Fatih ERTUGAY

230110

Türkiye’de Politik Kutuplaşmanın Tarihsel Kökenleri/Kolektif Hafıza

Bu çalışmada, son dönemde Türkiye’de yoğun olarak gündeme gelen politik kutup-laşma olgusunun tarihsel kökenleri analiz edilecektir. Halihazırda Türkiye’de artan po-litik kutuplaşma verili bir durum olarak değerlendirilirken, temel-yapısal nedenleri ana-liz edilmeden bu olgunun nedenleri güncel politik tartışmalarda aranmaktadır. Çoğu du-rumda da sonuçlar birer neden olarak değerlendirilmektedir. Bu bağlamda mevcut yük-sek kutuplaşma düzeyinin nasıl açıklanacağı, nedenlerinin ve gerekçelerinin nasıl ortaya konacağı önemli bir husus olarak karşımıza çıkmaktadır. Mevcut literatür konuyu politik aktörlerin/elitlerin tutumları ile ya da önyargılı ve yanlı haber/bilgi akışı vb. ile açıklar-ken, tüm bunların temellendiği ideolojik, bilişsel ve duygusal arka planı ikincilleştirmek-tedir. Politik kutuplaşmaya ilişkin uluslararası literatür politik kutuplaşmadaki ideolojik, bilişsel ve duygusal arka plana ilişkin kayda değer açıklamalara ve analizlere yer verir-ken, Türkiye bağlamında bu hususlar yeteri kadar dikkate alınmamaktadır. Bu durumun ideolojik, politik, sosyolojik ve akademik açılardan farklı nedenleri olduğunu düşündüre-cek gözlemler söz konusudur. Çalışma Türkiye bağlamında bu eksikliği göz önüne alarak politik kutuplaşmadaki ideolojik, bilişsel ve duygusal unsurların temellendiği tarihsel kö-kenlere odaklanmak suretiyle ilgili literatüre katkı yapmayı amaçlamaktadır.

Historical Origins of Political Polarization in Turkey/Collective Memory

This study will analyze the historical origins of the phenomenon of political polarization, which has been on the agenda recently in Turkey. While it is currently con-sidered as an increasing and a given situation in Turkey, the reasons for this phenomenon are sought in current political debates without analyzing the basic-structural causes. In most cases, consequences are considered as causes. In this context, how to explain the current high polarization level, it is an important issue to how to reveal the reasons and justifications? While the current literature explains the issue with the attitudes of political actors/elite or biased and biased news/information flow etc., it subordinates the ideolog-ical, cognitive and emotional background on which all this is based. While the interna-tional literature on political polarization includes notable explanations and analyzes of the ideological, cognitive and emotional background in political polarization, in the con-text of Turkey, these issues are not sufficiently taken into account. There are observations that suggest that this situation has different ideological, political, sociological and acacontribute to the literature by focusing on the historical origins on which ideological, cognitive and emotional elements of political polarization are based.
PDF

___

  • Ağırdır, B. (2010). Siyasette ve Toplumda Kutuplaşma. İstanbul: KONDA.
  • Altıntaş, H. (2003). “Türk Siyasal Sisteminde Siyasal Partiler ve Kentleşmenin Kutuplaşma Sürecine Etkileri”. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (5), 1-31.
  • Ark-Yıldırım, C. (2017). “Political Parties and Grassroots Clientelist Strategies in Urban Turkey: One Neighbourhood at a Time”. South European Society and Politics, 22(4), 473-490.
  • Aydın-Düzgit, S. ve E. Balta (2018). “When Elites Polarize Over Polarization: Framing the Polarization Debate in Turkey”. New Perspectives on Turkey, (60), 1-24.
  • Aytaç, S. E. (2013). “Distributive Politics in a Multiparty System: The Conditional Cash Transfer Program in Turkey”. Comparative Political Studies, 47(9), 1211-1237.
  • Aytaç, S. E. ve A. Çarkoğlu (2018). “Presidents Shaping Public Opinion in Parliamentary”. Political Behavior, 2(40), 371-393.
  • Baldassari, D. ve P. Bearman (2007). “Dynamics of Political Polarization. American Sociological Review”, 72(5), 784-811.
  • Baldassarri, D. ve A. Gelman (2008). “Partisans without Constraint: Political Polarization and Trends in American Public Opinion”. American Journal of Sciology, 114(2), 408-446.
  • Baran, Z. (2010). Torn Country: Turkey between Secularism and Islamism. Washington: Hoover Institution Press Publication.
  • Başlevent, C., H. Kirmanoğlu ve B. Şenatalar (2009). “Party Preferences and Economic Voting in Turkey (Now that the Crisis is Over)”. Party Politics, 15(3), 377-391.
  • Bilgiç, M. S., F. S. Koydemir ve S. Akyürek (2014). “Türkiye’de Kimlikler Arası Kutuplaşmanın Sosyal Mesafe Üzerinden Ölçümü ve Toplumsal Güvenliğe Etkisi”. Bilge Strateji, 6(11), 163-205.
  • Buttice, M. K. ve W. J. Stone (2012). “Candidates Matter: Policy and Quality Differences in Congressional Elections”. The Journal of Politics, 74(3), 870-887.
  • Campbell, J. E. (2016). Polarized: Making Sense of a Divided America. Princeton: Princeton University Press.
  • Collins, C., K. Hite ve A. Joignant (2013). “The Politics of Memory in Chile”. The Politics of Memory in Chile: From Pinochet to Bachelet (Ed. C. Collins, K. Hite ve A. Joignant). Boulder, CO: First Forum Press.
  • Cor. Social Responsibility Association of Turkey (2016). The Dimensions of Polarization in Turkey. İstanbul: Black Sea Cooperation. Çarkoğlu, A. ve M. J. Hinich (2006). “A Spatial Analysis of Turkish Party Preferences”. Electoral Studies, 25(2), 369-392.
  • Çolak, Y. (2007). “Türk Devrimi, Devlet ve Kültür”. Muhafazakâr Düşünce, 3(12), 9-21.
  • Dağtaş, B. ve L. Bilgiler (2014). “AKP-CHP Polemik Haberlerini Merkez-Çevre Çatışması Teziyle Okumak”. Global Media Journal, 5(8), 48-74.
  • Demirel-Pegg, T. ve A. Dusso (2021). “Partisanship Versus Democracy: Voting in Turkey’s Competitive Authoritarian Elections”. Political Studies Review, 1-19.
  • Diakova, L. (2019). “Historical Memory and Political Polarization in Chile”. Latinskaia Amerika, (12), 61-73.
  • Dixit, A. K. ve J. W. Weibull (2007). “Political Polarization”. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 104(18), 7351-7356.
  • Druckman, J. N., E. Peterson ve R. Slothuus (2013). “How Elite Partisan Polarization Affects Public Opinion Formation”. American Political Science Review, 107(1), 57-79.
  • Duhaime, E. P. ve E. P. Apfelbaum (2017). “Can Information Decrease Political Polarization? Evidence From the U.S. Taxpayer Receipt”. Social Psychological and Personality Science, 8(7), 736-745.
  • Erdoğan, M. (2000). Demokrasi, Laiklik ve Resmi İdeoloji. Ankara: Liberte Yayınları.
  • Erdoğan, E. (2018). Dimensions of Polarization in Turkey.Istanbul Bilgi University, Center for Migration Research: https://goc.bilgi.edu.tr/media/uploads/2018/02/06/dimensions-of-polarizationshortfindings_DNzdZml.pdf adresinden alındı
  • Erdoğan, E. (2020). Türkiye'de Kutuplaşmanın Boyutları 2020 Araştırması. İstanbul: Turkuazlab.
  • Ertugay, F. (2017). 15 Temmuz Darbe Girişimi: Hatırladıklarımız ve Hatırlayacaklarımız. Ankara: Kadim.
  • Ertugay, F. ve A. Çiçek (2017). “Kendiliğindenlik-Güdümlülük Tartışmaları Çerçevesinde 15 Temmuz’a Bakmak”. Liberal Düşünce, 22(87), 89-105.
  • Ertugay, F. (2018). “Bir Ara Kurum Olarak Cemevleri”. Bilig, (84), 197-218.
  • Ertugay, F. (2020). “Cumhuriyet’in ‘Kopuş’ Söylemi ve Paradigması: Kurucu Anlatı ve Eski-Yeni Dikotomisi”. Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 31-45.
  • Firat, R. ve C. Cristancho (2017). “The Socio-Psychology of Polarization and De-polarization”. Workshop on Polarized Polities: Causes, Consequences and Solutions. Budapest: Central European University.
  • García-Guadilla, M. P. ve A. Ma (2019). “Polarization, Participatory Democracy, and Democratic Erosion in Venezuela’s Twenty-First Century Socialism”. ANNALS, AAPSS, 681(1), 62-77.
  • Gencer, M. (2008). “Osmanlı-Türk Modernleşme Sürecinde Kültür, Din ve Siyaset İlişkileri”. Turkish Studies, 3(2), 334-369.
  • Green, D., B. Palmquist ve E. Schickler (2002). Partisan Hearts and Minds: Political Parties and the Social Identities of Voters. New Haven: Yale University Press.
  • Handlin, S. (2018). “The Logic of Polarizing Populism: State Crises and Polarization in South America”. American Behavioral Scientist, 62(1), 1-17.
  • Hawkins, K., S. Riding ve C. Mudde (2012). Measuring Populist Attitudes (Working Paper Series, 55). Mexico City: The Committee on Concepts and Methods.
  • https://www.cumhuriyet.com.tr/haber/erdoganin-gozlerinin-icine-baka-baka-ataturke-lanet-okudu-1840222 (24.03.2029).
  • https://www.haberankara.com/gundem/bakara-114-ayetin-anlami-nedir-ayasofya-da-okundu-sosyal-medyada-h163944.html (24.03.2022).
  • Iyengar, S. (2016). “E Pluribus Pluribus, or Divided We Stand”. Public Opinion Quarterly, 80(1), 219-224.
  • İnsel, A. (2007). Türkiye Toplumunun Bunalımı. İstanbul: Birikim Yayınları.
  • Kahraman, H. B. (2010). Türk Siyasetinin Yapısal Analizi-I. İstanbul: Agora.
  • Kartal, C. B. (2013). “Ankara’nın Başkent Oluş Sürecinde Dönem Basınında Ankara ve İstanbul: ‘Makarr’ ve ‘Payitaht’”. Ankara Araştırmaları Dergisi, 1(1), 75-88.
  • Kim, Y. (2015). “Does Disagreement Mitigate Polarization? How Selective Exposure and Disagreement Affect Political Polarization”. Journalism and Mass Communication Quarterly, 94(4), 915-937.
  • Kinder, D. ve C. Kam (2010). Us against Them: Ethnocentric Foundations of American Opinion. Chicago: University of Chicago Press.
  • Kiriş, H. M. (2010). Türk Parti Sisteminde 1980 Sonrası Kutuplaşma ve Dinamikleri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KONDA (2019). Türkiye’de Kutuplaşma, Ocak 2019. İstanbul: KONDA.
  • Kutlu, M., K. Darwish, C. Bayrak, A. Rashed ve T. Elsayed (2021). Embedding-based Qualitative Analysis of Polarization in Turkey. Received from https://arxiv.org/pdf/1909.10213v1.pdf
  • Laebens, M. G. ve A. Öztürk (2020). “Partisanship and Autocratization: Polarization, Power Asymmetry, and Partisan Social Identities in Turkey”. Comparative Political Studies, 54(2), 2-35.
  • Lauka, A., J. McCoy ve R. B. Firat, (2018). “Mass Partisan Polarization: Measuring a Relational Concept”. American Behavioral Scientist, 62(1), 1-20.
  • LeBas, A. (2006). “Polarization as Craft: Party Formation and State Violence in Zimbabwe”. Comparative Politics, 38(4), 419-438.
  • LeBas, A. (2018). “Can Polarization Be Positive? Conflict and Institutional Development in Africa”. American Behavioral Scientist, 62(1), 59-74.
  • Levendusky, M. S. ve N. Malhotra (2016). “(Mis)perceptions of Partisan Polarization in the American Public”. Public Opinion Quarterly, (80), 387-391.
  • Lipset, S. M. ve S. Rokkan (1967). “Cleavage Structures, Party Systems, and Voter Alignments: An introduction”. Party Systems and Voter Alignments: Cross-National Perspectives (Ed. S. M. Lipset ve S. Rokkan). New York: Free Press.
  • Lozada, M. (2014). “Us or Them? Social Representations and Imaginaries of the Other in Venezuela”. Papers on Social Representations, 23(21), 1-16.
  • Lupu, N. (2015). “Party Polarization and Mass Partisanship: A Comparative Perspective”. Political Behavior, 37(2), 331-356.
  • Mardin, Ş. (2017). Türkiye, İslam ve Sekülarizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Mason, L. (2015). “‘I Disrespectfully Agree’: The Differential Effects of Partisan Sorting on Social and Issue Polarization”. American Journal of Political Science, 59(1), 128-145.
  • McCoy, J. ve T. Rahman (2016). Polarized Democracies in Comparative Perspective: Toward a Conceptual Framework. https://www.researchgate.net/publication/336830321_Polarized_Democracies_in_Comparative_Perspective_Toward_a_Conceptual_Framework
  • McCoy, J. ve M. Somer (2019). “Toward a Theory of Pernicious Polarization and How It Harms Democracies: Comparative Evidence and Possible Remedies”. Annals of the American Academy of Political and Social Sciences, 681(1), 1-69.
  • McCoy, J., T. Rahman ve M. Somer (2018). “Polarization and the Global Crisis of Democracy: Common Patterns, Dynamics, and Pernicious Consequences for Democratic Polities”. American Behavioral Scientist, 62(1), 16-42.
  • Morris, J. S. (2007). “Slanted Objectivity? Perceived Media Bias, Cable News Exposure, and Political Attitudes”. Social Science Quarterly, 88(3), 707-728.
  • Nefes, T. S. (2017). “The Impacts of the Turkish Government’s Conspiratorial Framing of the Gezi Park Protests”. Social Movement Studies, 16(5), 610-622.
  • Öniş, Z. (2016). “Turkey’s Two Elections: The AKP Comes Back”. Journal of Democracy, 27(2), 141-154.
  • Özbudun, E. (2000). Contemporary Turkish Politics Challenges to Democratic Consolidation. London: Lynne Reinner Publishers. Özbudun, E. (2013). Party Politics and Social Cleavages in Turkey. London: Lynne Rienner.
  • Özel, M. (2018). Roman Diliyle Siyaset. İstanbul: Küre Yayınları.
  • Prior, M. (2013). “Media and Political Polarization”. Annual Review of Political Science, (16), 101-127.
  • Rogowski, J. C. ve J. L. Sutherland (2016). “How Ideology Fuels Affective Polarization”. Political Behavior, 38(2), 485-508.
  • Sartori, G. (2005). Parties and Party Systems: A Framework for Analysis. Colchester: European Consortium for Political Research.
  • Sayarı, S. (2002). “The Changing Party System”. Politics, Parties and Elections in Turkey. (Ed. S. Sayarı ve Y. Esmer). London: Lynne Reinner Publishing.
  • Shi, Y., K. Mast, I. Weber, A. Kellum ve M. Macy (2017). “Cultural Fault Lines and Political Polarization”. WebSci'17, 213-217.
  • Skitka, L. J. ve G. S. Morgan (2014). “The Social and Political Implications of Moral Conviction”. Political Psychology, 35(1), 95-110.
  • Slater, D. ve A. A. Arugay (2018). “Polarizing Figures: Executive Power and Institutional Conflict in Asian Democracies”. American Behavioral Scientist, 62(1), 1-15.
  • Somer, M. (2014). “Moderation of Religious and Secular Politics, a Country’s “Center” and Democratization”. Democratization, 21(2), 244-267.
  • Somer, M. ve J. McCoy (2018). “Déjà vu? Polarization and Endangered Democracies in the 21st Century”. American Behavioral Scientist, 62(1), 1-13.
  • Somer, M. ve J. McCoy (2019). “Transformations through Polarizations and Global Threats to Democracy”. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 681(1), 8-22.
  • Spohr, D. (2017). “Fake News and Ideological Polarization: Filter Bubbles and Selective Exposure on Social Media”. Business Information Review, 34(3), 150-160.
  • Stavrakakis, Y. (2018). “Paradoxes of Polarization: Democracy’s Inherent Division and the (Anti-) Populist Challenge”. American Behavioral Scientist, 62(1), 43-58.
  • Svolik, M. W. (2020). “When Polarization Trumps Civic Virtue: Partisan Conflict and the Subversion of Democracy by Incumbents”. Quarterly Journal of Political Science, 15(1), 3-31.
  • Şar, E. ve S. Selvin (2019). 24 Haziran’dan 31 Mart’a: İki Seçim Arası Türkiye’de Siyasal Kutuplaşma. İstanbul: İstanbul Politik Araştırmalar Enstitüsü.
  • Ulusoy, E. (2017). “Modernizm ve Cumhuriyet’in Modernleştirme Projesi Olarak Kemalizm”. The Journal of Academic Social Science Studies, 58(2), 383-402.
  • Uncu, B. A. (2019). Türkiye'de Kutuplaşma. İstanbul: KONDA.
  • Ünal, S. (2013). Türkiye’de Seküler ve Dini Hayat Tarzlarına Dayalı Toplumsal ve Siyasal Kutuplaşmaların Gündelik Rutinler ve Etkileşimler Bağlamında Sosyolojik Analizi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Vecchi, A., E. S. Silva ve L. M. Angel (2020). “Nation Branding, Cultural Identity and Political Polarization - an Exploratory Framework”. International Marketing Review, 38(1), 70-98.
  • Vegetti, F. (2019). “The Political Nature of Ideological Polarization: The Case of Hungary”. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 681(1), 78-96.
  • Yang, J., H. Rojas, M. Wojcieszak, T. Aalberg, S. Coen, J. Curran ve G. Mazzoleni (2016). “Why are ‘Others’ So Polarized? Perceived Political Polarization and Media Use in 10 Countries”. Journal of Computer-Mediated Communication, 25(5), 349-367.
  • Yılmaz, C., O. Aygören ve Ö. Özdemir (2012). “Türkiye’de Siyasi Kutuplaşmayı Oluşturan Unsurlar: Seçmen Tercihlerinde Ekonomik Oy Verme Davranışından Toplumsal Travma Kuramına Kadar Bir Dizi Etkenin Görece Etkileri”. İktisat İşletme ve Finans, 27(311), 9-39.
  • Yılmaz, S. H. (2013). Siyasal Nefret Söylemi ve Medya: Haberden Söyleme Kısa Bir Yolculuk. Konya: Literatürk.
  • Yılmaz, Z. (2017). “The AKP and The Spirit of The ‘New’ Turkey: Imagined Victim, Reactionary Mood, and Resentful Sovereign”. Turkish Studies, 18(3), 482-513.
Amme İdaresi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-1795
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1968
  • Yayıncı: -
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Kamu Yönetiminde Yönetsel Kapasiteyi E-Katılım Perspektifinden Değerlendirmek

Belgin UÇAR KOCAOĞLU, Ayşegül SAYLAM

Türk Dışişleri Bürokrasisinde Değişen Normlar: Kariyerdışı Büyükelçi Atamalarının Yasal Arka Planı

Fırat YALDIZ, Evren KÜÇÜK

19. Yüzyılda Osmanlı ve Rus İmparatorluklarında Yerel Yönetim Reformu: 1864 Zemstvo Kanunu ve 1864 Vilayet Nizamnamesi Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz

Aslı YİĞİT

Türkiye’de Politik Kutuplaşmanın Tarihsel Kökenleri/Kolektif Hafıza

Fatih ERTUGAY