Şenol Bayram, Rabia Nazik Yüksel, Hasan Kaya, Meryem Yüksel Aytekin, Erol Göka

Elektrokonvülsif Tedavide Güncel Durum: Ankara’da Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesinin Uygulamaları

Amaç: Kliniğimiz tıbbi kayıtlarına dayanan bu çalışmada Türkiye’de elektrokonvülsif tedavi (EKT)kullanım sıklığını, endikasyonlarını ve takip süreci hasta uyum oranlarını incelemek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: İki yıllık Ocak 2014—Aralık 2015 döneminde Ankara Numune Eğitim veAraştırma Hastanesi Psikiyatri Kliniği’ne yatırılan ve EKT gören 105 hastanın tedavi ve müteakipbir yıllık takip kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir.Bulgular: Hastaların %9,95’ine EKT uygulanmıştı. En yaygın endikasyon şizofreni olup bunu bipolar bozukluk (manik epizot) izlemekteydi. Ortalama EKT seansı sayısı 7,60±2,58 idi. Tedavideen yaygın görülen komplikasyonlar uzamış konfüzyon ve kardiyovasküler sistem yan etkisi idi.EKT en sık tedavi direnci ve oral alım reddi nedenlerinden ötürü tercih edilmişti. Bir yıllık takipsürecinde hastaların %89,5’i takip protokolüne uymuş olup %9,5’i nüks nedeniyle yeniden hastaneye yatırılmıştı. Mükerrer EKT hastaların sadece %1,9’unda uygulanmıştı.Tartışma ve Sonuç: EKT güvenli ve etkili bir tedavi seçeneği olmayı sürdürmektedir. EKT’ningüncel tedaviler arasındaki yerinin daha iyi anlaşılabilmesi için geniş örneklemli, prospektif çalışmalar yapılması yararlı olabilir.

Current Status of Electroconvulsive Therapy: Practices of a Training and Research Hospital in Ankara

Aim: In this study based on the medical records of our clinic, we aimed to investigate the therapy frequency and indications and follow-up compliance rates in patients treated with electroconvulsive therapy (ECT) in Turkey. Materials and Methods: We retrospectively reviewed the treatment records and subsequent one-year follow-up data of 105 patients who were hospitalized and underwent ECT at the Psychiatry Clinic of the Ankara Numune Training and Research Hospital in the two-year period between January 2014 and December 2015. Results: ECT was performed in 9.95% of the cases. The most common indication was schizophrenia, followed by bipolar disorder (manic episode). The mean number of ECT sessions was 7.60±2.58. The primary complications due to the treatment were prolonged confusion and cardiovascular system side effects. ECT was mostly preferred due to treatment resistance and refusal of oral intake. During the one-year follow-up, 89.5% of the patients complied with the follow-up protocol and 9.5% were re-hospitalized due to a recurrence. ECT was repeated in only 1.9% of the cases. Discussion and Conclusion: ECT continues to be a safe and effective treatment option. Prospective studies with larger samples can better elucidate the place of ECT among current therapies.

PDF

___

1. Kısa C. Elektrokonvülsif Tedavi. Ankara: CK Yayınları; 2011.
2. Tomruk NB, Oral T. Elektrokonvulsif tedavinin klinik kullanımı: bir gözden geçirme. Anadolu Psikiyatri Derg. 2007;(8):302–9.
3. Tomruk NB, Kutlar MT, Mengeç OO, Canbek O, Soysal H. Elektrokonvulsif Tedavi Klinik Uygulama El Kitabı. İstanbul: Sağlık Bakanlığı; 2007.
4. Ceylan ME, Oral ET. Araştırma ve Klinik Uygulamada Biyolojik Psikiyatri: Duygudurum Bozuklukları, 4. cilt. İstanbul: Nobel Yayınevi; 2001:401–19.
5. Gaines GY, Rees DI. Electroconvulsive therapy and anesthetic considerations. Anesth Analg. 1986;65(12):1345– 56.
6. National Institute for Clinical Excellence (NICE). Guidance on the Use of Electroconvulsive Therapy. Londra: NICE (Technology Appraisal 59); 2003.
7. American Psychiatric Association. Task Force Report 14: Electroconvulsive Therapy. Washington DC: American Psychiatric Association; 1978.
8. Cimilli C. Elektrokonvülsif tedavi: tarihsel gelişim ve günümüzdeki durum. Ege Psikiyatri Sürekli Yayınları. 1998;3(2):257–64.
9. Balcıoğlu YH, Cevik FE, Balcıoğlu İ. Psikiyatrinin etkin biyolojik tedavisi olan elektrokonvülsif tedaviye tıp etiği ve hukuku açısından güncel bir bakış. Adli Tıp Derg. 2016;30(3):243–9.
10. Sylvester AP, Mulsant BH, Chengappa KNR, Sandman AR, Haskett RF. Use of electroconvulsive therapy in a state hospital: a 10-year review. J Clin Psychiatry. 2000;61:534–9.
11. Minhas HM, Ostroff R. Practice of electroconvulsive therapy in a tertiary care hospital in Pakistan. J ECT. 2011;28:7–9.
12. Andersson JE, Bolwig TG. Electroconvulsive therapy in Denmark 1999. A nation-wide questionnaire study. Ugeskr Laeger. 2002;164:3449–52.
13. Gazdag G, Palinska D, Kloszewska I, Sobow T. Electroconvulsive therapy practice in Poland. J ECT. 2009;25:34–8.
14. Yildiz A, Gokmen N, Turgut K, Yucel G, Tunca Z. Place of electroconvulsive therapy among the somatic treatments in a university clinic psychiatric inpatients. Bulletin of Clinical Psychopharmacology. 2003;13:65–71.
15. Demir EY, Tas N. Characteristics of electroconvulsive therapy in a university hospital. Cukurova Medical Journal. 2016;41:242–7.
16. Saatcioglu O, Tomruk NB. Practice of electroconvulsive therapy at the research and training hospital in Turkey. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2008;43:673–7.
17. Essizoglu A, Yasan A, Bulbul I, Akkoc H, Yildirim EA, Ozkan M. Relation between seizure duration, applied electrical dose and response speed to electroconvulsive therapy for patients with depression: a retrospective study. Anadolu Psikiyatri Derg. 2009;10:286–92.
18. Balikci A, Bolu A, Akarsu S, Kocak N, Erdem M, Aydemir, ve ark. Practice of electroconvulsive therapy between the years 2006-2011 at a university hospital in Turkey. Anatolian Journal of Psychiatry. 2013;14:340–6.
19. Zengin-Eroglu M, Kiraz S, Yasar AB, Dogan T. ECT practices in a psychiatry clinic at a training and research hospital. Dusunen Adam the Journal of Psychiatry and Neurological Sciences. 2017;30:325–30.
20. Leiknes KA, Schweder LJ, Hoie B. Contemporary use and practice of electroconvulsive therapy worldwide. Brain Behav. 2012;2(3):283–344.
21. Ozdemir A, Poyraz C, Erten E, Çırakoğlu E, Tomruk N. Electroconvulsive therapy in women: a retrospective study from a mental health hospital in Turkey. Psychiatr Q. 2016;87(4):769–79.
22. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Electroconvulsive therapy: assessment of practice of 12 years’ period. Yeni Symposium. 2003;(41):54–63.
23. Açar M, Erol A. ECT practice in a research and training hospital. Journal of Clinical Psychiatry. 2017;20(4):294– 300.
24. Canbek O, Menges OO, Atagun MI, Kutlar MT, Kurt E. Report on 3 years’ experience in electroconvulsive therapy in Bakirkoy research and training hospital for psychiatric and neurological diseases: 2008–2010. J ECT. 2013;29(1):51–7.