Türkçenin Kullanımına Yönelik Öğretmen Duyarlılığı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması: Pilot Uygulama

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin Türkçenin kullanımıyla ilgili duyarlılıklarını belirlemek üzere bir duyarlılık ölçeği geliştirmektir. Araştırmanın pilot uygulaması Antalya’nın Serik ilçesinde görev yapan farklı branşlardaki 261 öğretmenle gerçekleştirilmiştir. Türkçenin Kullanımına Yönelik Öğretmen Duyarlılığı Ölçeğinin geçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve güvenirliği için iç tutarlılık katsayısı (Cronbach alfa) analizi yapılmıştır.Ölçek öğretmenin; öğrencilerinin Türkçe kullanımıyla ilgili duyarlılığı, basın-yayın kuruluşlarında Türkçenin kullanımıyla ilgili duyarlılığı, yabancı sözcük kullanımı konusundaki duyarlılığı ve kendi Türkçe kullanımındaki duyarlılığı olmak üzere dört boyuttan oluşmaktadır. Güvenirlik analizi (Cronbach alfa) sonucunda faktörlerin güvenirliği tüm boyutlarda 0.70 değerinin üzerinde olduğu için ölçeğin tüm boyutlarının güvenilir olduğu belirlenmiştir. Geliştirilen duyarlılık ölçeğinin öğretmenlerin Türkçenin kullanımıyla ilgili duyarlılıklarını belirleyebilecek nitelikte olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Validity and Reliability Study of Teacher Susceptibility Scale Regarding Use of Turkish: A Pilot Application

This study aims to develop a scale to determine teacher susceptibility about using Turkish. The pilot application of the study is composed of 261 teachers working in different disciplines in Serik – Antalya. In order for the validity of “Teacher Susceptibility Scale Regarding Use of Turkish”, Exploratory Factor Analysis (EFA) is used, and coefficient of consistence (Cronbach alpha) analysis is conducted for the reliability of the scale. The scale is composed of four dimensions about teacher susceptibility linked to; use of Turkish by the students and mass-media organisations, avoiding use of foreign words, and teachers’ own use of Turkish. In the result of reliability analysis (Cronbach alpha), due to the fact that reliability of the factors are found to be over 0.70 in all dimensions, it is determined that the scale is reliable in all dimensions. It is also concluded that the susceptibility scale developed is capable of determining teacher susceptibility about use of Turkish.

PDF

___

Aksan, D. (1977). Her yönüyle dil: ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aksan, D. (2003). Türkiye Türkçesinin dünü, bugünü, yarını. Ankara: Bilgi Yayınları.
Aksan, D. (2017). Dil şu büyülü düzen. (4. Basım). Ankara: Bilgi Yayınevi.
Arıcı, A. F., Sallabaş, M. E. ve Yorgancı, O. K. (2019). Dil bilinci ile millî kimlik ilişkisi. Millî Eğitim Üzerine Yazılar. İstanbul: Efe Akademi Yayınları.
Aslan, C. (2019). Çocuk edebiyatı ve duyarlık eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Akalın, H.Ş. (2005). Türkçenin güncel sorunları. Erişim Adresi:http://turkoloji.cu.edu.tr/ DIL%20SORUNLARI/02.php
Akbıyık, C., Karadüz, A. ve Seferoğlu, S. S. (2013). Öğrencilerin internet ortamında kullandıkları yazılı sohbet dili üzerine bir araştırma. Bilig, 64, 1-22.
Bağcı H. (2012). Öğretmen adaylarının Türkçenin yaşadığı sorunlara yönelik farkındalıkları ve önerileri (Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği). Turkish Studies, 7 (1) 291-307.
Börekçi, M. (2009). Türk dili ve edebiyatı ve Türkçe öğretmenlerinin yetiştirilme sürecinde dilbilim ve Türkçe öğretimi. Turkish Studies, 4(3), 419-429.
Börekçi, M. (2013) Bir bilim alanı olarak Türkçe ve Türkçe eğitimi, Düşünce Dünyasında Türkiz Siyaset ve Kültür Dergisi, 23, 121-130.
Chomsky, N. (2002). Dil ve sorumluluk (H. Özasya, Çev.). (1. Baskı). İstanbul: Ekin Yayınları.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi.
Ertuğrul, İ. ve Keskin, N. (2012). İnternetin Türkçenin kullanımında ve toplum birey yapısının değişimindeki rolü. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 3(2), 79-88.
Göçer, A. (2012). Dil-kültür ilişkisi ve etkileşimi üzerine. Türk Dili Dergisi, 50-58.
İpek, B. (2015). Bireyde dil bilinci. Journal of Turkish Language and Literature 1(2), 33-44.
Kaplan, M. (1998). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Kızıltan, N. ve Yangın Ersanlı, C. (2008). Üniversite öğretim elemanlarının dil bilinci ve Türkçe kullanım duyarlılığı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi.25, 39-50.
Kolaç, E. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının anadilimizin yaşadığı sorunlara ilişkin farkındalıkları görüş ve önerileri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(5).
Kramsch, C. (2003). Language and culture. NewYork: Oxford University Pres.
MacCallum, R.C., Widaman, K.F., Zhang, S. ve Hong, S. (1999) Sample size in factor analysis. Psychological Methods, 4(1), 84-99.
Nunnally, J. C. and Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory. (Third Edition). New York: McGraw-Hill, Inc.
Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2008). An introduction to applied multivariate analysis (First Edition). NY: Taylor & Francis Group.
Şuataman, Ö. ve Kalafat, Ş. (2012). Dil zihin işleyişinin dil üzerindeki olumsuz etkisi: internet örneği. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi. 4(2), 261-270.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınları
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.). New Jersey: Pearson.
Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe sözlük (10. baskı). Ankara: TDK.
Ünalan, Ş. (2010). Dil ve kültür. (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yaman (2011). Türkçe bilinci ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 151-167.
Yaman, H. ve Erdoğan, Y. (2007). İnternet kullanımının Türkçeye etkileri: nitel bir araştırma. Journal of Language and Linguistic Studies, 3(2),
Yumru, D. (2010). Terim üretmeme sorunu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39), 10-19.