Mehmet MISIR, Nuray MISIR, Sinem SATIROGLU

Türkiye Doğu Karadeniz Karışık Ormanlarında Biyoçeşitliliğin Hesaplanması

Yaşamın çeşitliliği olan biyoçeşitlilik, çevresel sürdürülebilirliğin ana bileşenlerinden biri olarak kabul edilmiştir. Bununla birlikte, insan eylemleri, çoğu zaman, yeryüzündeki canlı çeşitliliği açısından geri dönüşü olmayan kayıplara neden olmaktadır. Bu nedenle biyolojik çeşitliliğin ölçümünün önemi artmakta ve biyoçeşitliliğin ölçülebilmesi için özel yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Biyoçeşitlilik indeksleri, farklı bileşen türlerinden oluşan bir veri grubunun biyolojik çeşitliliğini değerlendirmek için geliştirilmiş istatistiksel bir yöntemdir. Doğu Karadeniz Bölgesi, biyoçeşitlilik bakımından diğer bölgelere göre zengin olup endemik tür sayısı fazladır. Doğu Karadeniz Bölgesi ormanları Picea orientalis, Abies spp., Pinus sylvestris, Fagus orientalis, Quercus ssp., Castanea satvia, Alnus glutinosa, Carpinus betulus ve Fraxinus angustifolia türlerinden oluşmaktadır. Çalışmada kullanılan veriler, Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki Karadeniz Teknik Üniversitesi Araştırma Ormanı’ndaki karışık meşcerelerden alınan 40 adet geçici örnek alandan elde edilmiştir. Bu meşcerelerin Shannon-Weaner, Simpson, MacArthur ve Pielou Düzenlilik İndeksleri hesaplanarak biyoçeşitlilikleri karşılaştırılmıştır. Hesaplamalar hem sayı hem de göğüs yüzeyi bakımından türlerin karışım oranına göre yapılmıştır.

Estimation of Biodiversity of Eastern Black Sea Mixed Forests in Turkey

Biodiversity, the variety of life, has been recognized as one of the key components of environmentalsustainability. Human actions, however, often lead to irreversible losses in terms of diversity of life on earth. So importance ofmeasurement of biological diversity is increasing and need for biodiversity assessment methods to enable biodiversity to bemeasured is outlined. The biodiversity indices are statistical method which is planned to evaluate the variety of a data groupconsisting of different types of components. Eastern Black Sea Region of Turkey is rich in biodiversity compared to other regionsand endemism is high. Eastern Black Sea forest is dominated by Picea orientalis, Abies spp., Pinus sylvestris, Fagus orientalis,Quercus ssp., Castanea satvia, Alnus glutinosa, Carpinus betulus and Fraxinus angustifolia. Data were collected 40temporary sample plots from the mixed stands of Karadeniz Technical University Research Forest in Eastern Black Sea Region.In this study, aim to compare biodiversity using biodiversity indices such as Shannon-Weaner Index, Simpson Index, MacArthurIndex, Pielou Regularity Index. The calculations are based on species composition as well as basal area distribution.

PDF

___

Wilhm, J. L., and T. C. Dorris. 1968. Biological parameters for water quality criteria. Bioscience 18 (6): 477-481.
Turkmen, G., and N. Kazanci. 2010. Applications of various diversity indices to benthic macroinvertebrate assemblages in streams in a national park in Turkey. Review of Hydrobiology 3 (2): 111-125.
Singh, A., H. Shi, T. Foresman, and E. A. Fosnight. 2001.Status of the world’s remaining closed forests: an assessment using satellite data and policy options. Ambio 30: 67-69.
Sassen, M., and D. Sheil. 2013. Human impacts on forest structure and species richness on the edges of a protected mountain forest in Uganda. For. Ecol. Manage. 307: 206-218.
Pielou, E. C. 1966. The Measurement of Diversity in Different Types of Biological Collections. J. Theoret. Biol. 13: 131-144.
Ozanne, C. H. P., D. Anhuf, S. L. Boulter, M. Keller, R. L. Kitching, C. Korner, F. C. Meinzer, A. W. Mitchell, T. Nakashizuka, P. L. Silva Dias, N. E. Stork, S. J. Wright, and M. Yoshimura. 2003. Biodiversity meets the atmosphere: a global view of forest canopies. Science 301: 183-186.
Ndangalasi, H. J., R. Bitariho, and D. B. Dovie. 2007. Harvesting of non-timber forest products and implications for conservation in two montane forests of East Africa. Biol. Conserv. 134: 242-250.
Mandaville, S. M. 2002. Benthic macro invertebrates in freshwater - taxa tolerance values, metrics, and protocols, Project H - 1. (Nova Scotia: Soil & Water Conservation Society of Metro Halifax).
Mace, G. M., K. Norris, and A. H. Fitter. 2012. Biodiversity and ecosystem services: A multilayered relationship. Trends in Ecology and Evolution 27 (1): 19-26.
MacArthur, R. H. 1965. Patterns of Species Diversity,Biological Reviews 40 (4): 510-533.
Kalonga, S. K., F. Midtgaard, and K. Klanderud. 2016. Forest certification as a policy option in conserving biodiversity: An empirical study of forest management in Tanzania, Forest Ecology and Management 361: 1-12.
Kocatas, A. 1992. Ekoloji ve çevre biyolojisi, Ege Üniv.Matbaası, İzmir, 564s.
Hooper, D. U., F. S. Chapin III, J. J. Ewel, A. Hector, P. Inchausti, S. Lavorel, J. Lawton, D. M. Lodge, M. Loreau, S. Naeem, B. Schmid, H. Setala, A. J. Symstad, J. Vandermeer, and D. A. Warddle 2005. Effects of biodiversity on ecosystem functioning: a consensus of current knowledge. Ecological Monograph 75 (1): 3-35.
Gao, T., M. Hedblom, T. Emilsson, and A. B. Nielsen. 2014. The role of forest stand structure as biodiversity indicator. Forest Ecology and Management 330: 82-93.
Dugel, M. 1995. Köyceğiz Gölü’ne dökülen akarsuların su kalitelerinin fiziko-kimyasal ve biyolojik parametrelerle belirlenmesi, Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 88s.
Dirzo, R., and P. H. Raven. 2003. Global state of biodiversity and loss. Annual Review of Environment and Resources 28: 137-167.
Ball, S. 2011. Putting the forestry into participatory forest managmenet-simple inventory protocols for sustainable logging. In: Geldenhuys, C., Ham, C., Ham, H. (Eds.). Sustainable Forest Management in Africa. Stellenbosch.
Allan, J. D. 1975. The distributional ecology and diversity of benthic insects in cement creek, Colorado. Ecology56: 1040-1053.