Tiyatro bir sanat faaliyeti olmanın yanında etkili bir iletişim aracıdır. En eski dönemlerden bu yana, hatta insanlığın varlığından itibaren tiyatrodan ve onun etkililiğinden söz etmek olasıdır. Dil edinim süreçleri ile ilgili görüşler birbirinden farklı olmakla birlikte, dilin kullanımında en temel gösterge iletişim ihtiyacıdır. Bununla birlikte dil aynı zamanda bir temsil göstergesidir. Onun aracılığı ile aidiyet ve mensubiyetler hakkında hüküm verilir. Bireyin sosyal ve siyasal özelliklerinin yanında, karakteristik özelliklerini de kullandığı dil aracılığı ile tespit edebilmekteyiz. Tiyatro bu farklılıkların her birini bir arada sergileyen ve somut bir göstergeye dönüştüren bir araç olarak karşımıza çıkmaktadır. Tiyatro yaşanmışlıkları bir araya getirerek iletişim çeşitliliğini ve zenginliğini ortaya koyar. Hayatın hem var olanını hem de olması gerekenlerini birlikte sunar. Her ne kadar bir durum veya olay sonsuz olarak değerlendirilmesi mümkün değilse de tiyatro bu mümkün olmayana varsayımlar açısından yaklaşır. İnsan davranışlarının bilinçli ve bilinçsiz olmak üzere iki göstergesi bulunmaktadır. Bu iki durumla ilgili iletişim yeterliliklerini ve farklılıklarını tiyatro aracılığı ile birlikte görebiliriz. Güzel sanatların hemen tamamını bir arada ve birlikte içinde barındıran tiyatro, bütün dil aşamaların birlikte ve bir arada sunar. Hem iç hem de dış konuşmanın bütün inceliklerini birlikte sunan ve bu özelliği ile karşılıklı ifade çeşitliliğini tiyatro birlikte sunar. İletişim ve dil ediniminde tiyatronun önemini ve gerekliliğini anlamak ve sorgulamak için tiyatronun işlevsel özelliğinden bütün ayrıntıları ile yararlanmak kaçınılmazdır

Besides being an art from, theater is also a tool for communication.It is possible to trace theater and its effectiveness back to the earliest periods, even to the emergence of mankind. The opinions about the processes of language acquisition are different from each other, but the most basic indicator in language use is the need for communication. In the meantime, language is an indicator of representation. Through language, judgments are made about a person’s belonging and affiliation. In addition to the social and political characteristics of an individual, we can also identify his characteristics through the language he uses. Theater emerges as a tool that displays each of these differences together and transforms them into a concrete indicator. By piecing experiences together, theater presents the variety and richness of communication. It presents both what exists and what should exist in life. Although a situation or event cannot be regarded as infinite, theater approaches the impossible in terms of assumptions. Human behaviors have two indicators as conscious and unconscious. We can see the communicative competences and differences in these two situations through theater. Theater, which contains almost all of the fine arts together and houses them within itself, offers all language stages together. Presenting all the subtleties of both internal and external speaking, theater presents this feature and diversity of mutual expression together. In order to understand and inquire about the importance and necessity of theater in communication and language acquisition, it is inevitable to utilize its functional characteristic in its entirety