TÜRK MASALLARININ MİLLÎ TİPİ: KELOĞLAN

Bazı araştırmacılar tarafından “hayallerden ibaret bir tür” olarak düşünülen masallar, aslında gerçek hayatın sembollerle dışa vurumudur. Yaşamak zorunda olduklarımızla, yaşamak istediklerimizin sistemli bir şekilde anlatıldığı masallarda, arzu edilen dünya, sembolik bir dil ile ifade edilir. Bu bağlamda masallarda geçen tiplerin, renklerin, olayların, sayıların, canlı ve cansız varlıkların hemen hepsinin gerçek anlamları dışında bir de sembolik anlamlarının olduğu görülür. Bu yazıda, masalların önemli kahramanlarından biri olan “Keloğlan” tipi sembolik açıdan değerlendirilecektir. Çeşitli masallarda, gücün (padişahın) karşısında halkı temsil eden Keloğlan; Türk insanının zekâsını, aklını, başarısını, azmini, şansını ve saflığını da en güzel şekliyle kendi üzerinde toplayan, problemleri gülerek çözümleyen “hümorist” yapıya sahip bir tiptir. Bilindiği gibi, Türk dünyasında, “Keloğlan” tipine bağlı olarak anlatılan çok sayıda masal vardır. Yazıda, bunların tamamının incelenmesi makale boyutunu aşacağından konuya bir sınırlandırma getirerek, çoğunluğu Çukurova yöresinde anlatılan ve tarafımızdan derlenen “Keloğlan” masalları incelemeye esas alınmıştır.

KALOGHLAN: THE NATIONAL TYPE OF TURKISH FAIRY TALES

Fairy tales, that considered by some researchers as '' some kind consisting of dreams '' , in fact , are the outpouring of real life with symbols. Told in a systematic way, and together with what we have to live through and of the things we want to live through, in these tales, the desirable world is expressed in a symbolic language. In this context, it is seen that the characters, the colors, the events, the numbers, almost all of the true meanings of animate and in inanimate beings, taking part in these tales, have a symbolic meaning out of their real ones. In this article, being one of the important types of these tales, Kaloghlan will be evaluated symbolically. In various stories, representing the people in the face of power (Sultan); and gathering the Turkish people's intelligence, mind, success, determination, luck and own purity on him in the best way; Kaloghlan has a '' humorist '' side who solves out problems by laughing at them. As is well known, in Turkish world, there are lots of stories told related to Kaloghlan. In the article, as all of these would exceed the size of the article examination, by introducing a restriction to the subject, '' Kaloghlan '' tales were based on review of which the majority is told in Cukurova region and compiled by us.

___

  • Ahmet Yaşar Ocak; Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sûfîlik / Ka-lenderîlik (XIV- XVII. Yüzyıllar), Ankara 1992.
  • Ali Berat Alptekin; Taşeli Masalları, Ankara 2002.
  • Ali Berat Alptekin; Kazak Masallarından Seçmeler, Ankara 2003.
  • Ali Fuat Bilkan; Masal Estetiği, İstanbul 2001.
  • Anthony Stevens; Jung, İstanbul 1999.
  • Bahaeddin Ögel; “Keloğlan Masal Motifinin Eski Türk Kökenleri”, I. Uluslararası Türk Folklor Kongresi Bildirileri / II. Cilt Halk Edebiyatı, Ankara 1976, 265-268.
  • Bahaeddin Ögel; Türk Mitolojisi / I. Cilt, Ankara 1989.
  • Bahaeddin Ögel; Türk Mitolojisi / II. Cilt, Ankara 1995.
  • Carl Gustav Jung; Dört Arketip, (Çev.: Zehra Aksu Yılmazer), İstanbul ; 2003.
  • Cengiz Ketene; Kerkük Halk Edebiyatından Seçmeler, Ankara 1990.
  • Erich Fromm; Rüyalar, Masallar, Mitoslar (Sembol Dilinin Çözümlen-mesi), (Çev.: Aydın Arıtan – Kaan H. Ökten), İstanbul 1990.
  • Esma Şimşek; “Nasreddin Hoca Fıkraları İle Masalların Birbirine Tesiri”, Nasreddin Hoca’ya Armağan, (hzl. M. Sabri Koz), İstanbul 1996, 311-322.
  • Esma Şimşek; Yukarıçukurova Masallarında Motif ve Tip Araştırması C. I-II, Ankara 2001.
  • Evrim Ölçer Özünel; “Kel Ata’dan Keloğlan’a ‘Hilebaz’ Dönüşüm”, Millî Folklor, 9 (67), Güz 2005, 47-52.
  • Fikret Türkmen; Tahir ile Zühre, Ankara 1983.
  • Fikret Türkmen; Âşık Garip Hikâyesi / İnceleme – Metin, 2. baskı, Anka-ra 1995.
  • Kürşat Bilge; Çukurova Bölgesinden Derlenen Folklor ve Halk Edebiyatı Örnekleri, Elazığ 1998, F.Ü. Fen-Ed. Fak. Lisans Tezi.
  • Martin Lings; Simge ve Köken Örnek Oluşum Anlamı Üzerine, (Çev.: Sü-leyman Sahra), Ankara 2003.
  • Mehmet Temiz; Andırın Yöresinde Anlatılan Halk Hikâyeleri Andırın (Andırın/ Kahramanmaraş), Malatya 1995, (F.Ü. Sos. Bil. Enst. Yüksek Lisans Tezi).
  • Nuri Taner; “Türk Masallarında Anlatım Biçimlerine Göre Köse Tipi ve Keloğlan ile Köse Tipinin Karşılaştırılması”, V. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi / Halk Edebiyatı Seksiyon Bildirileri II, Ankara 1997, 273-280.
  • Pertev Naili Borata; Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği, Ankara 1988.
  • Pertev Naili Boratav; Zaman Zaman İçinde, 2. baskı, Ankara1992.
  • Pervin Ergun; “Altay Destanlarında ve Anadolu Türk Masallarında Tas-tarakay – Keloğlan”, Millî Folklor, 9 (68), Kış 2005, 78-84.
  • Rene Guenon; Yatay ve Dikey Boyutların Sembolizmi, (Çev.: Fevzi To-paçoğlu), İstanbul 2001.
  • Saim Sakaoğlu; “Bir Masal Kahramanı Olarak Nasreddin Hoca”, Masal Araştırmaları, Ankara 1999, 234-239.
  • Saim Sakaoğlu; Gümüşhane ve Bayburt Masalları, Ankara 2002.
  • Suna Gökfidan; Osmaniye’den Derlenmiş Efsane ve Masallar, Elazığ 1991, (F.Ü. Fen-Ed. Fak. Lisans Tezi).
  • Şahin Köktürk; Azerbaycan ve Türkiye’den Derlenmiş Masalları Karşı-laştırma Denemesi, Samsun 1996 (Ondokuz Mayıs Ünv. Sos. Bil. Enst. doktora tezi).
  • Şükrü Elçin; Anadolu Köy Orta Oyunları (Köy Tiyatrosu), Ankara 1977.
  • Tahir Alangu; “Keloğlan Masalları / Mitostan Kurtuluş – Gerçeğe Yöne-liş”, Türk Dili (Türk Halk Edebiyatı Özel Sayısı), (207), Aralık, 1968, 458-469.
  • Üstün Dökmen; İletişim Çatışmaları ve Empati, 21. baskı, İstanbul 2003.