___

• [1] Bal, H., (2011). Kent Sosyolojisi, Fakülte Kitapevi, Isparta.
• [2] Bayraktar, E., (2006). Gecekondu ve Kentsel Yenileme, Ekonomik Araştırmalar Merkezi Yayınları, Ankara.
• [3] Belediye Kanunu (2005), Kanun No: 5393, Resmi Gazete: 25874, 13/7/2005
• [4] Budak, S., (2006). Yeniden Yapılanma, Avrupa Birliği ve Kent, Kamu Yönetiminden Planlamaya Yeniden Yapılanma Sempozyumu, TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, İstanbul, 98-104.
• [5] Dündar, Ö., (2003). Kentsel Dönüşüm Uygulamalarının Sonuçları Üzerine Kavramsal Bir Tartışma, Yıldız Teknik Üniversitesi Oditoryumu, Yıldız Teknik Üniversitesi Basım Yayın Merkezi, İstanbul, 65-74.
• [6] Göksu, F., (2010). Yeni Kentsel Düzen İçin Öneriler, www.kentselyenileme.org/dosyalar/turdok02.doc., Erişim Tarihi: 14 Kasım 2014.
• [7] Kara, M., Palabıyık, H., (2009). 1980 sonrası Türkiye’de Konut Politikaları: Toplu Konut İdaresi Başkanlığı (TOKİ)
• Gecekondu Dönüşüm Uygulamaları, Uluslararası Davraz Sempozyumu, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• [8] Keleş, R., (2012). Kentleşme Politikası, 12. Baskı, İmge Yayınevi, Ankara.
• [9] Keleş, R., (2000). Kent ve Çevre Değerleri Bağlamında Kamu Yararı Kavramı, Ersoy, M., Keskinok Ç. (Der.), Mekânsal Planlama ve Yargı Denetimi, Yargı Yayınevi, Ankara.
• [10] Keleş, R., (1998). Kent Bilim Terimleri Sözlüğü, İmge Kitapevi, Ankara.
• [11] Koçak, H., Tolanlar, M., (2008). Kentsel Dönüşüm Uygulamaları: Aydın ve Afyonkarahisar Örnekleri, Afyon Kocatepe