınlarda majör depresyon (%66) en sık görülen tanı idi. Evinde kalan grupta majör depresyon, somatizasyon bozukluğu ve yaygın anksiyete bozukluğu diğer gruba göre anlamlı derecede yüksek saptandı. PHQ-SADS Ölçeğine göre evinde kalan grupta, somatizasyon, yaygın anksiyete, panik, depresyon, işlevsellik bozulması alt ölçekleri ve ölçek toplam puanı diğer gruba göre anlamlı derecede yüksek bulundu. YİPDÖ toplam puanı ve kendilik algısı, gelecek algısı, yapısal stil ve aile uyumu alt ölçekleri ise konukevinde kalan grupta anlamlı derecede yüksekti. Aktif başa çıkma alt ölçeği konukevinde kalan kadınlarda, işlevsel olmayan başa çıkma ve davranışsal boş verme alt ölçekleri ise evinde kalanlarda anlamlı olarak yüksek bulundu. İki grubun bağlanma biçimleri arasında fark saptanmadı. Sonuç: Aile içi şiddet, kadınların ruh sağlığını tedavi gerektirecek düzeyde olumsuz etkilemektedir. Evinde kalan ve şiddet gören kadınlara göre konukevlerinde kalan kadınlar, şiddete karşı koymakta koruyucu olan aktif başa çıkma tutumları ve ruhsal dayanıklılık açısından avantajlıdır ve daha az psikopatolojiye sahiptir.

The resilience, attachment, coping, and psychopathology of battered women: comparison of sheltered versus in-home women

Objective: To compare the resilience, attachment, coping, and psychopathology of the women exposed to domestic violence who were sheltered to those staying in their home. Methods: One hundred and fifty battered women -100 women staying in two sheltered houses in Istanbul (sheltered group) and 50 women staying in their home (in-home group)- were included in the study and completed the sociodemographic data form, the violence data form, the Scale for Adult Resilience (SAR) the Structured Clinical Interview Form for DSM-IV Axis I Disorders, the Patient Health Questionnaire--Somatic, Anxiety and Depressive Symptoms (PHQ-SADS), the Adult Attachment Scale, and the Coping Strategies Scale. Results: The prevalence of any psychiatric diagnosis was 76% in sheltered group and 90% in in-home group. The most common diagnosis was post-traumatic stress disorder (35%) in in-home group and major depression (66%) in sheltered group. The major depression, somatization disorder and generalized anxiety disorder were significantly more common in in-home group. The total score of the PHQ-SADS scale and subscores of somatization, generalized anxiety, panic, depression, impairment of functioning were significantly higher in-home group. The total score SAR and subscores of self-perception, future perception, structural style, and family resilience were significantly higher in the sheltered group. Among the subscales of the Coping Strategies Scale, score of active coping was significantly higher in sheltered group, as scores of nonfunctional coping and behavioral dismissal were higher in in-home group. There was no difference between the attachment styles of both groups. Discussion: Domestic violence negatively affects the mental health of women necessitating medical treatment. Compared to the women staying at home and living under ongoing violence, the sheltered battered women are advantageous in terms of active coping attitudes and resilience to combat violence, and prevalence of psychopathology.

PDF

___

1. Centers for Disease Control and Prevention. Understanding intimate partner violence, 2014. Accessed on Feb 2017. Available from https://www.cdc.gov/violenceprevention/pdf/ipvfactsheet.pdf
2. Heise L. Violence againts women the hidden health burden. World Health Statistics Quarterly 1993; 46:78-85.
3. Akyazı S. Kadın Sığınmaevinde Kalan Aile İçi Şiddete Maruz Kalmış Kadınlarda Ruhsal Bozukluklar. Tıpta Uzmanlık Tezi, İstanbul, Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2010.
4. UNFPA. The State of World Population 1997. Violence against of women: Family and Reproductive Health. WHO/FRH/WHD, 1997.
5. Heise L. Violence Against Women: Global Organizing for Change. JL Edleson, ZC Eisikovits, (Eds.), Future Interventions with Battered Women and Their Families. Thousand Oaks CA: Sage Publications, 1996, p.7-33.
6. Arslantürk Z, Amman T. Sosyoloji, Kavramlar, Kurumlar, Süreçler, Teoriler. İstanbul: Çamlıca Yayınları, 2001.
7. Koss M P, Goodman LA, Brovvne A, Fitzgerald LF, Keita GP, Russo NF. No Safe Heaven: Male Violence Against Women at Home, at Work, and in the Community. Washington DC: American Psychological Association, 1999.
8. World Health Organization. Global and regional estimates of violence against women: Prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence. Geneva, Switzerland, 2013.
9. Garcia-Moreno C, Jansen H A, Ellsberg M, Heise L, Watts CH, WHO Multicountry Study on Women's Health and Domestic Violence Against Women Study Team, Prevalence of intimate partner violence: findings from the WHO multicountry study on wornen's healt and domestic violence. The Lancet 2006; 368;1260-1269.
10. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı. Türkiye'de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araş- tırması. Ankara: Elma Teknik Basım, 2008.
11. Humphreys J. Resilience in sheltered battered women. Issues Ment Health Nurs 2003; 24:137- 152.
12. Cesario SK, Nava A, Bianchi A, McFarlane J, Maddoux J. Functioning outcomes for abused immigrant women and their children 4 months after initiating intervention. Rev Panam Salud Publica 2014; 35:8-14.
13. Herrman H, Stewart DE, Diaz-Granados N, Berger EL, Jackson B, Yuen T. What is resilience? Can J Psychiatry 2011; 56:258-265.
14. Kelly U. Intimate partner violence, physical health, posttraumatic stress disorder, depression, and quality of life in latinas. West J Emerg Med 2010; 11:247-251.
15. Page A.Z, İnce M. Aile içi şiddet konusunda bir derleme. Türk Psikoloji Yazıları 2008; 11:81-94.
16. Bracken MI, Messing JT, Campbell JC, La Flair LN, Kub J. Intimate partner violence and abuse among female nurses and nursing personnel: prevalence and risk factors. Issues Ment Health Nurs 2010; 31:137-148.
17. Nakash-Eisikovits O, Dutra L, Westen D. Relationship between attachment patterns and personality pathology in adolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 41:1111-1123.
18. Higginbotham BJ, Ketring SA, Hibbert J, Wright DW, Guarino, A. Relationship religiosity, adult attachment styles, and courtship violence experienced by females. J Fam Viol 2007; 22:55-62.
19. McKeown A. Attachment, personality and female perpetrators of intimate partner violence. J Forensic Psychiatr Psychol 2014; 25:556-573.
20. Stewart D.E, Robinson GE. A review of domestic violence and women's mental health. Arch Womens Ment Health 1998; 1:83-89.
21. Clements CM, Sawhney DK. Coping with domestic violence: control attributions, dysphoria and hopelessness. Journal of Traumatic Stress 2000; 13:219-240.
22. Taft CT, Resick PA, Panuzio J, Vogt DS, Mechanic MB. Coping among victims of relationship abuse: a longitudinal examination. Violence Vict 2007; 22:408-418.
23. Straus Murray A, Douglas Emly M. A short form of the revsed conflct tactcs, and typologes for severty and mutualty. Volence Vct 2004; 19:507-520.
24. Friborg O, Hjemdal O, Rosenvinge JH, Martinussen M. A new rating scale for adult resilience: what are the central protective resources behind healthy adjustment? Int J Methods Psychiatr Res 2003; 12:65-76.
25. Basım N, Çetin F. Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Turk Psikiyatri Derg 2011; 22:104-114.
26. Carver CS, Scheier MF, Weintraub JK. Assessing coping strategies: a theoretically based approach. J Pers Soc Psychol 1989; 2:267-283.
27. Ağargün MY, Beşiroğlu L, Kıran ÜK, Özer ÖA, Kara H. COPE (Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği): Psikometrik özelliklere ilişkin bir ön çalışma. Anadolu Psikiyatri Derg 2005; 6:221- 226.
28. Kesebir S, Kökçü F, Dereboy F. Erişkin bağlanma biçimi ölçeği: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Yeni Sempozyum Dergisi 2012; 50:99-104. 29. Hazan C, Shaver PR. Romantic love conceptualized as an attachment process. J Pers Soc Psychol 1987; 52:511-524.
30. Mikulincer M, Shaver PR, Gillath O, Nitzberg RA. Attachment, caregiving, and altruism: osting attachment security increases compassion and helping. J Pers Soc Psychol 2005; 89:817-839.
31. First MB, Spitzer RL, Gibbon M. Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCIDI). Washington DC: American Psychiatric Press, 1997.
32. Özkürkçügil A, Aydemir Ö, Yıldız M, Danacı AE, Köroğlu E. DSM-IV Eksen I bozuklukları için yapılandırılmış klinik görüşmenin Türkçe'ye uyarlanması ve güvenilirlik çalışması. İlaç ve Tedavi Dergisi 1999; 12:233-236.
33. Kroenke K, Spitzer RL, Williams JBW, Löwe B. The Patient Health Questionnaire Somatic, Anxiety, and Depressive Symptom Scales: a systematic review. Gen Hosp Psychiatry 2010; 32:345- 359.
34.Yazıcı Güleç M, Güleç H, Şimşek G, Turhan M, Aydin Sünbül E. Psychometric properties of the Turkish version of the Patient Health Questionnaire-Somatic, Anxiety, and Depressive Symptoms. Compr Psychiatry 2012; 53:623-629.
35. Ayrancı U, Günay Y, Unlüoğlu İ. Hamilelikte aile içi eş şiddeti. Anadolu Psikiyatri Derg 2002; 3:75- 87.
36. Cody MW, Jones JM, Woodward MJ, Simmons CA, Gayle Beck J. Correspondence between selfreport measures and clinician assessments of psychopathology in female ıntimate partner violence survivors. J Interpers Violence 2015 Jun 8. pii: 0886260515589566. [Epub ahead of print]
37. Koci AF, McFarlane J, Cesario S, Symes L, Bianchi A, Nava A, et al. Women's functioning following an intervention for partner violence: new knowledge for clinical practice from a 7-year study. Issues Ment Health Nurs 2014; 35:745-755.
38. Thompson RS, Bonomi AE, Anderson M, Reid RJ, Dimer JA, Carrell D, et al. Intimate partner violence: prevalence, types, and chronicity in adult women. Am J Prev Med 2006; 30:447-457.
39. Altınay AG, Arat Y. Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddet. 2008. Accessed on Feb 2017. Available: http://kasaum.ankara.edu.tr/files/2013/11/AyşeGül-Altınay-Yeşim-Aratturkiyede_kadina_yonelik_siddet_2007.pdf
40. Erbek E, Eradamlar N, Beştepe EE, Akar H, Alpkan L. Kadına yönelik fiziksel ve cinsel şiddet: üç grup evli çiftte karşılaştırmalı bir çalışma. Düşünen Adam 2004; 17:196-204.
41. T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. Türkiye'de Aile Yapısı Araştırması. Ankara: Afşaroğlu Matbaası, 2011.
42. Olgun İzmirli G. Isparta İli Gönen İlçesinde Yaşayan 15-49 Yaş Grubu Evli Kadınların Aile İçi Şiddete Maruz Kalma Sıklığı ve Aile İçi Şiddet Görmeye Sebep Olan Faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ispa
43. Abbaspoor Z, Momtazpour M. Domestic violence and its related factors based a prevalence study in Iran. Global J Health Sci 2016: 8.
44. Fournier B, Brassard A, Shaver PR. Adult attachment and male aggression in couple relationships: the demand-withdraw communication pattern and relationship satisfaction as mediators. J Interpers Violence 2011; 26:1982-2003.
45. Folkman S, Lazarus RS, Gruen RJ, DeLongis A. Appraisal, coping, health status, and psychological symptoms. J Pers Soc Psychol 1986; 50:571-579.
46. Gezen M, Oral ET. Kadın sığınma evinde yaşayan kadınlar ile şiddet gördüğü evde yaşamaya devam eden kadınların bağlanma biçimlerinin ve ruhsal belirti düzeylerinin incelenmesi. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences 2013; 26:65-71.
47. Güleç Öyeçkin D, Yetim D, Melih Şahin E. Kadına yönelik farklı eş şiddeti tiplerini etkileyen psikososyal faktörler. Türk Psikiyatri Derg 2012; 23:75- 81.
48. Meyer A, Wagner B, Dutton MA. The relationship between battered women's causal attributions for violence and coping efforts. J Interpers Violence 2010; 25:900-918.
49. Hunter AJ. A cross-cultural comparison of resilience in adolescents. J Pediatr Nurs 2001; 16:172- 179